A canción Izarren hutsa de Mikel Laboa tróuxena a esta columna varias veces, porque é unha letra chea de sabedoría, unha ampla canción ao redor da relación entre humanidade e cosmos. Hai unha parte na que se fala de pobreza: "Quen non o ten sabe ben o bo que é telo, o home vive sempre tentando satisfacer as súas necesidades".
En 1990, a filósofa Adela Cortina, catedrática de Política Ética e Filosofía na Universidade de Valencia, creou a palabra aporofia. Lin en Wikipedia que é unha palabra que provén dos poros grego e que significa pobre, polo que a palabra aporofobia denotaría o medo á pobreza. Segundo Adela, o medo real dos seres humanos é que as súas "carencias" á hora de xogar cos demais individuos contáxiennos –a "carencia" entre comiñas, porque é moi relativo e cada un está relacionado co lugar onde creceu e coa concepción do mundo da colectividade que ten interiorizada–. Así, tentamos evitar repróchelos das persoas para formar parte das nosas sociedades. Queremos deixar atrás as nosas carencias orixinarias para ter unha boa vida na nosa sociedade. Pero nas sociedades humanas, para ter oportunidades hai que contar co consentimento dos demais, para facerlles entender que deixou atrás esas carencias. En definitiva, o recoñecemento implica oportunidades: traballo, amigos, coidado, participación, benestar...
Como e onde expresar que a túa vida é boa para quen poden orientar as oportunidades na túa vida? Que pode ser aceptado? Na última década, moitas persoas atopamos sitio nas redes sociais para expresar a nosa utilidade, para compartir unha boa imaxe das nosas vidas. Pero o que en principio parecía unha oportunidade ten hoxe un novo aire e ultimamente parece unha obrigación. Quen ten unha boa vida tamén sente a necesidade: quen ten moita mostra as súas boas oportunidades e quen non ten mostra unha ficción sobre a súa vida para sentirse parte dese mundo. Na praza dixital estamos a crear a ilusión de que todo vai ben, no ámbito dixital a aporofobia está moi viva, non queremos ver a pobreza. Creamos ficcións sociais para negar necesidades?
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Estás no bar, na barra, pedindo. No mostrador outras persoas tamén. En breve tocarache a quenda, pero o criado non che preguntou que é o que queres, saltouche e atendeu ao home que veu detrás de ti. Quedóuseche a cara estúpida e queres atraer a atención do camareiro, que... [+]
Non puiden pechar o caixón despois do último par de medias que me quedaban, as cales se devoraban mutuamente. Así estaba, mal pecho, xa durante dúas semanas, o pixama (na tirada dos pixamas, salvo tres regaladas, non hai pixama; a camiseta “para casa” está chea de... [+]
Gustaríame escribir a esta cousa que levo dentro. Cúmprense case cinco anos da pandemia, e os que eramos mozos naquela época, aínda que seguimos sendo mozas, comezamos a orbitar noutros espazos. A vivenda, o proxecto de vida, a maternidade, o traballo, a saúde... as ordes... [+]
Lembran? O 90% do Parlamento aprobou o Acordo Educativo hai dous séculos –perdoa, dous anos–. A reacción dos congresistas da esquerda moveuse entre euforia e satisfacción moderada. Segundo o documento aprobado, os centros privados seguirían recibindo diñeiro público,... [+]
Estar é facer. Así o di este ano a Feira de Durango, e é certo, polo menos no caso da propia feira e tendo en conta a Euskal Herria. A presente edición é xa a 59 edición da Azoka, e o feito de que cada ano se celebre demóstrao que a Feira de Durango é unha forma de facer... [+]
Un prestixioso arquitecto chega desde Londres a un pequeno pobo galego. Trátase de David Chipperfield, un edificio con oficinas en Berlín, Milán e Xangai, e que conta cun amplo equipo de edificios. Unha arquitectura elegante, requintada, feita por un Sir. A historia comeza na... [+]
O Consello de Euskalgintza está a alertar da emerxencia lingüística que estamos a vivir nas últimas semanas. Pasaron bastantes anos desde que se empezou a describir a situación do proceso de revitalización do eúscaro no cruzamento, na rotonda, no inpasse e con palabras... [+]
En 2006, Baltasar Garzón, entón xuíz estrela, sufriu unha especie de revelación e redactou unha práctica que garantía os dereitos dos detidos por terrorismo. O mesmo xuíz viu pasar pola súa sala a centenares de detidos incomunicados, moitos deles con evidentes signos de... [+]
Son un dos máis bonitos recordos que teño no corazón. Naquela época estaba a facer Filoloxía Vasca e fomos a unha sociedade de Arbizu a un concerto de Ruper Ordorika. Alí estaban Rikardo Arregi Diaz de Heredia e Juanjo Olasagarre. Non me atrevín a dicirlle a Arregi que... [+]
Recentemente, ante a pregunta sobre en que consistía a emerxencia climática, un científico deu a excelente resposta: “Mire, a emerxencia climática é esta, cada vez ves no teu móbil máis vídeos relacionados con fenómenos meteorolóxicos extremos, e cando te dás conta,... [+]
Dise que Simone de Beauvoir escribiu que o opresor non sería tan forte si non tivese cómplice nas liñas do oprimido. A min paréceme moi normal... Que queredes? Cando estás pisado, tamén é comprensible que queiras mellorar a túa condición, e para iso é moi útil ofrecer... [+]
Non é tarefa fácil definir o que traerá o novo mandato de Estados Unidos no ámbito económico. O eixo da nova estratexia económica será a peculiar unión entre o liberalismo e o proteccionismo para o sector exterior. A pesar do que ocorreu en Estados Unidos de forma... [+]
Os últimos anos saio pouco. Díxeno moitas veces, seino, pero polo si ou polo non. Hoxe asistín a unha sesión de bertsos. “Deséxolle moito”. Si, por iso avisei que saio pouco, supoño que vostedes asisten a moitos actos culturais, e que teñen máis que comparar. Pero... [+]