Segue camiñando
Camiñar ten mil virtudes. Dicíao recentemente Juan Luís Zabala: “Andando / aienando as miñas preocupacións. // Camiñaba / descansaba. // Foime andando / reforza a miña vida” (Tamén para coller dor, Susa, 2022). Fai uns 250 anos, Rousseau enxalzou os beneficios da tenacidade, porque axuda a reflexionar, a imaxinar, a inventar, a crear obras (Lles Rêveries du promeneur solitaire, 1776-1778). Un século máis tarde, os románticos teorizaron o acto de andar (véxase Balzacen Théorie da démarche, 1833), e isto foi encomiado nas súas ficcións ou poemas, especialmente Victor Hugo. Todos os escritores franceses que nomeo deron unha connotación positiva á palabra marche.
Neste sentido, na época contemporánea multiplicáronse as obras filosóficas, psicolóxicas ou literarias que enxalzan o camiñar, no ámbito francés. O sociólogo David Lebreton, por exemplo, publicou o libro Éloge de márchea no ano 2000, Marcher. Éloge deas chemins et da lenteur, en 2012 e Un art tranquille du bonheur, en 2020 (Métailié). Explica que correr é a base da nosa forma de vida contemporánea: temos que tomar decisións a tiróns e a continua corrida devóranos o tempo que podiamos pousar, acougar e reflexionar. Estamos nunha situación de extrema inmediatez, con perda de memoria, con fluxos tolos de sucesos, sen saber como sobrevivir, que salvarse do caos, que deixar aos sucesores. Neste caso, á fin e ao cabo, a vida mesma escápallenos, a fume de carozo. En Bizkitarte, camiñar é entrar en resistencia, di Lebreton, porque esperta a paz interior e exterior, a prudencia e a alegría, e no fondo ofrece a posibilidade de dar sentido á vida.
Estamos nunha situación de grave inmediatez, con fluxos tolos de sucesos, sen saber como sobrevivir, que salvarse do caos, que deixar aos sucesores
Así mesmo, Martine Segalen (Lles Enfants d’Achille et de Nike, Métailié, 1994), Frédéric Gros (Marcher, une philosophie, Carnés du Nord, 2008), Sarah Marquis (Sauvage par, Sauvage in Marsure, 2016, son intelectuais de Seuds, sobre os, Seuds, 2015), Seudéming,
Con todo, as últimas palabras de Emmanuel Macron non son tan proporcionais a estas soas: ela vai impor, custe o que custe, as novas leis que el ten para a xente menor, "à marche forcée", que quere dicir nun paso forzoso. Esta expresión procede do dicionario militar: "En marche!", anterior partido político do lehendakari francés. co nome, esta é a expresión utilizada na situación de conflito armado. Coincide en xeral co aspecto gerlatio que se dá de si mesmo (dá igual a idea, o virus ou o inimigo que ten ao cidadán).
Neste dicionario veñen iniciativas concretas, por exemplo, o “Rally Cidadán” que este mes se propuxo aos colexios de Iparralde, é dicir, unha marcha rápida para os alumnos con algúns membros do exército francés, para que os mozos poidan demostrar a súa marcha militar en Bayona.
Macron deu o nome de "Renaissance" (Renacemento) ao seu grupo político, adquirindo de forma molesta o implícito humanista desta palabra durante as eleccións. Adopta o nome de "marche" de forma parecida, compaxinando manobras militares na imaxinación do receptor, coma se quixese extraer a palabra das forzas de resistencia. Pola súa banda, os manifestantes non pararon a súa marcha para gritar o seu enfado.
