A canción Izarren hutsa de Mikel Laboa tróuxena a esta columna varias veces, porque é unha letra chea de sabedoría, unha ampla canción ao redor da relación entre humanidade e cosmos. Hai unha parte na que se fala de pobreza: "Quen non o ten sabe ben o bo que é telo, o home vive sempre tentando satisfacer as súas necesidades".
En 1990, a filósofa Adela Cortina, catedrática de Política Ética e Filosofía na Universidade de Valencia, creou a palabra aporofia. Lin en Wikipedia que é unha palabra que provén dos poros grego e que significa pobre, polo que a palabra aporofobia denotaría o medo á pobreza. Segundo Adela, o medo real dos seres humanos é que as súas "carencias" á hora de xogar cos demais individuos contáxiennos –a "carencia" entre comiñas, porque é moi relativo e cada un está relacionado co lugar onde creceu e coa concepción do mundo da colectividade que ten interiorizada–. Así, tentamos evitar repróchelos das persoas para formar parte das nosas sociedades. Queremos deixar atrás as nosas carencias orixinarias para ter unha boa vida na nosa sociedade. Pero nas sociedades humanas, para ter oportunidades hai que contar co consentimento dos demais, para facerlles entender que deixou atrás esas carencias. En definitiva, o recoñecemento implica oportunidades: traballo, amigos, coidado, participación, benestar...
Como e onde expresar que a túa vida é boa para quen poden orientar as oportunidades na túa vida? Que pode ser aceptado? Na última década, moitas persoas atopamos sitio nas redes sociais para expresar a nosa utilidade, para compartir unha boa imaxe das nosas vidas. Pero o que en principio parecía unha oportunidade ten hoxe un novo aire e ultimamente parece unha obrigación. Quen ten unha boa vida tamén sente a necesidade: quen ten moita mostra as súas boas oportunidades e quen non ten mostra unha ficción sobre a súa vida para sentirse parte dese mundo. Na praza dixital estamos a crear a ilusión de que todo vai ben, no ámbito dixital a aporofobia está moi viva, non queremos ver a pobreza. Creamos ficcións sociais para negar necesidades?
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Os profesores e profesoras do ensino público temos a necesidade e o dereito a actualizar e mellorar o convenio laboral que non se renovou en quince anos. Para iso, deberiamos estar inmersos nunha verdadeira negociación, pero a realidade é nefasta. Unha negociación na que... [+]
Vivimos tempos curiosos e realmente vivimos. Son tempos nos que se di que a educación está en crise e, polo menos, á vista de todos, a bolita ten xa 2.361 anos.
Non fora da academia de Platón, o seu querido mestre Aristóteles, para erixir un liceo. Un Liceo, evidentemente,... [+]
Transfeminismoak argia eta konplexutasuna ekarri ditu gorputz, genero eta desirei buruzko eztabaidetara. Hala ere, itzalak ere sortu ditu. Ustezko koherentzia politiko erradikal baten izenean –askotan hegemonia oso zehatz bati lotua–, diskurtso transfeminista batzuek... [+]
Hay coincidencias sorprendentes na vida. Cantos espectadores poderían reunirse no Teatro Arriaga? Cantos aseos hai en cada planta? Que probabilidades hai de que dúas mulleres guipuscoanas coincidan no mesmo instante e lugar, despois de 35 anos sen verse?
Así atopei a Itziar... [+]
Bekatu bat aitortu behar dut hemen. Duela lau urte, ohitura berri bat sarrarazi nuen nire bizian: igande gauetan, kaka kanoi baten antzera "informazio" jarraikia hedatzen duen CNews telebista kate ultraeskuindarra begiratzen hasi nintzen. Hasieran ordu erdi bat astero... [+]
O pasado mércores, a Facultade de Educación de Leioa estaba cargada de estudantes, xa que viña Samantha Hudson. É un artista, cantante e influencer transgénero mallorquino nado en 1999. A estrela dos encontros Kantatzen Herria contaba cunha fileira interminable de selfies e... [+]
Ukrainako gerrar hasierako zergatiak ez dira azaldu zizkigutenak bakarrik, beste arrazoi batzuk ere badaudelako. Errusiak zioen Ukrainako errusiar hiztunen defentsarako urrats bat eman behar zuela; Ukrainako Gobernuak, aldiz, Errusiaren armadari aurre egin behar zitzaiola,... [+]
Hai unhas semanas, na rúa Deputación, no centro de Vitoria-Gasteiz, dous homes arroxaron a unha persoa sen fogar desde o pequeno rellano da escaleira que daba ao exterior do local onde durmía. Non só o derrubaron, senón que inmediatamente colocaron ante a lonxa unha varanda... [+]
Juan Bautista Bilbao Batxi idazleak barku batean egiten zuen lan, eta bere bidaietako kronikak bidaltzen zituen Euzkadi egunkarira. Horri esker, XX. mende hasierako mundu osoko kronika interesgarriak ditugu, euskaraz. 1915eko ekainean, hain zuzen, Murtzian egin zuen... [+]
Arthur Clark escribiu en 1953 a novela distópica O fin da infancia: unha descrición dunha sociedade que deixou de xogar. E non é o momento de xogar especialmente a infancia? O momento de xogar, de sorprender, de ver e de facer preguntas vivas. O momento de deixar o espazo... [+]
Hai vivendas que están subscritas a portais de venda porque queren comprar unha casa. De cando en vez fan citas para ver as casas, e estou seguro de que o vendedor sabe que esas persoas non comprarán a casa, non polo que atopan na visita, senón polo que non teñen... [+]
O último informe do Instituto Vasco de Estatística, Eustat, destaca que aumentou a sensación de inseguridade cidadá. En Gurea, en Trapagaran, Seguridade xa, algúns veciños chamaron a manifestarse contra os delincuentes.
Dous foron as razóns que levaron a esa sensación... [+]