Deixamos atrás os meses de verán e este ano tamén se trataron as noticias relacionadas cos acontecementos meteorolóxicos adversos que marcan a emerxencia climática e as súas consecuencias. Decatámonos, entre outras cousas, dos incrementos de temperatura nos océanos e mares, dos incendios que se estenderon no Mediterráneo, das novas temperaturas marca, das perdas de colleitas, das secas e das inundacións.
Neste contexto, varios turistas achéganse ao val da Morte, no sueste de California. Fotografaron o termómetro que saía de coches con aire acondicionado e marcaba 55 graos centígrados. Así inmortalizan o momento de vivir o momento da temperatura máis alta da historia no planeta Terra. E todo iso, en EE UU, no centro do maior chumbo sen precedentes. No contexto da crise ecosocial que vivimos, o fenómeno mencionado cumpre todos os requisitos para ser considerado turismo de catástrofe.
Doutra banda, as noticias relacionadas cos alieníxenas tamén estiveron voando este verán. Uns ex militares norteamericanos, ante o congreso do país, din que o goberno oculta os barcos alieníxenas e as pegadas biolóxicas.
A diferenza da ciencia ficción, a realidade é que aquí pronto non estará que conquistar e roubar os alieníxenas, porque estamos todo en vías de esgotamento
Aínda que o tema de partida non ten nada que ver co anterior, o traballo conxunto de ambos os temas permítenos reflexionar sobre a crise ecosocial. Comezamos a pensar no caso e expómonos a seguinte pregunta: a que virán os alieníxenas ao planeta Terra? Segundo a ciencia ficción e a cultura popular, os alieníxenas veñen conquistar a Terra. Pero, que teñen aquí para conquistar? Poderían vir facer minería espacial? A diferenza da ciencia ficción, a realidade é que aquí pronto non haberá que conquistar e que roubar, porque estamos todo en vías de esgotamento. Ademais, quen querería conquistar un planeta cada vez máis inerte?
Por iso, pondo hipótese, poderiamos pensar que os alieníxenas poderían pertencer a unha axencia de viaxes espaciais que viñeron a coñecer o destino turístico do futuro.
Está claro que no planeta Terra, seguindo a lóxica do capitalismo salvaxe, teremos todas as posibilidades de que os seres espaciais poidan practicar aquí o turismo da catástrofe. Porque sabemos desde hai tempo que este sistema económico e político que non pon as vidas no centro lévanos á barbarie. Si non queremos aos turistas máis alieníxenas, teremos que organizarnos –porque aínda estamos a tempo– para loitar, debater, crear e construír xuntos un lugar que non sexa de interese para os devastadores.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Que debo saber? Con quen debo relacionarme? Onde debo vivir? Con estas responsabilidades, os seres humanos estamos no camiño de vivir a idea dunha boa vida no seo das nosas sociedades. Si non sabemos responder correctamente, por medo a quedarnos nas marxes.
A semana pasada,... [+]
Cada vez escoitamos máis sobre as necesidades, desexos e iniciativas que xorden nos nosos territorios e nas nosas vidas, sobre a necesidade de traballar as relacións e proxectos público-comunitarios, e é un auténtico motivo de satisfacción, xa que se trata dun modelo... [+]
Elkarrizketa berritu dugu fakultateko idazkaritzan, auskalogarrenez: urruti daude, euren matrikula egiteko, ikasleak bakarrik etortzen ziren garaiak. Aspaldixko aldatu zen joera, eta gurasoek –nabarmenago amek– gero eta paper aktiboagoa hartzen dute seme-alaben... [+]
O argumento dun silogismo contén tres proposicións, das cales a última se infere necesariamente das outras dúas. Con esta lóxica deductivo pódese analizar, ao meu xuízo, o longo e traumático conflito socio-ecolóxico de Aroztegia que se está producindo en... [+]
Berriki landu ditut klasean Etxahun Barkoxeren kobla eder eta hunkigarriak. Gaizo gizona! “Edertasunez praube” sortu zelako hasi zitzaizkion etxeko nahigabeak, baina hamazazpi urtetan zen pulunpaka sartu zorigaitzaren itsasoan, maite zuen Marie Rospide doterik gabeko... [+]
Os últimos días foron de gran importancia para o movemento en defensa da vivenda e para a loita contra os especuladores en Barcelona. A madrugada do 28 de xaneiro, un Exército de Policía atacou sen previo aviso á Vella Massana (centro social ocupado) do barrio de Raval, a... [+]
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]