Campionato de Navarra de bertsolaris (pretexto)
Non-Cando: Etxauri, 2 de xuño.
Participantes: Bittori Elizalde, Egoitz Gorosterrazu, Ainara Ieregi, Aitor Irastortza Arrizurieta, Saats Karasatorre, de Eki Mateo.
------------------------------------------------
Tras dixerir ben a sobredose de bertso de BTN, volven competir en Navarra. A NBT celebrarase no outono, pero antes do verán fixéronse uns snacks para os que non teñen fame. Con todo, non hai cadeira sobre o tablado común. A primeira das eliminatorias foi no val de Larraun e a segunda en Etxauri. Todas as expectativas apuntan a que os bertsolaris tiñan máis posibilidades nesta segunda edición.
O seis bertsolaris tiñan diante unha sala pequena e quente. E agarráronse á calor desde o primeiro exercicio. Entón lanzou Karasator, desde a pel do traballador da rúa, o punto máis bonito da tarde para min: a suor é un derrame e unha pinga de salario. A carga da fama dos actores, o custoso traballo dos artesáns, os compañeiros de piso que non reparten ben a comida... Versos arriba e abaixo e algún resbalón. A parella perdida para atender a intelixencia artificial tamén respondeu con facilidade ao tema, parpadeando a súa capacidade de improvisar. Os temas a miúdo non me din moito, e eu son dos que penso que algúns limitan un pouco máis. O experto que me trouxo á sesión comentou tamén centenares de ocasións nas que se expuxo algún tema ao escenario.
Chegan novas voces por parte de Navarra, xa que entre o seis bertsolaris do programa, dous tiñan a primeira vez no campionato e o resto, polo menos por idade, seguen sendo mozas. Logo dáme a dúbida de si esa mocidade vai ser favorable, si as referencias que fan os xuíces vanas a entender. Pero, bo, nos oficios, destacaría a facilidade e as ideas frescas de Ieregi. Imaxes de Karasatorre e actuación de Irastortza e Mateo. Pero se quedo con algo, mellor dito, con alguén, a promesa de Pamplona é con sorpresa. Elizalde mostrou a planta, o bertsolarismo e con que ánimo vén. Ten mocidade e pinta boas ideas. Na eliminatoria, con todo, quixo abordar con ambición os temas e quizá quedou grande. En calquera caso, o rotxapearra chámase para apuntarse e seguir.
E tamén, como competición, o que os bertsolaris non queren tanto: a puntuación. Carasatorre vencedor. Poucas sorpresas aquí. Os afeccionados ao bertsolarismo mostraron a súa desconformidade coa orde e os resultados da eliminatoria anterior. Pero o torneo tamén o ten e volverá en pleno outubro. O que podo dicir é que eu xa teño o meu favorito.