Varsovia, 19 de abril de 1943. Os xudeus do Gueto, tras estar organizando a resistencia armada nos últimos meses, subleváronse e por fin os nazis conseguiron retroceder. Ao día seguinte os alemáns reaccionaron duramente e apenas un mes despois o ghetto foi declarado totalmente destruído cando se queimou a Gran Sinagoga da rúa Tłomackie.

Dous anos e medio antes, co gueto, introducíronse nel 360.000 xudeus, que acabaron con só 10.000-15.000 sobreviventes. Os que non levaron a Treblinka morreron no mesmo gueto. Pero a memoria do que alí ocorreu sobreviviu grazas a unha iniciativa moi especial.

O historiador xudeu Emanuel Ringelblum reuniu a científicos, escritores, debuxantes, rabinos... e crearon un grupo chamado Oyneg Shabat (a alegría do día do descanso) que recolle o relato da vida cotiá do gueto e recólleo nun libro ao finalizar a guerra. Os membros do grupo foron reunindo a crónica do que estaba a pasar en informes, ensaios ou debuxos.

Grazas a Yacob Grojanowski tamén puideron recoller o que estaba a suceder nos campos de concentración, que, a pesar de ser deportado ao campo de Chelmno, logrou escapar e escribiu as barbaridades alí observadas e vividas. Oyneg Sabath elaborou un informe detallado que, a través da resistencia polaca, logrou envialo a Londres para a súa publicación.

Pero a medida que as deportaciones, as enfermidades e a fame aumentaron, a esperanza dos membros do grupo foi diminuíndo. Conscientes da escasa posibilidade de sobrevivir ao ghetto e, por tanto, escribir o libro, ocultaron toda a documentación recollida en dez caixas de hojalata e tres leites en marmicidad.

Cando estalou a sublevación fai 80 anos, os alemáns capturaron e asasinaron a case todos os seus membros, pero Ringelblum conseguiu escapar coa súa familia. Permaneceron escondidos durante case dous anos. Pero cando terminaba a guerra, foron descubertos polos membros de Gestapo. Asasinaron a dúas familias, aos Ringelblum e a toda a familia protectora. Pero conseguiron cumprir co obxectivo do grupo: de momento atopáronse todas as latas que non eran unha tupina de leite.