Entoei unha versión da coñecida canción de Zea Mays para a miña propio colco. Marzo foi e púxenlle o nome, aínda que sei que ten pouco de orixinal. Chegou o mes de abril, e prometo, de verdade, que eu non quería falar disto. Marzo azamboado supón unha sobrecarga para ti. Outros, quizais, sufran atracones e indigestión como danos colaterais. O corazón.
Afortunadamente, o mes de marzo non me desvirtuou a imaxinación. No entanto, veño repetir o devandito anteriormente, o que se dixo en melodías e tamaños moi diversos. Primeiro quixen rescatar os escritos de Amancay Gaztañaga nesta mesma revista o pasado mes de novembro. Así o di o actor, literalmente, no texto Felices nós: “Pensar que as nosas creacións non teñen lugar fóra de marzo ou novembro é violencia. Reducir o noso traballo a esas datas limitadas, porque somos mulleres, é violencia”. Pola súa banda, Onintza Engueita, na columna de opinión do Hotel de Berria, abordou o anzol lanzado por Ines Osinaga nas redes: “Un amigo que sabe moito me dixo que en marzo e novembro as mulleres creativas teriamos que duplicar a tarifa: como os hoteis no verán”.
Grazas de corazón aos organizadores feministas de marzo. Necesitámosvos. O caso é que fóra de marzo tamén nos fan falta altofalantes, prazas e pan
Non podía ser doutra maneira, e a última vez que estiven con Beatriz Egizabal tamén foi en marzo. Magma dedícase ao monólogo Mia de pobo en pobo e contoume con alegría pero con responsabilidade que despois do deserto de xaneiro e febreiro tiña todos os días de marzo, si, todos, luns e martes incluídos. Logo lanzoume unha pregunta, sorrindo: “Ti cres que os homes creativos tamén traballan en marzo?”. Eu respondeuse a si mesmo por exemplo: “Eu teño receo. Igual, normal”.
A estas alturas xa sabemos que na primavera a oferta cultural crece de forma natural. Pero para nós non veñen do saco da Cultura ou, se se quere, do Eúscaro, deixando claro que eses sacos tamén adoitan ser de buracos. Chámannos desde Igualdade, desde as Casas das Mulleres e desde as Escolas de Empoderamiento. Parece que a nosa non vale como tal, que sempre necesita unha escusa ou unha razón concreta.
Grazas de corazón aos organizadores feministas de marzo. Necesitámosvos. O problema é que fóra de marzo tamén nos fan falta altofalantes, prazas e pan.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Wikipedia.org considera que Gish gallop (galope de Gish) ou a metralladora de falacias "é unha técnica de controversia que ataca ao opoñente co maior número de argumentos posibles, sen ter en conta a exactitude ou solidez deses argumentos" e tería como efecto colateral a... [+]
A orixe do termo sitúase a principios do século XIX. Naquela época, as pretensións imperialistas dos liberais ingleses chocaron cos rusos, que se estendía en Asia e obstaculizaban os desexos de colonización de Inglaterra. Para protexer os seus intereses, Inglaterra... [+]
A través da aplicación Wallapop vendín uns altofalantes mediocres antes do verán. Quizá a descrición do produto estaba un pouco inchada, é certo. O comprador púxome tres de cinco estrelas. É evidente que non valía a pena.
A semana seguinte, levei en coche desde Irun a... [+]
A outra vez estiven no enterro do pai dun amigo. O noso amigo pediunos aos presentes que tomasen unha flor dos ramos, si así o querían. Non podo dicir que non ás flores, moito menos ás rosas, sobre todo ás vermellas. Así que collín unha fermosa rosa vermella.
Coa rosa na... [+]
Os nosos pobos e cidades non nos coidan. Fáltanos terra, zonas verdes, espazos comunitarios. O noso pobo está deseñado ao servizo do capital. No pobo dos coidados, con todo, a vida é o centro.
Antes había unha rúa principal, unha rúa xigantesca que atravesaba a cidade. O... [+]
Hace uns días, o novo ministro francés do Interior, Bruno Retailleau, uniuse á chamada "confusión migratoria", unha das cuestións máis perentorias. Fixo chegar aos prefectos do Estado uns mandatos claros: tolerancia cero cos inmigrantes e coas estruturas e os prisioneiros... [+]
O 15 de outubro, nos encontros de economistas de traballo, celebrouse unha interesante mesa redonda. Na mesma participaron a patronal, o Instituto Nacional da Seguridade Social e unha central sindical de Osakidetza. O tema de debate foi o absentismo que cada vez ten maior... [+]
No último ano sucedeume ver a persoas relacionadas co ámbito non profesional en grupos dixitais que utilizaron a intelixencia artificial para dar argumentos aos demais. O compartido como propio. A propia, pero non a vinculada ao sentido da propiedade, senón a procesada desde... [+]
Empecei a redactar mentalmente o meu artigo mentres estaba no coche. Normalmente teño as mellores ideas no coche, mentres condugo só. Voume a Bilbao, ao teatro Arriaga. A compañía Artedrama pon hoxe en escena a obra Miñan. É venres, 25 de outubro.
Achegándome ao atrio do... [+]
A sociedade na que vivimos está absolutamente baseada na subordinación. Ao longo dos séculos, a nosa vida foise configurando conforme a ela, e aos poucos a competencia de decisión, a liberdade e a soberanía fóronse reducindo. Ás veces quitáronnolas con forza, ás veces... [+]
O que me exasperaba moito é a maneira en que algúns médicos falan ao paciente. Fálannos de dor coma se fósemos nenos. Como me fixeron dous transplantes renais, sei de que me refiro: entre outras cousas, puxéronme un tubo no interior do pene. Debido á anestesia, non... [+]
Os dous principais electos de Kanbo (o alcalde e o primeiro ministro) son os rabiados. Tres cidadáns foron golpeados cunha plainta, por protestar a favor do desaloxo da veciña Marienea.É a segunda vez que, ás 06:00 da mañá, sácannos da cama (co veciño), un dez con... [+]
“Chegounos o momento de propostas valentes, integrais e nobres (…) para que Euskal Herria volva entrar entre as revoltas do mundo”, afirmou a amiga Hartu López Arana no seu artigo de opinión “Por unha agresión eficaz” publicado en xullo de 2018 na revista ARGIA... [+]