Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Como TOC non será dous

'Bat barik ez dauz bi' | TOC | Autoekoizpena, 2022
'Bat barik ez dauz bi' | TOC | Autoekoizpena, 2022

Fálase de Oriente, pero a nova xeración dos anos 2020, que chamemos así, vén tamén de Occidente. Ademais do ambiente moderno de Bilbao, hai outros mananciais, quizá con sucursais, pero con voz propia. Mungia xa creou a súa marca, como demostra o grupo TOC.

No rock progresivo oldie, pero sen necesidade de cantar doce minutos, os mungiarras están a desenvolver o seu propio son. Unha das características das súas gravacións é a sucidade, buscada expresamente en casa. Agradécese porque a imperfección alenta ao grupo.

Sen un, dous EPs publicáronse en vésperas da Feira de Durango e recolle catro cancións, afinando aínda máis o estilo mungiarra. Á volta do rock e do postpunk, o emblemático berro de voz de Xabier Bilbao e os arranxos de guitarra de Aitor Etxebarria –aquí o menor armónico, aí a disonancia, nunca o dobre do mesmo– outorgan ao grupo o selo con label. Como a TOC non será dúas.

Bo, Nire Loa pode lembrar ofrecer Lorak de Gatibu –como di o seu produtor nos comentarios de Youtube–, pero se se pode relacionar algo coa harmonía, en ningún caso é unha referencia estética. Teñen máis parecido con Lil Mutiko: “Subo ao escenario e sácoma, Alex Sardui, Alex Sardui”.

Porque son duras e elegantes, e neste EP demostrárono aínda máis. Eu poño unha Noite Eterna entre as mellores cancións vascas do ano pasado (M.S.) con esta potente greta final: “Aínda que estea escuro / Ten claro / Sempre estou aí”. Porque temos que mentir de cando en vez para enfrontarnos.

As letras e sobre todo as melodías teñen dor. Aínda que as cancións que se cantan á felicidade nos premios Gaztea e nas listas teñen máis protección, ou mecenado?, necesitamos outras melodías para aclarar os momentos escuros. Na sociedade que vai á picota, cantar de abaixo arriba e de dor fortalécenos moito máis.

Debido a que en traballos anteriores non se entendían as letras, vin moitos memes alí (por certo, hai temas que non deron moitos memes?). Pero ás veces non debes entendelo para sentirche. Porque a TOC é un imán. E non teñen manager nas súas festas e non sei onde entrar con embude. Pero se atrápache o imán faio a túa. Non poderá liberalo.

Semi-moderneo, medio macarreo, que a TOC sexa un modelo, un punto de chegada desta década que está a cambiar: “Na súa estrutura unha canción / É a que teño pero non é moito / Teño unha bala de prata/ Para eses infiidores pirados”.


Interésache pola canle: Disko kritikak
2024-09-12 | Xalba Ramirez
Rescatado-o teu-o teu-ca

Tuka chámase
Autoproducción
O teu-K, 2024

----------------------------------------------

A música electrónica ha chegado ao País Vasco!”, pódese ler nos últimos anos en titulares de aquí e de alá. Os xornalistas teñen datas de entrega antes de que chegue a... [+]



2024-08-30 | ARGIA
Tres bos discos deste ano e recomendables
A redacción de Argia seleccionou tres discos do oito meses deste ano para recomendalos.

2024-08-28 | Iker Barandiaran
O que non se pode fumar volve

Every action has reaction
BLACK BACON
Artza Records/American Leather Records

----------------------------------------------------------

Desde fai máis de 25 anos, Alex Montiel, fundador da pioneira banda de hardcore HHH, veu vivir a Euskal Herria. Aquí, desde cero, puxo... [+]



2024-07-24 | Xalba Ramirez
Cos bos amigos, as horas breves

Punk. O punk está de volta ou, mellor dito, non foi nunca. Os de Zikine veñen de Lekitxo (e non de Lekeitio), coa elegante Bala Galdua Zure Buru Galduan que publicaron recentemente con Pentecostés.

Filosofía “Eixu Zeuk”. Esa é a base e o obxectivo. “Toma a... [+]


2024-07-10 | Iker Barandiaran
Baila, baila (ri)!

