Bilbao florecerá e volverá facer eco do eúscaro en sete ou dezasete rúas estridentes, e estenderase aos ensanches e prolongarase por barrios até Otxarkoaga e máis aló. A primavera chegará ao noso idioma despois do inverno dos séculos. Ocorrerá esta primavera. A floración de Bilbao. Xa era hora! Pois de todo!
A floraría avanzada continuará na cidade desde moi temperán mes de marzo até a entrada da primavera, con 150 creadores, artistas e máis, que en multitude de días lanzarán outras tantas propostas.
Todos necesitamos a primavera, e sobre todo o eúscaro é necesario en Bilbao. Virá a semana que vén, como din os navarros. Porque Navarra apoiou a continuidade do eúscaro en Bilbao e a súa contorna, ata que os señores casteláns se hermanaron cos seus señores e obrigaron tamén á lingua castelá. E así segue sendo, forzándose anacrónicamente en Bilbao. Hai tempo que o eúscaro foi a lingua principal dos bilbaínos e bilbaínas, e hai tempo que o ataque contra o eúscaro e a imposición do castelán entre nós.
Se así foi e é hoxe en día, que debemos facer os vascos en Bilbao? Florecer o eúscaro, por suposto. Sementar a semente, plantar flores, coidar o xardín. Non deixe que ninguén corte flores. E quitar as malas herbas para que o eúscaro teña un espazo vital.
Esta vez imos plantar betilore en Bilbao. Entre tantos xardineiros, conseguirase que o eúscaro floreza para sempre?
Esta primavera reunirémonos en Bilbao moitos xardineiros. Bernardo e Ruper chegan a romper o pesadelo e a diseminar todos os tesouros do seu interior; pouco despois, o propio Gabriel, que viaxa por Bilbao, charlará en Ibaizabal e rexuvenecerase en Otxarkoaga. Benito óuvese á liberdade no Arriaga. "Este é o despedimiento", dixo Maurizia, cómenos o devandito e acelérase nunha romaría intensa na Alhóndiga. Porque Joseba tamén se achegou de lonxe a Bilbao nesta ocasión, e atrévome a traballar nunha canteira de novos creadores! Como tanto serán os novos creadores nesta conquista…
Pero o inverno non quere abandonar Bilbao. Repiten o altar winter is coming desde os palacios de inxustiza invernal. Por motivos comerciais marcan as nosas historias máis queridas con supertítulos estraños. A propia cova de Anboto perpetuou o cárcere negando o terceiro grao a Marijaia. Pero quizais non funcionen, porque vén a primavera e Bilbao florecerá como nunca antes o fixo.
Con todo, xurdiu a dúbida entre os xardineiros, xa que xa vimos florecer a cidade temporalmente, os xardineiros nunha corrida polas rúas, pero como viñeron marcháronse a continuación e volvémonos a quedar. Vimos tamén que os recunchos se enchían de bostezos e orejeras, pero tamén eran flores dun día ou dunha semana, e logo as bocas mudas e as orellas volveron a sordar.
Esta vez imos plantar betilore en Bilbao. Entre tantos xardineiros, conseguirase que o eúscaro floreza para sempre? Que necesitaremos para iso? Preguntas que se escoitan as vésperas de primavera.
Debemos fixarnos na historia da nosa cidade. Por que se puxo o eúscaro na ruína e por que se estendeu o Berbaro de Castela como planta estraña invasora. A historia demóstrao claramente, porque foi obrigado polos señores que tiñan o poder. Para recuperar as cousas, para poder plantar e perpetuar o eúscaro en Bilbao e no conxunto de Euskal Herria, temos que crear o poder dos veciños e veciñas. Iso si floración.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non é nada fácil entender o que está a suceder en Cataluña. Con toda seguridade. Podemos dar por terminado o proceso de 2017, pero está por ver si o independentismo será capaz de iniciar un novo proceso de liberación.
