Como empezou todo isto?
A finais da década de 1990 había en Pamplona un grupo de música electrónica chamado Os caracois. Unha chea de xente. Preparabamos festas itinerantes. Este grupo antes chamábase O club de alterne. Organizabamos festas en diferentes bares. Na Noitevella de 1999 empezou o tema de tomar o noso bar. Ao principio fomos tres socios. O terceiro tiña unha libraría gai fronte á adega San Martín, hoxe bar A inopia.

Até ser bar, organizabamos a festa na adega San Martín de San Fermín. Cando eles terminaban a festa do día nós entrabamos a organizar a nosa pola noite e como o pintxo típico daquel lugar eran carafio, tomamos o nome dOs caracois.

E como recibistes a Nicolette?
Cando traballaba en Niza había unha lenda que dicía que si puña unha vela a San Nicolás tres luns seguidos ía ir ben traballando.

E entón Santos víronme como fun a unha tenda chinesa que agora está pecha, en Zapatería, a comprar unha vela e como entrei na igrexa de San Nicolás. E entón pensamos que poriamos a esta sala San Nicolás, pero trabestada e en francés, de aí Nicolette. E desde o principio puxemos a Nicolette est venue, vén Nicolette, Nicolette veu. Francés, euskera, castelán.

Como conseguistes unha música tan fina cada semana?
Eramos moita xente, pero non tiñamos un sitio fixo. Había bares, sempre puñan a mesma música e logo había salas de baile. Nós pertenciamos á Zona vella, noutros barrios había xente moderna, pero na Zona vella non había un bar de boa música. Agora mira o ano 2000, e pode parecer que para entón xa había coches sen rodas circulando polas rúas, pero non, era prehistoria. Non había alternativas e nós tiñamos unha gran base social.

Nestes anos Txabi levou a programación musical, actuou sen ningunha chantaxe nin hipoteca, fixo o que quere, levou toda a programación con rigor, el coñece á xente nese mundo da música.

Despois de 23 anos, poucos bares con música fina en Pamplona, non?
Nós non o sabemos. Cando estás no monte non ves o monte. Vén xente dicindo: que anaco de música tes, que anaco de bar. Pero vostede está no día a día, arranxando o que se rompeu, movendo as bebidas, buscando a solución ao problema que xurdiu, co afix do mes seguinte... E cando es máis novo, pois sae do traballo e encántache. Estivemos sen parar durante 23 anos.

Saíunos ben, pero podía saír moi mal. Tamén pasamos malos tempos, lembro a crise de 2008 cando meteron o carpinteiro na Zona vella. Pero sempre seguimos, por exemplo, os carteis que cada mes facía un bo deseñador. Mensualmente.

Nicolette foi un referente musical, pero tamén como bar de ambiente. Como vos sentistes?
Mire, isto considerouse como un bar de ambiente porque dous do tres creadores eramos marichitos. E de acordo, a xente puña penes de xoguete na cabeza e proxectábanse películas porno nas paredes. E aquí veu moita maritxu, pero en realidade non foi un bar de ambiente. Si e non.

Si é un bar de ambiente, Nicolette é un bar de marichos, pero non foi un bar de ambiente. En Pamplona había bares de ambiente (Á carga, O 40), os máis maricíticos. Pero estes son lugares exclusivos para homes, con códigos moi precisos, e é un territorio moi comanche. Voulle a dicir si quero ir á chorta, pero non me interesa un lugar onde atopar con quen vas facelo.

Ademais, un bar só con homes ou con mulleres é noxenta. Ou só un bar é farto de heterosexuais. Hai problemas. Si as mulleres non van a un bar, o bar non funcionará. E as mozas teñen que estar a gusto. Que non haxa catro homes detrás. E aquí viñeron persoas de todos os xéneros e de todas as afeccións, e si non gústache o que hai aquí, achégache ao parque. É dicir, si a ti gústache, benvido, pero non gústache, vaiche porque tes que comportarche ben. A min paréceme un bar de ambiente moi conservador. Non quero.

É máis, Maritxu veu moito e marchouse. Pero a nós parécenos un concepto anticuado, de bar de ambiente, aburrido.

Tivestes problemas?
Sempre cortamos a merda nada máis empezar. E logo é moi útil si nalgunhas das proxeccións hai algúns penes ergueitos. Si entra algún parvo dá a volta e vai. Para iso están. Funciona contra o jendilaje. Este jendilaje conta con todos os bares de Pamplona para o seu ambiente. Ademais, desenvolve un sexto sentido e sabe con que actitude entra o que entra.

Que foi para vós Nicolette?Foi
a nosa casa, por encima de todo. Fomos moi exixentes coa xente que entra e coa estética. Na nosa casa estivemos tan a gusto grazas ás nosas normas.