Non somos unha asociación, senón unha cooperativa
Insistimos en que xa non somos unha asociación ou un colectivo. Fomos, si. Non tiñamos unha forma colectiva de ser transmaribibollos activistas (non, non somos moi partidarios dos activismos individuais). Aproveitamos a asociación para facturar.
Pero en 2020 pasamos de ser asociacións a ser cooperativas. Ou o que é o mesmo, pasamos de ser axentes sociais a ser empresas. Sen ánimo de lucro e de iniciativa social, si, pero unha empresa.
En Euskal Herria temos movementos socio-políticos moi potentes. E un asociacionismo moi activo. Pero non nos enganemos, moitas asociacións actúan como empresas. E isto pode confundir, mesmo ás veces contraditorio.
E nós xustamente non somos menos desa contradición e confusión. De aí a nosa aposta clara pola militancia en Ehgam (Movemento de Liberación Sexual do País Vasco) e por traballar na Cooperativa Hiruki Larroxa. Porque necesitabamos distinguir entre activismo e traballo remunerado ou ámbito profesional.
Con todo, é moi difícil. Non só porque a liña que separa a militancia e o traballo remunerado é moi difusa para quen traballamos no ámbito sociocultural. Pero porque temos que estar continuamente cambiando de gorro: "Agora veño como activista!" ou "agora veño como profesional!" con frases repetidas.
Como consecuencia da institucionalización das nosas loitas, estamos a contribuír á tergiversación e baleirado dos discursos políticos e á desarticulación dos movementos populares
Iso si, preferimos facer ese esforzo e non caer en dinámicas potencialmente perigosas. Porque o activismo ten que ser de rúa. E, desgraciadamente, estamos a pasar as nosas loitas sociais da rúa á oficina e da oficina á institución. Perigo de aí. Un risco real.
E é que, como consecuencia da profesionalización e institucionalización das nosas loitas, estalamos e baleiramos os discursos políticos, eloxiamos aos políticos profesionais, abandonamos as dinámicas asemblearias e, o que é peor, axudamos a desarticular os movementos populares.
Por tanto, como cooperativa debemos ser críticos, consecuentes e dar un paso atrás. Respectar os espazos do activismo rueiro e dos movementos populares.
No noso caso, por exemplo, e sendo unha cooperativa transfeminista, non imos participar na organización do 17 de maio do barrio ou o 28 de xuño temos que evitar as declaracións nos medios de comunicación.
Seguramente un esforzo difícil, claro, pero necesario. Por responsabilidade política (e profesional).
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]