Si nas eleccións o independentismo mantívose na... [+]
Levamos unhas semanas coa "serpe de verán" sobre o TAV e coa posibilidade de enlazar a "E vasca" desde Pamplona, desde Ezkio ou Vitoria.
É decepcionante ver que o noso Pobo segue dependendo de decisións interesadas e non argumentadas polos galgos e cans de caza que seguen... [+]
Os globalistas elixiron Francia, Polonia e o Reino Unido para crear un conflito aberto coa OTAN en novembro, xa que Estados Unidos está inmerso na campaña electoral para a Presidencia de novembro.
Deste xeito, a presenza de soldados de Polonia, Francia, Reino Unido e Estados... [+]
Afortunadamente, a maioría das empresas industriais comezan a entender, tras as numerosas sentenzas condenatorias, que unha pequena exposición ás fibras de amianto, sen unha protección respiratoria axeitada, é suficiente para causar unha enfermidade pulmonar grave que causa... [+]
Predicir o final de calquera cousa púxose de moda. O fin do ser humano, das ideoloxías, da comunidade, da autoridade, da filosofía, ou da democracia. Son etiquetas cargadas de sensacionalismo?
Quizá foi Francis Fukuyama quen iniciou esa moda do final. Tras o derrube do muro... [+]
O pasado 1 de agosto, unha decena de persoas da familia estivemos en Aranguren. Dous mozos de Aranzadi deron a coñecer de primeira man as escavacións e traballos que se están levando a cabo en Irulegi. Esta visita é moi recomendable, xa que recolle a dimensión do traballo... [+]
En primeiro lugar, queremos facer chegar as nosas condolencias aos familiares e amigos da muller asasinada a principios de agosto.
Os habitantes de Gaintxurizketa estamos fartos do deixamento da administración e dos responsables.
Os que vivimos no barrio estamos obrigados a... [+]
Ouvín dicir que as mellores bágoas son as que ven os aeroportos. Pero supoño que se trataba doutras bágoas o que dixo, e non como eu vin durante estas vacacións.
Durante varias horas, as bágoas dominaron o aeroporto de Munich, bágoas de indignación, bágoas de fatiga e... [+]
Teño que ir á barbaría”, pensei ao principio de curso, e non fun. Comecei co pelo longo e acabei da mesma maneira (a metade do camiño fixen un mohín cara abaixo e corteille un trocito. Ninguén se deu conta. Nin eu tampouco). Ocúltame si fáltame o xesto e, sobre todo,... [+]
Os vascos sabemos que o aparello estatal está disposto a aproveitar as forzas represivas de todas as cores e os mecanismos represivos de todas as formas, para manter a orde social dentro dun sistema baseado na dominación, aínda que para iso teñan que infrinxir unha lei... [+]
Ocórreme moitas veces: fixarme nas noticias e porme nervioso. A France revient, din. Tanto a Francia de Le Pen como a xenofobia e supremacía española, como os pallasos inchables, levántanse unha e outra vez. A merde revient. Como ouvimos, un grupo de traballadores de... [+]
Até hai pouco, a Unión Europea (UE) era un mar en calma. Todo ía ben. Todos viviamos tranquilos. Os altos mandos cumprían moi ben o seu traballo e os europeos sentiamos contentos baixo as súas ordes. De cando en vez os campesiños ían á rúa a mostrar os seus tractores,... [+]
Antes das eleccións foi un lema na fala da xente: "Temos que pór o coidado no centro", engadiu. Á marxe das expresións curiosas e incorrectas que inventan os políticos e os que teñen a condición de políticos, debo admitir que durante un tempo o tema estivo en todo o seu... [+]
Hai xa moitos anos que non sigo a competición internacional (Xogos Olímpicos, Mundiais…). A indiferenza, o cansazo, a dor… e tamén me producen un pouco de rabia. E, en consecuencia, a alternativa que me queda é non vela.
O motivo non é que non lle guste o deporte ou... [+]