Recluídos en pano
Un dos debates mediáticos foi a presenza na campaña das eleccións municipais en Hego Euskal Herria de exreclusos con delitos de sangue en diversas listas e o posterior retroceso destes amigos.
Quizais con ese movemento EH Bildu gañou varios votos, e dunha maneira máis ampla, estou seguro de que gañara aos ollos dalgúns cidadáns o que buscaba: Mostrar a empatía coas vítimas de ETA, a distancia á loita armada e a diferenza entre a esquerda independentista de onte e hoxe. Está claro que si algún día EH Bildu vai gañar a hexemonía política nas eleccións, ten que profundar no tres obxectivos anteriores.
Outra cousa é até onde e como se “normaliza” a esquerda independentista neste tema (e noutros) e até onde se transformou o día da vitoria (eleccións). Nalgún momento, para acceder á xestión da Policía, a educación, a sanidade, os medios de comunicación e os chiringuitos públicos, a marxe de cambios ou pequenas modificacións. Dito doutra maneira, si hoxe sementas melones mañá recibirás melones.
Por iso, máis aló da competencia electoral, habería que falar antes, ou á beira, do cárcere, por exemplo (e doutras cuestións). Porque, ten volta atrás a posibilidade de que as persoas que estiveron prisioneiras sexan elixibles (ou interventoras)?
Sempre pensei que os escolares das escolas, ademais de museos, excursións, etc., deberían ser levados a coñecer vertedoiros e prisións
Os centros penais son un lugar deseñado para a pena e a destrución das persoas, onde se humilla ás persoas con autoritarismo, violencia, drogas legais e ilegais, servidume, explotación laboral, etc. Todo á parte dos ollos da sociedade. Aínda que saia do cárcere, todo é un obstáculo burocrático e desapoyo, a falta dunha contorna familiar e amigable forte, o ex convicto é o último gran obstáculo para a chamada “reinserción”.
Cumprido o castigo, calquera ex presidiario ten dereito a incorporarse ao traballo, a facer deporte, a ir ao teatro, a militarse nun partido político ou a presentarse a eleccións. Agora, con este antecedente de non ser electos, suprimiuse de facto un dereito que tiñan recoñecido legalmente ás persoas exreclusas, en fin, que tiñan “delitos de sangue”.
Cando termina a sanción? Cremos no dereito dunha persoa que cumpriu condena en prisión a iniciar unha nova vida? Cremos na “reinserción”? Por que non deixamos que a sociedade resolva a idoneidade desa persoa co seu voto ou a súa falta de voto?
Sempre pensei que os escolares das escolas, ademais de museos, excursións, etc., deberían ser levados a coñecer vertedoiros e prisións. Cun motivo máis, agora.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]