Como xorde o proxecto Beita?
Maddi Altolagirre: Naceu como obra de teatro fai uns dous anos. A un dos membros do equipo ocorréuselle que pasar da táboa á pantalla podía ser unha boa idea e decidimos seguir adiante. Así adoptou o formato web.

Cal é a historia que contastes?
Paula Polo: Nunha esmorga da cuadrilla un membro ataca a outro, pero non se ve quen. É o mellor amigo do agresor Eki e trata de pescudar ocorrer para descubrir quen foi o agresor.
M. Altolagirre: Narrada en forma de thriller. Esta procura da verdade revela algúns segredos e a actitude dos demais membros ante un ataque. Quixemos lanzar e denunciar estas condutas.
P. Polo: Todos os personaxes actúan de forma diferente, pero todos teñen unha característica común: o egoísmo. Todos se miran máis que ao seu amigo.

Tamén trataron outros temas.
M. Altolagirre: Aínda que a trama principal é a agresión sexual, tamén abordamos algúns conflitos cotiáns dos mozos, como a venda de drogas, a dependencia das apostas, o duelo da morte ou as relacións de parella abertas. Tocamos moitos temas para que o público senta identificado.
Cóntase a mesma historia no teatro e na sección web?
M. Altolagirre: A base é a mesma, pero a web permitiunos prorrogala. Profundamos máis na vida de cada personaxe e explicamos mellor as relacións entre eles.

Quen participastes?
M. Altolagirre: Irazan é un grupo de teatro de Oñati e XUP é un grupo de mozos. Os actores e actrices somos oito deles, todos de Oñati: Sara Arregi, Malen Pérez de Arenaza, Danel Teran, Izar Mendiola, Ander Murillo, Aitor Gómez e Paula e eu. Alí creamos a idea e o guión, pero ampliamos o equipo de traballo para a web porque queriamos calidade. Tamén hai persoas de distintas idades que non son de Oñati.
P. Polo: Non buscamos que os membros do equipo sexan profesionais. O que queriamos era xente que fai a obra ao noso estilo e ama a arte.

Cal é ese estilo?
P. Polo: Cada un tivo a súa responsabilidade e achegou o que sabía. Traballamos xuntos e ninguén foi máis, todo foi acordado. Non sabemos moi ben onde nos metemos, nunca fixemos unha serie de series ou unha serie de webs e ensinámonos moitas cousas á hora de crear e gravar o proxecto.
M. Altolagirre: Ademais, o obxectivo nunca foi económico, senón transmitir os nosos valores e mensaxe.

En que queredes afectar o público?
P. Polo: Queremos reflexionar. Aínda que as actitudes dos personaxes ante a agresión sexual danse na realidade, queremos que non se consideren normais. Reflexionar sobre as actitudes que o público se imaxinou e adoptado ou pode adoptar nesta situación.

A quen queredes chegar?
M. Altolagirre: Sobre todo aos mozos, aínda que tamén é visible para maiores. É un proxecto creado polos mozos e creo que nos axudou a mostrar mellor a nosa realidade.
P. Polo: É beneficioso que outro público vexa que ocorre nunha xeración que non é a súa.

Cando e onde poderemos ver a sección web?
M. Altolagirre: O catro primeiros capítulos publicaranse o 25 de xuño na canle de Youtube de Gaztea irratia. O catro seguintes o 4 de xullo. En total serán oito capítulos dun quince minutos.
P. Polo: A preestrea tivo lugar o 16 de xuño no Teatro Santa Ana de Oñati.
M. Altolagirre: Quixemos dar o inicio oficial en casa.

Xa estades en marcha en redes sociais.
M. Altolagirre: Empezamos coa campaña de comunicación en Instagram (\beitawebsección) e ata que subamos o primeiro capítulo subiremos varios materiais: presentacións de personaxes, trailers… Aínda que o noso traballo principal é a sección web, tamén traballamos máis recursos. Aos poucos subiremos os teasers, os diálogos… P.
Polo: É unha novidade para nós a publicación dos nosos traballos en redes sociais. Nos últimos anos cambiou a forma en que se publican os audiovisuais e agora as redes sociais forman parte dos proxectos.
M. Altolagirre: Como o noso público é novo, as redes sociais son outra forma de achegarnos a nós.