Bilbao florecerá e volverá facer eco do eúscaro en sete ou dezasete rúas estridentes, e estenderase aos ensanches e prolongarase por barrios até Otxarkoaga e máis aló. A primavera chegará ao noso idioma despois do inverno dos séculos. Ocorrerá esta primavera. A floración de Bilbao. Xa era hora! Pois de todo!

A floraría avanzada continuará na cidade desde moi temperán mes de marzo até a entrada da primavera, con 150 creadores, artistas e máis, que en multitude de días lanzarán outras tantas propostas.

Todos necesitamos a primavera, e sobre todo o eúscaro é necesario en Bilbao. Virá a semana que vén, como din os navarros. Porque Navarra apoiou a continuidade do eúscaro en Bilbao e a súa contorna, ata que os señores casteláns se hermanaron cos seus señores e obrigaron tamén á lingua castelá. E así segue sendo, forzándose anacrónicamente en Bilbao. Hai tempo que o eúscaro foi a lingua principal dos bilbaínos e bilbaínas, e hai tempo que o ataque contra o eúscaro e a imposición do castelán entre nós.

Se así foi e é hoxe en día, que debemos facer os vascos en Bilbao? Florecer o eúscaro, por suposto. Sementar a semente, plantar flores, coidar o xardín. Non deixe que ninguén corte flores. E quitar as malas herbas para que o eúscaro teña un espazo vital.

Esta primavera reunirémonos en Bilbao moitos xardineiros. Bernardo e Ruper chegan a romper o pesadelo e a diseminar todos os tesouros do seu interior; pouco despois, o propio Gabriel, que viaxa por Bilbao, charlará en Ibaizabal e rexuvenecerase en Otxarkoaga. Benito óuvese á liberdade no Arriaga. "Este é o despedimiento", dixo Maurizia, cómenos o devandito e acelérase nunha romaría intensa na Alhóndiga. Porque Joseba tamén se achegou de lonxe a Bilbao nesta ocasión, e atrévome a traballar nunha canteira de novos creadores! Como tanto serán os novos creadores nesta conquista…

Pero o inverno non quere abandonar Bilbao. Repiten o altar winter is coming desde os palacios de inxustiza invernal. Por motivos comerciais marcan as nosas historias máis queridas con supertítulos estraños. A propia cova de Anboto perpetuou o cárcere negando o terceiro grao a Marijaia. Pero quizais non funcionen, porque vén a primavera e Bilbao florecerá como nunca antes o fixo.

Con todo, xurdiu a dúbida entre os xardineiros, xa que xa vimos florecer a cidade temporalmente, os xardineiros nunha corrida polas rúas, pero como viñeron marcháronse a continuación e volvémonos a quedar. Vimos tamén que os recunchos se enchían de bostezos e orejeras, pero tamén eran flores dun día ou dunha semana, e logo as bocas mudas e as orellas volveron a sordar.

Esta vez imos plantar betilore en Bilbao. Entre tantos xardineiros, conseguirase que o eúscaro floreza para sempre? Que necesitaremos para iso? Preguntas que se escoitan as vésperas de primavera.

Debemos fixarnos na historia da nosa cidade. Por que se puxo o eúscaro na ruína e por que se estendeu o Berbaro de Castela como planta estraña invasora. A historia demóstrao claramente, porque foi obrigado polos señores que tiñan o poder. Para recuperar as cousas, para poder plantar e perpetuar o eúscaro en Bilbao e no conxunto de Euskal Herria, temos que crear o poder dos veciños e veciñas. Iso si floración.