Unha das primeiras violetas foi a chegada dos lumes de montaña, perseguidos polas súas desmases. E despois as protestas, incluídas as que habitualmente fago chegar a esta revista.
Hai dous anos foi terrible. Os incendios estendéronse por Lapurdi, Navarra e Gipuzkoa, desde o monte Larrun até Endarlatsa. En total, unhas 2.300 hectáreas de incinerados, fíxoo pouco, xa que non había persoas feridas ou mortas. Os animais si se queimaron vivos, como pequenos animais. E bordas, selvas, pastos e haxas.
A CADE e outros grupos de defensa do medio ambiente alertaron de que probablemente se tardarán decenas de anos en acender eses lumes de forma intencionada para revitalizar a vida, e de que son inaceptables lumes criminais que constantemente danan a biodiversidade, que son verdadeiramente criminais e non “non autorizadas”, como algúns chaman eufemismos. Por quen? Non se coñece oficialmente.
E así cada ano, sempre con insistencia.
Algúns enxalzaron a voz, que non aceptan ese veleno, aínda que provén da tradición, porque as tradicións non todas son adecuadas
Este ano o cheiro a fume chegou até Pamplona. Despois, cando se fixou o anticiclón e detívose o vento, a acumulación de partículas finas excesivas provocou unha alerta. O Prefecto reduciu a velocidade dos coches e prohibiu calquera lume fose… 24 horas. Pronto se dirixiu aos pastores para que fosen lobos, honestos, para que non queimasen demasiado o monte, ou polo menos para facerlles un a un, non todos xuntos.
Mentres tanto, o smog xa fora respirado en moitos lugares –a chea de Maule– e algúns enxalzaron a voz, que non admiten ese veleno, aínda que proveña da tradición, porque as tradicións non todas son axeitadas. Por outra banda, todos sabemos, sobre todo os pastores de pouca sonada, que a extensión actual dos incendios nunca foi vista.
A asociación A súa aski, que loita ao longo deste cinco ou seis anos para evitar este tipo de destrución, denuncia en voz alta a responsabilidade do Estado no problema e o sistema europeo de financiamento erróneo: a Política Agrícola Común distribúe as subvencións en función da superficie das pradarías, é dicir, máis herba e máis beneficios. Por tanto, todo o que crece por encima dun macho convértese en po!
Argumentación dos afeccionados aos lumes: que os lumes son necesarios para a limpeza da montaña e que se acenderon neste mes de febreiro, sendo como tal. O certo é que son vacacións escolares ao mesmo tempo, os nenos están fóra e non todos os narices gustan do cheiro a hollín. Así que se lles explicará que sempre temos eses incendios, que chegaron dos nosos antepasados, que son das nosas orixes. Etc.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]
A novidade adoita ser unha das palabras máis escoitadas que se asocia á Feira de Durango. A novidade está alí, e aquí a novidade. Con todo, nalgúns casos é suficiente con dar un aspecto diferente ao anterior para pegar esa etiqueta. Os CDs e as reedicións remasterizados... [+]