O ataque imperialista está en auxe no Sahel. Na actualidade, a loita por manter a hexemonía imperialista do Colectivo Occidental na zona horaria africana converteuse nun das frontes máis importantes. Ultimamente estanse modificando as relacións de forza existentes na zona: Mali, Burkina Faso e Niger comezan a sublevarse contra o xugo imperialista occidental e inician novas alianzas internacionais.
Con todo, desde occidente non está a organizar signos de solidariedade antiimperialista. A causa é unha vella enfermidade que se repite á esquerda europea: o eurocentrismo.
O eurocentrismo do Sahel emerxe de dúas maneiras. Primeiro están os que se consideran "marxistas", os que critican os procesos anti-coloniais actuais por non ser "verdadeiramente socialistas". Estas "críticas" que se venden como análise dialéctica reproducen de arriba a abaixo o dogmatismo e o eurocentrismo dunha esquerda académica. Son as mesmas acusacións que se fixeron contra os procesos de liberación no Sur Global: Ho Chi Minh, Cabral, Fidel ou Sankara, entre outros.
En lugar de articular a solidariedade internacionalista, desde Europa estamos a discutir si o Sahel é unha "auténtica revolución"
En segundo lugar, temos unha fronte máis recente do eurocentrismo, máis teleolóxico aínda: expertos en xeopolítica que o ven todo a través das lentes de "relacións internacionais". Segundo eles, o que está a suceder en Sahel (como ocorre en Donbass, Abya Yalan e Oriente Próximo) non sería máis que unha consecuencia da "guerra entre imperialistas". Facendo o que fan os empregados públicos do Sur Global, serían só peóns xeopolíticos. Este discurso é un claro exemplo de paternalismo: Os pobos do Sur Global captúraos nun bucle sen saída, sen ningunha posibilidade de ser suxeitos do seu propio futuro.
Ambos os discursos teñen o mesmo marco epistemolóxico, o eurocentrismo, e a consecuencia, a imposibilidade política. Mentres os pobos obreiros do Sahel mobilízanse contra o imperialismo, "o noso" imperialismo comeza unha nova guerra contra estes pobos (económica, cultural e militar). E nós, mentres tanto, en lugar de articular a solidariedade internacionalista, estamos a debater desde Europa se o Sahel é unha "auténtica revolución", ou como nos descolonizaríamos se vivísemos en Sahel.
Ante este absurdo, é necesario que recibamos unha chamada á descolonización que nos facían os movementos e intelectuais post-coloniais (de Fanon a Chakrabarty): reorganizemos a loita antiimperialista, rompamos o eurocentrismo, e provinciais Europa.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
2021ean hasi ginen Guggenheim Urdaibai proiektuaren inguruko lehen oihartzunak entzuten…Bai ala bai egingo zela esan zigun orduko Unai Rementeria ahaldun nagusiak. Bere esanak indartzeko, 40 milioi euro utzi zituen “blindatuta” museoak eraikitzen zirenerako... [+]
"O obxectivo do pleno de Oyón é claro, lexitimar legalmente os megaproyectos enerxéticos con irregularidades substanciais na tramitación"
O pasado mércores vivimos un día duro e desagradable, non só para Labraza, senón para todos aqueles pobos que estamos ameazados por... [+]
Do mesmo xeito que coa axuda dos artistas vivimos o florecimiento de Euskal Herria, tamén nesta ocasión, co seu impulso, sigamos facendo o camiño xuntos, dando o apoio necesario aos presos políticos, exiliados e deportados vascos
O lector xa sabe que a Asociación Harrera... [+]
A epistemoloxía, ou teoría do coñecemento, é unha das principais áreas da filosofía e ao longo da historia sucedéronse importantes debates sobre os límites e as bases do noso coñecemento. Nel atópanse dous poderosos correntes que propoñen diferentes vías de acceso ao... [+]
Esta semana tivemos coñecemento de que o Xulgado de Getxo arquivou o caso dos nenos de 4 anos de Europa Ikastetxea. Isto lévanos a preguntarnos: están dispostas as instancias xudiciais, policiais… para responder as demandas dos nenos? Protéxense de verdade os nosos menores... [+]
Cada vez escoitamos máis sobre as necesidades, desexos e iniciativas que xorden nos nosos territorios e nas nosas vidas, sobre a necesidade de traballar as relacións e proxectos público-comunitarios, e é un auténtico motivo de satisfacción, xa que se trata dun modelo... [+]
Elkarrizketa berritu dugu fakultateko idazkaritzan, auskalogarrenez: urruti daude, euren matrikula egiteko, ikasleak bakarrik etortzen ziren garaiak. Aspaldixko aldatu zen joera, eta gurasoek –nabarmenago amek– gero eta paper aktiboagoa hartzen dute seme-alaben... [+]
O argumento dun silogismo contén tres proposicións, das cales a última se infere necesariamente das outras dúas. Con esta lóxica deductivo pódese analizar, ao meu xuízo, o longo e traumático conflito socio-ecolóxico de Aroztegia que se está producindo en... [+]
Berriki landu ditut klasean Etxahun Barkoxeren kobla eder eta hunkigarriak. Gaizo gizona! “Edertasunez praube” sortu zelako hasi zitzaizkion etxeko nahigabeak, baina hamazazpi urtetan zen pulunpaka sartu zorigaitzaren itsasoan, maite zuen Marie Rospide doterik gabeko... [+]
Os últimos días foron de gran importancia para o movemento en defensa da vivenda e para a loita contra os especuladores en Barcelona. A madrugada do 28 de xaneiro, un Exército de Policía atacou sen previo aviso á Vella Massana (centro social ocupado) do barrio de Raval, a... [+]
Que debo saber? Con quen debo relacionarme? Onde debo vivir? Con estas responsabilidades, os seres humanos estamos no camiño de vivir a idea dunha boa vida no seo das nosas sociedades. Si non sabemos responder correctamente, por medo a quedarnos nas marxes.
A semana pasada,... [+]
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]