“Paseando, / andando / converténdome en patria”, escribe Zabala: Imos seguir unha patria de paz con pasos e de forma.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hoxe en día, as voces das mulleres e dos nenos e nenas permanecen no seo dunha cultura que deslegitima as súas voces, silenciando as súas experiencias, dentro dun sistema tendente a minimizar ou ignorar os seus dereitos e necesidades básicas. Un exemplo mediático deste... [+]
O martes deuse a coñecer a sentenza contra cinco novos de Lapurdi, condenados por pertenza a Segi. Quince meses de cárcere por reversión a dous mozos, cunha multa de 500 euros cada un; 140 horas de traballo forzado e 500 euros de multa a outros dous mozos; e, finalmente,... [+]
O outro día, mentres repasaba a famosa serie de televisión The Wire, chegou unha escena que me lembrou a desesperación. Alí, a dirección do diario The Baltimore Sun reuniu aos traballadores e avisoulles dos cambios que se aveciñan, é dicir, dos despedimentos e dos... [+]
A cultura consumista que vivimos, manda a todo usuario a un goce desmesurado. Como di Slavoj Zize, Goza do teu fetiche, converteuse no rudo mandato da hiper-modernidade. O goce actual leva a cabo a través dos dispositivos tecnolóxicos existentes para ocupar o lugar do... [+]
Unha pantasma atravesa as cociñas: As pantasmas de Carlos.
Karlos non se presentou ao Master Chef Celebrity. Tras analizar o seu patrimonio culinario, ten moi claro que non vai superar a selección dos seus adversarios. De feito, a Academia da Gastronomía e os medios de... [+]
En 2018 apaguei as redes sociais e a maioría das comunicacións dos dispositivos para tentar controlar onde centrarme na vida. Cada día sigo nesa tarefa, á luz da polilla, porque a miña curiosidade busca constantemente información fresca que me axude a entender a realidade... [+]
Beyoncé ao descanso dun partido de fútbol americano en Houston, Texas. A cantante estadounidense ha saído ao centro do estadio cun traxe de cowboy ao que tivo acceso. O chapeu cóbreo o bonito, as pernas as botas longas até os xeonllos. O escaso traxe branco móstralle as... [+]
O novo mandatario sirio retirou a man ao peito do ministro de Exteriores alemán, a ministra, e negoulle o apertón de mans. Amablemente, Annalena Baerbock sofre un desprezo. Antes, o sirio Ao-Golani tendeu a man ao ministro de Exteriores francés, Jean-Noel Barrot, e... [+]
A mañá de ano novo é o título dunha redondez creada por Joxe Ansorena, irmán do noso avó Isidro, para que os txistularis tocasen polas rúas durante a mañá do ano novo. No aire desa melodía, iamos recollendo os restos da noite, como os camións do lixo. Unha vez, un... [+]
Gritabamos “Ano novo, que nos trae?”, á volta da primeira noite do ano, aos prematuros que cruzabamos polo camiño. Esperando aos poldros, borrachos, nós. E como aínda non había runner nin selfie, atopariamos á maior parte dos rusos que saíran para botar abaixo os... [+]
Donald Trump tomará de novo posesión do seu cargo o próximo 20 de xaneiro e volverá exercer o cargo de presidente de EE. Si no anterior mandato, 2017-2021, mostrouse pouco vergoñoso na toma de decisións, neste mandato eliminará eses escasos complexos e fará o que queira,... [+]
A consecución da Selección de Euskadi foi, sen dúbida, un logro histórico. Pero se queda niso, para moitos vascos –eu tamén, porque son navarro– será o día máis escuro e triste. Despois de gozar da alegría e a calor dos primeiros días, volvamos á realidade.
De... [+]
Os profesores de audición e linguaxe (PDI) e logopedas son profesores especialistas que traballan tanto na escola pública como na concertada. Entre as súas funcións está a atención directa ao alumnado con dificultades de linguaxe e comunicación, pero tamén o... [+]
As vítimas creadas polo PAI non son só docentes funcionarizados grazas ao proceso de estabilización provocado pola Lei do PAI, senón moito máis. A algúns se lles deu unha certa visibilidade mediática como consecuencia do recurso interposto por Steilas, pero a maioría... [+]