Orquestra Sinfónica de Euskadi + Yulianna Avdeeva
Zuzendaria: Robert Treviño. solista: Yulianna Avdeeva (piano).
Programa: Obras de Wagner, Chopin e Xostakovich.
Lugar: Teatro Principal de Vitoria.
Data: 8 de xuño.

-------------------------------------------------

A Orquestra de Euskadi regalou un programa cheo de paixón e gran musicalidad para finalizar a tempada 2022-23.Tres
compositores de gran personalidade e un gran solista foron sen dúbida o deleite dos oíntes do Teatro Principal.A noite comezou coa bela abertura de
Richard Wagner, mestre cantor de Nuremberg. Os dous grandes temas presentounos con calma e elegancia, e o grupo adaptouse con seguridade e son ás ordes de Robert Treviño.

Pero, claro, o momento central do programa é o 2 de Fa menor para piano e orquestra de Chopin. Chegou co concerto interpretado por un dos mellores pianistas do panorama actual. Quedou claro por que Yulianna Avdeeva gañou o Concurso Chopin 2010 (foi a primeira muller desde que Martha Argerich conseguiuno en 1965).

Destacaron en todo momento a elegante presentación do seu discurso musical, o son inmellorable, o uso moderado e correcto do pedal, a axeitada respiración das frases musicais e o fino ritmo que imprimía no fraseo. O concerto foi un fluxo de técnica e paixón, cunha elegancia infinita. A magnífica e deliciosa pianísis e o seu brillo, axilidade e enerxía convérteno nun pianista perfecto.

Fronte aos merecidos aplausos que recibiu, ofreceu como bis unha miniatura de Xostakovich, un bals, no que unha vez máis se puxo de manifesto a súa delicada pulsación.

E este foi precisamente o compositor protagonista da segunda parte do concerto. A Orquestra de Euskadi se "enlució", 15 en Dimitri Xostakovich. Sinfonía na maior, op. 41 coa última obra do artista ruso. É unha composición rara, con citas de obras doutros compositores, que despraza realmente ao oínte. Dado que Xostakovich achegábase á morte nese momento, hai que entender que non concede concesións nesta obra e que presenta a miña máis íntimo ante a mirada sorprendente do oínte.

A Orquestra estivo á altura esperada. Treviño realizou un bo labor de montaxe e compactación sonora, que sen dúbida deu como resultado unha versión elegante e nobre.