Partes, partes, anacos
Hoxe veño co libro Zatak, escrito por Irene Pujores e traducido por Amaia Apalauza; aínda que non o fago noutras ocasións, hoxe quero determe na imaxe da portada. Veremos unha foto de Itsaso Arizkuren que nos mostra o momento previo a unha comida e a recoller a mesa; anacos de pan sen comer, óso de pito sen rebozar ben, unhas cortizas de noces, un par de pistachos que ninguén quixo comer e unha cunca que non deu o último sorbo ao café. É dicir, partes dunha vida.
O libro, composto por 21 relatos, utilizou perfectamente as características deste xénero literario: son textos compactos e curtos, prodúcese un cambio brusco de rumbo na situación que se presenta e provocan un impacto no lector (a miúdo asombro e mesmo dúbida, terror, angustia, etc.). Con todo, vai aparecer un estilo propio que me pareceu orixinal e vivo en moitas formulacións. Ironía, o uso do humor negro condicionará o ton de todo o libro.
Non temos liñas para referirnos a todos os textos, polo que elixín tres ou catro como tentempié e escusa. O relato que dá título ao libro abre a colección: Zatak. A caída dun neno polos brazos aproveita o medo que lle provoca ao protagonista para falar de fraxilidade e vulnerabilidade. Non ocorreu: unha colección cóntanos as situacións nas que os relelados están condenados ao fracaso, e mesmo se len como fracasos. O relato é eficaz, creo que coa instalación da idea de fracaso acusa á sociedade que quere impulsar a ideoloxía do éxito. E a estratexia de repetición aumenta a angustia. A idade das preguntas é unha entrevista sobre a morte, composta por preguntas realizadas por un neno por inocencia e respostas dun adulto canso. A morte é un tema recorrente no libro, aínda que o fai por diferentes lugares e voces.
Uxue Apaolaza menciona no seu retrato que a primeira lectura torpe pediulle unha relectura máis dosificada e escribe que a segunda lectura foille máis divertida. Estou de acordo con el. No meu caso a finalización do libro na primeira lectura non foi unha tarefa fácil. Non porque non me interese, senón porque os relatos me pedían máis dunha lectura. E a atención. Con atención, é un libro para ler os oídos abertos e os ollos atentos. Na segunda volta, con todo, gocei.
-Era unha tarde corrente. Para o rape”. Esta noite é a que nos conta Maite Mutuberria neste álbum. O libro ten moi poucos textos e as imaxes cóntannos moi ben o desenvolvemento da historia.
Desde o principio podemos ver nas ilustracións un rape grande e tranquilo, ben... [+]
O que se achegue a este libro, en primeiro lugar, estará con G. Atópase coas imaxes de Mabire. Son imaxes de estilo cómic, trazos moi precisos e vivencias de cor celestial que axudan a interpretar con facilidade personaxes e situacións. Estas imaxes coinciden co texto, que... [+]
Baixo o título de Viriditas podemos ler o subtítulo dAs mulleres que nos fixeron ver o marabilloso mundo das plantas. Trátase dun gran libro cunha tapa dura, no que as ilustracións das plantas e unha muller toman o centro da portada de cor lila. Pódese apreciar o contido... [+]
Louisa
Yiusfi
Txalaparta, 2023
-------------------------------------------------
En 2022 Louisa Yousfi publicou Rester barbare, e Itziar Dez de Ultzurrun e Txalaparta publicárono en eúscaro en 2023, tras as palabras de Ainhoa Nadia Douhaibi. Facía tempo que non insistía... [+]
Por unha cuestión de traballo tiven que reler este marabilloso libro. Un libro curto que aúna teoría, genealogía e historia feminista, e que seguramente terá moitas críticas mirando na rede e, sorpresa! Atopei unha, a que escribiu Irati Majuelo en Berria.O
libro... [+]
O libro que acaba de publicar a editorial Consonni foi unha gran sorpresa para o público. Non coñecía a obra de Montserrat Roig e o achado foi verdadeiramente sorprendente. Por unha banda, porque a novela se publicou por primeira vez en pouco máis da morte de Franco (en... [+]
A memoria dunha vaca vasca foi publicada por Bernardo Atxaga en 1991. O libro tivo unha longa traxectoria e éxito tanto en eúscaro como noutros idiomas. Un dos libros máis vendidos de Alemaña foi J. O editor británico Eccleshare considerouno unha obra a ler nos primeiros... [+]
A primavera adoita ser unha promesa dun nariz invernal fría e que pode vir tras a aterraxe, e foi anotada en varias ocasións para que se someta ao soño. Promesa, con todo, nunca é unha primavera segura nun terreo en ruínas. Non polo menos si falamos de cambio ou, en... [+]
Todo comezou nunha excursión ao campo coa súa curmá e o seu marido. Eles foron cear e non volveron a casa. O protagonista saíu a buscalos e atopouse cunha parede. A partir de aí, a parede non lle deixa avanzar e ve a dous personaxes conxelados como mortos. Máis aló da... [+]
Considérasche feminista e anti-racista? Ocorréuseche que a historia do feminismo que coñeces é é branca e colonialista? Cuestionaches o teu coñecemento ou a túa mirada sobre as culturas non brancas? Fixo unha lectura crítica do empoderamiento feminista? Queres saber que... [+]
Levan a casa os carafio, como unha mochila enrolada, transportando aos que necesitan para vivir. Con todo, as casas pódense rascar e dividir en dúas. Mesmo se duplican de cando en vez, aínda que de forma provisional, pasando de ser fortaleza a ser carga. Ane Labaka Mayoz... [+]
O son da porta escoitouse mentres ceaban. As estrelas do ceo dicían que a sabbata era madura”, así comeza esta breve novela de Gaizka Arostegi, cando os "cans" de Gestapo tocan a porta de casa de Sara e os seus pais. Como o lector concluiría, trátase dunha novela ambientada... [+]
Abrimos o libro de poemas de Oihana Jaka e atopamos dúas ofertas. Un pai e outro fillo. Cabe destacar pola súa relación directa cos poemas que atoparemos. O libro estrutúrase en
tres partes: Hamaika urte, Hamaika hilabete eta Hamaika egun. O número once tamén é unha... [+]
Karmele Mitxelena publicou nesta colección Xaguxar o conto O verán de Fresa en 2022. Nel narrábanse as aventuras estivais duns nenos e nenas. Agora, en cambio, o libro de Aitona Flora é unha historia moito máis interiorizada, emocionante narrada desde o punto de vista do... [+]