A AUTODESTRUCIÓN COMEZOU. 3, 2,1... ZON!! !

Bidehuts, 2023

----------------------------------------------------------

Darlle demasiada importancia a que sexa politicamente correcto, pero nun momento no que falta a política
correcta, direi que desde Abregotarrak, como... [+]



2024-07-10 | Iker Barandiaran
Cero multiplicado, quen sabe o resultado!

A suma de catro elementos non sempre dá catro, xeralmente máis que iso. E, por suposto, andaron en varios proxectos e a saber como e por que se uniron: Atxe, Led Inferno, Osoron e Txerra. Criamos que ían facer punk polos antecedentes, pero son tan abertos e tan pouco... [+]


2024-07-05 | Xalba Ramirez
Cancións para levar nos petos

Non se pode facer a lectura dun grupo sen ter en conta o pasado dos seus compañeiros; e neste caso, o exercicio é aínda máis difícil. Hai un membro de Tatxers e Borla lembra ao grupo Tatxers. É inevitable pensar no grupo anterior, pero quedamos curtos, porque detrás das... [+]


2024-06-19 | Iker Barandiaran
Compensación de coherencia

Fly Shit é un dos poucos grupos hardcore que houbo en Debagoiena. Sen grandes intencións e totalmente convencidos cando o fan, teñen un percorrido firme nas costas sen apertar as présas e á vez sen cortes. É máis, nunca deron un mal concerto, nin un paso máis.No

... [+]


2024-05-29 | Iker Barandiaran
Crecemos con singularidade

Oñati é un pobo especial en moitos sentidos, e non digamos, baixo a mirada dos pobos veciños, que lentes vestimos! O pobo e a cidadanía teñen moitas características propias, e o movemento que rodea á asemblea de mozas, tanto no pasado como na contorna do Gaztetxe... [+]


2024-05-27 | Xalba Ramirez
Semi-arepa, media marmita

Cantas cousas pasan inadvertidos. Aínda que se movan en nichos, cada nicho xa non é demasiado grande? Este EP do artista Alai chega de Tolosa cunha electrónica perfeccionista ao estilo breakbeat, jungle, UK garage e house aromatizada con sabor afrocaribeño.

E o que pensaba... [+]


2024-05-08 | Iker Barandiaran
Era a hora de envorcar



A pesar de que eu parecíalle Escorbutin na miña mocidade, Antton Carretero, nacido en Aramaio, sempre tivo unha mirada máis longa: punka si, por suposto, e a kinya é mellor, pero fíxase en moitos outros estilos pasando por prexuízos, canallagos, máis sensibles… Todos... [+]


2024-04-18 | Iker Barandiaran
Rabia, actitude e cancións

Situaba ao grupo no
movemento queer de Madrid, e recentemente tiven a oportunidade de coñecelo na súa esencia, a directa. Entón decateime de que o grupo foi creado por Belén (voz e guitarra), nacido en Arxentina e desprazado de moza

a Madrid, e que se uniu a María... [+]



2024-04-12 | Iker Barandiaran
O arroio non planea

Antigamente, xa sabiamos de memoria todas as frases de Joker de The Dark Knight, como “axente do caos”. Tíñao, por exemplo, para explicar a súa conduta: “Paréceme un tipo cun plan? Sabes o que son? Un can que corre detrás dos coches. Non sabería que facer si... [+]


2024-03-13 | Xalba Ramirez
Saltemos In por favor

Encadenamiento

Non-Autoproducción, 2023

----------------------------------------------------

Nunca souben moi ben cal é o “rolo british”, quizá porque nunca fun moi afeccionado. Con todo, non teño ningunha dúbida do que din. Nótase en son e melodía, un pouco... [+]



2024-02-29 | Iker Barandiaran
Outlaw baixo o sol

Over the rede lixeiro
The Clayton
Autoproducción, 2023

--------------------------------------------------

Este grupo de Aramaio (Araba) chamou a atención nas proximidades de Arrasate en 2019, cando comezaron a interpretar que eran moi novas e publicaron unha maqueta... [+]



Eguneraketa berriak daude