Recordo a emoción que tiven fai 20 anos cando a antiga empresa Google sacou recursos ofimáticos na súa nube. Foi unha innovación revolucionaria. Pasou o tempo e fomos comprendendo o rumbo do seu modelo de negocio, pero era tarde, tiñamos integrado o seu sistema nos ámbitos máis vulnerables das nosas vidas: educación, fogar, saúde...
Na actualidade, algúns expertos afirman que estamos ante unha nova innovación que represente ao sistema de Google. Coa mesma estratexia que utilizou Google, está a introducirse na sociedade unha nova ferramenta para facilitar as nosas vidas: a intelixencia artificial. Trátase de entrar en todos os ámbitos, xa que ten a capacidade de facer os procesos de traballo dunha maneira máis eficaz, o que redundará en vantaxes competitivas, polo que hai medo a non utilizalos no aire, a quedar atrás.
O acceso universal á intelixencia artificial denominouse democratización da intelixencia artificial, é dicir, a posibilidade de que calquera persoa poida contar co apoio dunha intelixencia artificial accesible nos seus procesos de traballo/creación de forma relativamente sinxela. Pero algúns xa aprendemos o fácil que é facer analogías cos beneficios que os seres humanos habemos tido nas sociedades analóxicas no ámbito dixital… Que hai entón debaixo da idea de democratizar a intelixencia artificial? A resposta non é difícil, porque é un vello xogo entre humanos, un xogo de dominación, no que se quere crear unha nova táboa de xogos con novas relacións de poder.
Traballo ao redor da fenda dixital, e unha das primeiras cousas que explico é que ter unha tecnoloxía é poder creala desde cero. Os que non temos posibilidades de xerar tecnoloxía somos usuarios. Hoxe en día é cada vez máis difícil ter tecnoloxía. Temos máis risco que nunca de vivir nunha posición de dependencia tecnolóxica. Pero, claro, a realidade non ten por que ser única; iso si, para facer fronte a esa realidade teremos que ter moita imaxinación. Necesitamos máis imaxinación que pobos cheos de usuarios que de cidadáns.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]