Chihuahus, caniches e loita de clases
CEROS
Ben Yart
Moi bonito, 2023
---------------------------------------------------------
Chill Mafia foi unha explosión. Gastouse moita tinta na prensa para comprender o fenómeno, ou ben para engadir un gran propio ao espectáculo, crendo que eran clicks suaves. O que parecía unha explosión acougouse, e agora seguimos nos moldes de sempre, esperando música dos grupos.
Con todo, os mozos de Rochapea e Mendilorri cambiárono todo, aínda que non se lles prestará atención. O máis importante, os mozos vascos tiveron conexión coa época, porque ao final alguén cantaba de xeración en xeración en código que os adultos non entendían.
Naquel bulebule, Ben Yart estaba detrás da Mafia Chill ou dun lado. Nestas liñas falabamos del e como sampleó en Maddi Oihenart Volverase a ver a marabillosa canción Gure kabia. Desde entón veu colaborando aquí, por exemplo, publicando o hit Barriobajero xunto aos principais símbolos do trapo español. En 2021 sacou o seu propio mixtape:Pitxu en casa.
Agora publicou o seu primeiro longo traballo: Ceros. Hai poucos meses ofreceu o directo chamado Gallery session co mesmo nome, e debido á repercusión que tivo, tivo que recompilar as cancións que tiña gravadas e publicalas como disco. Porque ese vídeo de Youtube tivo miles de visións e reaccións.
Que fai especial esta canción? Só hai que velo. Narra unha historia pouco entendida ao redor dun chihuahu e un cancel. En cada audición entendes algo novo e cando consegues descifrar a letra dásche conta de que detrás non hai un aspecto buxán: chihuahua e caniches son metáforas que simbolizan a clase obreira e a burguesía. Esta canción é un estudo da sociedade de clases e case todo o disco.
Non nos imos a pór no estilo de Mark Fisher, de aquí extraer sofisticadas conclusións políticas e teóricas. O disco fala moito de pobreza, de diñeiro, de problemas económicos, e todo iso vai unido á experiencia de ser nova nun barrio, ás drogas e aos problemas estruturais do capitalismo. Aquí non é interesante a análise, senón desde onde o fai.
A lírica de Ben Yarte é poesía: unha poesía que non escoitaches antes, diría. Non coñecín a ningún artista con esa capacidade de cambiar de tema dunha estrofa a outra. Escoiteille nunha entrevista, preguntándolle cales son os seus referentes, que el tiña en mente non só aos músicos, senón tamén á xente da rúa: os berros que fai un rueiro para vender o seu produto. Aí atopa a inspiración.
Na música actual é habitual dar importancia ao refrán. No caso de Ben Yarte é ao revés. Cada vez menos refráns, mellor: ten máis que dicir e en columnas. Os meus favoritos: Un, Cero á dereita e Feliz. Tolo: Día de paga. Deamos unha oportunidade ás novas formas de dicir. Para que o eúscaro tamén aprenda.
Brotando de cinzas
Añube
Autoproducción, 2024
-------------------------------------------------
Hai tempo que penso moito en Debagoiena os mozos case só en música urbana ou oh! que ouven música, unha ou outra; que á parte diso non hai moitas cores nas paletas... [+]
Tuka chámase
Autoproducción
O teu-K, 2024
----------------------------------------------
A música electrónica ha chegado ao País Vasco!”, pódese ler nos últimos anos en titulares de aquí e de alá. Os xornalistas teñen datas de entrega antes de que chegue a... [+]
Every action has reaction
BLACK BACON
Artza Records/American Leather Records
----------------------------------------------------------
Desde fai máis de 25 anos, Alex Montiel, fundador da pioneira banda de hardcore HHH, veu vivir a Euskal Herria. Aquí, desde cero, puxo... [+]
Punk. O punk está de volta ou, mellor dito, non foi nunca. Os de Zikine veñen de Lekitxo (e non de Lekeitio), coa elegante Bala Galdua Zure Buru Galduan que publicaron recentemente con Pentecostés.
Filosofía “Eixu Zeuk”. Esa é a base e o obxectivo. “Toma a... [+]
A AUTODESTRUCIÓN COMEZOU. 3, 2,1... ZON!! !
Bidehuts, 2023
----------------------------------------------------------
Darlle demasiada importancia a que sexa politicamente correcto, pero nun momento no que falta a política
correcta, direi que desde Abregotarrak, como... [+]
A suma de catro elementos non sempre dá catro, xeralmente máis que iso. E, por suposto, andaron en varios proxectos e a saber como e por que se uniron: Atxe, Led Inferno, Osoron e Txerra. Criamos que ían facer punk polos antecedentes, pero son tan abertos e tan pouco... [+]
Non se pode facer a lectura dun grupo sen ter en conta o pasado dos seus compañeiros; e neste caso, o exercicio é aínda máis difícil. Hai un membro de Tatxers e Borla lembra ao grupo Tatxers. É inevitable pensar no grupo anterior, pero quedamos curtos, porque detrás das... [+]
Fly Shit é un dos poucos grupos hardcore que houbo en Debagoiena. Sen grandes intencións e totalmente convencidos cando o fan, teñen un percorrido firme nas costas sen apertar as présas e á vez sen cortes. É máis, nunca deron un mal concerto, nin un paso máis.No
... [+]
Oñati é un pobo especial en moitos sentidos, e non digamos, baixo a mirada dos pobos veciños, que lentes vestimos! O pobo e a cidadanía teñen moitas características propias, e o movemento que rodea á asemblea de mozas, tanto no pasado como na contorna do Gaztetxe... [+]
Cantas cousas pasan inadvertidos. Aínda que se movan en nichos, cada nicho xa non é demasiado grande? Este EP do artista Alai chega de Tolosa cunha electrónica perfeccionista ao estilo breakbeat, jungle, UK garage e house aromatizada con sabor afrocaribeño.
E o que pensaba... [+]
A pesar de que eu parecíalle Escorbutin na miña mocidade, Antton Carretero, nacido en Aramaio, sempre tivo unha mirada máis longa: punka si, por suposto, e a kinya é mellor, pero fíxase en moitos outros estilos pasando por prexuízos, canallagos, máis sensibles… Todos... [+]
Situaba ao grupo no
movemento queer de Madrid, e recentemente tiven a oportunidade de coñecelo na súa esencia, a directa. Entón decateime de que o grupo foi creado por Belén (voz e guitarra), nacido en Arxentina e desprazado de moza
a Madrid, e que se uniu a María... [+]
Antigamente, xa sabiamos de memoria todas as frases de Joker de The Dark Knight, como “axente do caos”. Tíñao, por exemplo, para explicar a súa conduta: “Paréceme un tipo cun plan? Sabes o que son? Un can que corre detrás dos coches. Non sabería que facer si... [+]
Encadenamiento
Non-Autoproducción, 2023
----------------------------------------------------
Nunca souben moi ben cal é o “rolo british”, quizá porque nunca fun moi afeccionado. Con todo, non teño ningunha dúbida do que din. Nótase en son e melodía, un pouco... [+]