Fálase de Oriente, pero a nova xeración dos anos 2020, que chamemos así, vén tamén de Occidente. Ademais do ambiente moderno de Bilbao, hai outros mananciais, quizá con sucursais, pero con voz propia. Mungia xa creou a súa marca, como demostra o grupo TOC.
No rock progresivo oldie, pero sen necesidade de cantar doce minutos, os mungiarras están a desenvolver o seu propio son. Unha das características das súas gravacións é a sucidade, buscada expresamente en casa. Agradécese porque a imperfección alenta ao grupo.
Sen un, dous EPs publicáronse en vésperas da Feira de Durango e recolle catro cancións, afinando aínda máis o estilo mungiarra. Á volta do rock e do postpunk, o emblemático berro de voz de Xabier Bilbao e os arranxos de guitarra de Aitor Etxebarria –aquí o menor armónico, aí a disonancia, nunca o dobre do mesmo– outorgan ao grupo o selo con label. Como a TOC non será dúas.
Bo, Nire Loa pode lembrar ofrecer Lorak de Gatibu –como di o seu produtor nos comentarios de Youtube–, pero se se pode relacionar algo coa harmonía, en ningún caso é unha referencia estética. Teñen máis parecido con Lil Mutiko: “Subo ao escenario e sácoma, Alex Sardui, Alex Sardui”.
Porque son duras e elegantes, e neste EP demostrárono aínda máis. Eu poño unha Noite Eterna entre as mellores cancións vascas do ano pasado (M.S.) con esta potente greta final: “Aínda que estea escuro / Ten claro / Sempre estou aí”. Porque temos que mentir de cando en vez para enfrontarnos.
As letras e sobre todo as melodías teñen dor. Aínda que as cancións que se cantan á felicidade nos premios Gaztea e nas listas teñen máis protección, ou mecenado?, necesitamos outras melodías para aclarar os momentos escuros. Na sociedade que vai á picota, cantar de abaixo arriba e de dor fortalécenos moito máis.
Debido a que en traballos anteriores non se entendían as letras, vin moitos memes alí (por certo, hai temas que non deron moitos memes?). Pero ás veces non debes entendelo para sentirche. Porque a TOC é un imán. E non teñen manager nas súas festas e non sei onde entrar con embude. Pero se atrápache o imán faio a túa. Non poderá liberalo.
Semi-moderneo, medio macarreo, que a TOC sexa un modelo, un punto de chegada desta década que está a cambiar: “Na súa estrutura unha canción / É a que teño pero non é moito / Teño unha bala de prata/ Para eses infiidores pirados”.
Xabier Badiola
Gaztelupeko Hotsak, 2023
-------------------------------------------------
Vexamos. A “música actual” chámase música a todo aquilo que teña unha caixa de ritmos electrónica, e, claro, así non se pode. Nestas liñas tentamos demostrar que as... [+]
Nick Linbött
Nick Linbött
Kaset Producións, 2024
------------------------------------------------
Co traxe de cómic vintage, o inicio do rock and roll e as vivencias da Guerra Fría foron testemuñas dalgúns personaxes de xeración que, cunha crítica feroz á nosa... [+]
Cidade de Po
Sal do Coche
Fume Internacional, 2022
-----------------------------------------------
Bo, xa se acabou a moda de citar a Gramsci, podemos traelo a estas liñas sen acusación de oportunismo. Máis aínda si os do Sal do Coque tráeno así: "Parece que os... [+]
Deus
Kaskezur
Usopop, 2024
-----------------------------------------------------
Nada temos que perder” din os baztandarras. E así é. Sempre fixeron música para gozar, xogando e xogando entre catro músicos que foron crecendo. Desde que en 2008 crearon o grupo,... [+]
Coitelos
Maniaks
Autoproducción, 2024
------------------------------------------
É habitual a creación de grupos de música no círculo da mocidade, e en Arrasate aínda máis. Pero manter a un equipo en forma esixe un gran esforzo e compromiso, e si non tiras, o... [+]
Ao diaño coas espadas!
Tatxers
Fume Internacional, 2024
-----------------------------------------
Guerrilleiros de melodías pop pegañentas. Como pequenos Vietcong, un tras outro, os Tatxers vólvennos a atrapar con trampas ou sen trampas. Trátase dun novo disco que o... [+]
O país das marabillas
Kinky boys
Autoproducción, 2024
---------------------------------------------
O trío creado en Bilbao ten pouco de significado no nome. É máis, fóronse desenvolvendo e modificando os percorridos dos participantes. Marga Alday é coñecida sobre... [+]
Agur Eta Omene X Alá vai A Despedida
Chill Mafia
2024
---------------------------------------------------
Chill Mafia foi enterrada pola era inaugurada pola Mafia Chill. Que non todo ten por que durar para sempre é algo que está máis claro que todo. E que agora é... [+]
Brotando de cinzas
Añube
Autoproducción, 2024
-------------------------------------------------
Hai tempo que penso moito en Debagoiena os mozos case só en música urbana ou oh! que ouven música, unha ou outra; que á parte diso non hai moitas cores nas paletas... [+]
Tuka chámase
Autoproducción
O teu-K, 2024
----------------------------------------------
A música electrónica ha chegado ao País Vasco!”, pódese ler nos últimos anos en titulares de aquí e de alá. Os xornalistas teñen datas de entrega antes de que chegue a... [+]
Every action has reaction
BLACK BACON
Artza Records/American Leather Records
----------------------------------------------------------
Desde fai máis de 25 anos, Alex Montiel, fundador da pioneira banda de hardcore HHH, veu vivir a Euskal Herria. Aquí, desde cero, puxo... [+]
Punk. O punk está de volta ou, mellor dito, non foi nunca. Os de Zikine veñen de Lekitxo (e non de Lekeitio), coa elegante Bala Galdua Zure Buru Galduan que publicaron recentemente con Pentecostés.
Filosofía “Eixu Zeuk”. Esa é a base e o obxectivo. “Toma a... [+]
A suma de catro elementos non sempre dá catro, xeralmente máis que iso. E, por suposto, andaron en varios proxectos e a saber como e por que se uniron: Atxe, Led Inferno, Osoron e Txerra. Criamos que ían facer punk polos antecedentes, pero son tan abertos e tan pouco... [+]
Non se pode facer a lectura dun grupo sen ter en conta o pasado dos seus compañeiros; e neste caso, o exercicio é aínda máis difícil. Hai un membro de Tatxers e Borla lembra ao grupo Tatxers. É inevitable pensar no grupo anterior, pero quedamos curtos, porque detrás das... [+]