Un pouco de neoliberais
Quero de verdade unha frase que escribiu Stuart Hall nos anos 80 e que explica perfectamente as contradicións mundanas da esquerda. Dicía Hall (e imaxínome escribindo cunha malvada irriño): “Claro, todos estamos comprometidos cento por cento. Pero de cando en vez –o sábado pola mañá quizais pouco antes de ir á manifestación– ímonos a Sainsbury's e, un pouco, somos suxeitos thatcherianos”. Agora retira Sainsbury’s e pon Eroski ou BM ou Carrefour ou Lidl ou O Corte Inglés. Pois ben, Hall sérvenos para falar do amplo espectro da esquerda de Euskal Herria, escrito fai uns cantos anos.
Garazi Arrula considerou este carácter contraditorio da época neoliberal que vivimos como materia prima para a literatura. Está composto por oito narracións, Lurraz beste que acaba de publicar con Txalaparta, e o escritor seguiu o camiño iniciado co libro Gu ordu horiek 2017. Teño que aceptar, imaxineime varias veces escribindo Arrula coa mesma risa perversa que imaxino a Halli.
Cruza o libro o mellor uso da arte narrativo. Os finais que che obrigan a volver ao conto e os sinxelos capítulos de vida das historias serven para actuar sobre unha realidade inmedible. As narracións condúcennos aos ceros anónimos de contradiciones e paradoxos. As procuras de pisos para alugar na época en que a vivenda se converteu nun ben de investimento; os celos entre as amizades abertas; os amores normativos dentro das familias non normativas; as relacións co pai encarcerado e a nai da pandemia; o entendemento e malentendimiento das xeracións que dan lugar á disidencia de xénero ocupan o seu lugar no día a día máis común.
Deste xeito, o carácter paradoxal dos afectos e desexos, as propiedades e as expropiacións do capitalismo neoliberal trasládase continuamente á literatura máis aló da Terra. Como os pensamentos de Hall, as narracións de Arrula lémbrannos que hai algo de todos nós dentro do proxecto neoliberal. Se algo vai cambiar, teremos que sentarnos con ese pouco de verdade durante un tempo.
Perdón coma se non existise
Mariana Travacio
Erein, 2024
---------------------------------------------------
Aínda que o título poida parecer un libro de autoaxuda, este é un texto en forma de western que Erein publicou na sección de narrativa. Na excelente... [+]
Josefa, neskame
Alaitz Melgar Agirre
Elkar, 2022
-----------------------------------------------------
Josefa Agirre Etxeberria foi unha das mulleres que serviu de criada durante o franquismo. Despois de exiliarse ao catorce anos, estivo obrigado a cambiar de residencia... [+]
No labirinto do
teatro I Ander
Lipus EHAZE e Susa
---------------------------------------------
O dramaturgo Ander Lipus publicou xunto a EHAZE e Susa as súas publicacións sobre autobiografía teatral e teatro. No labirinto do teatro I. Caderno de Bitácora e no ... [+]
-Era unha tarde corrente. Para o rape”. Esta noite é a que nos conta Maite Mutuberria neste álbum. O libro ten moi poucos textos e as imaxes cóntannos moi ben o desenvolvemento da historia.
Desde o principio podemos ver nas ilustracións un rape grande e tranquilo, ben... [+]
O que se achegue a este libro, en primeiro lugar, estará con G. Atópase coas imaxes de Mabire. Son imaxes de estilo cómic, trazos moi precisos e vivencias de cor celestial que axudan a interpretar con facilidade personaxes e situacións. Estas imaxes coinciden co texto, que... [+]
Por unha cuestión de traballo tiven que reler este marabilloso libro. Un libro curto que aúna teoría, genealogía e historia feminista, e que seguramente terá moitas críticas mirando na rede e, sorpresa! Atopei unha, a que escribiu Irati Majuelo en Berria.O
libro... [+]
O libro que acaba de publicar a editorial Consonni foi unha gran sorpresa para o público. Non coñecía a obra de Montserrat Roig e o achado foi verdadeiramente sorprendente. Por unha banda, porque a novela se publicou por primeira vez en pouco máis da morte de Franco (en... [+]
A memoria dunha vaca vasca foi publicada por Bernardo Atxaga en 1991. O libro tivo unha longa traxectoria e éxito tanto en eúscaro como noutros idiomas. Un dos libros máis vendidos de Alemaña foi J. O editor británico Eccleshare considerouno unha obra a ler nos primeiros... [+]
A primavera adoita ser unha promesa dun nariz invernal fría e que pode vir tras a aterraxe, e foi anotada en varias ocasións para que se someta ao soño. Promesa, con todo, nunca é unha primavera segura nun terreo en ruínas. Non polo menos si falamos de cambio ou, en... [+]
Todo comezou nunha excursión ao campo coa súa curmá e o seu marido. Eles foron cear e non volveron a casa. O protagonista saíu a buscalos e atopouse cunha parede. A partir de aí, a parede non lle deixa avanzar e ve a dous personaxes conxelados como mortos. Máis aló da... [+]
Considérasche feminista e anti-racista? Ocorréuseche que a historia do feminismo que coñeces é é branca e colonialista? Cuestionaches o teu coñecemento ou a túa mirada sobre as culturas non brancas? Fixo unha lectura crítica do empoderamiento feminista? Queres saber que... [+]
Levan a casa os carafio, como unha mochila enrolada, transportando aos que necesitan para vivir. Con todo, as casas pódense rascar e dividir en dúas. Mesmo se duplican de cando en vez, aínda que de forma provisional, pasando de ser fortaleza a ser carga. Ane Labaka Mayoz... [+]
O son da porta escoitouse mentres ceaban. As estrelas do ceo dicían que a sabbata era madura”, así comeza esta breve novela de Gaizka Arostegi, cando os "cans" de Gestapo tocan a porta de casa de Sara e os seus pais. Como o lector concluiría, trátase dunha novela ambientada... [+]
Abrimos o libro de poemas de Oihana Jaka e atopamos dúas ofertas. Un pai e outro fillo. Cabe destacar pola súa relación directa cos poemas que atoparemos. O libro estrutúrase en
tres partes: Hamaika urte, Hamaika hilabete eta Hamaika egun. O número once tamén é unha... [+]