Aceptamos con dificultade, pero vivimos nun mundo sucio. Nas pantallas vemos mundos relativamente limpos –e queremos velos, afeitos a eles–, nas películas históricas as coroas e os traxes elegantes están case sempre puídos e brillantes, o tema máis sucio que nos mostran nas narracións negras é o sangue, e nas historias fantásticas a espectacularidade oculta posibles obscenos. É certo que en todos eles hai xente de aspecto sucio, pero as cotas dos personaxes sátos utilízanse xeralmente para representar a xente pobre e malvada. E nos anuncios é difícil ver algo ou alguén sucio (si non é para vender un lavador ou un produto).
Con todo, todos sabemos que noso día a día non é tan ordenado como nas pantallas, aínda que tentemos imitar a sinxeleza das pantallas.
É certo, por outra banda , que nos informativos ensínannos outras impurezas –seguramente para manter os nosos medos frescos e fríos–: guerras, violencia, fames negras, catástrofes… Pero non clasificámolas como sucidade nos nosos cerebros, entre outras cousas porque non podemos tocalas nin tocalas, a diferenza do po que se xera en casa ou doutras sucias.
Non nos fan tan molestos os residuos que xeramos cada vez máis sofisticados, polo menos si deixámolos á marxe da nosa vista
Baixo a influencia de ver aínda a Catástrofe, onde a estética, unida ao contido, é unha limpeza sucia, ata que o público senta incómodo, empecei a pensar no que é a sucidade. E deime conta de que é difícil sacar conclusións claras.
Témome, con todo, que os residuos orgánicos asociados ás necesidades básicas dos seres humanos e dos seres vivos en xeral, como as sustancias que desprenden os silos do corpo, considéranse sucios, repugnantes, e que non se fan tan molestos como os residuos que xeramos, cada vez máis sofisticados, polo menos si apártanse da nosa vista –por exemplo, nos vertedoiros–.
Ás veces, a arte e os artistas, sobre todo os que se afastan dos circuítos de grandes espectáculos, inventan táchalas de xente e sociedade. Unha vez contáronmo: un artista plástico, non lembro quen, formou unha svástica xigante con sardiña fresca prata nunha exposición, na que o cheiro se fixo cada vez máis insoportable a medida que as sardiñas perden frescura.
Vin a Axuten Desastre unha capacidade similar para espertar as nosas conciencias. Parte do desastre de Zaldibar, pero vai máis aló, situando ante nós ao lixo que acumulamos nos medios de comunicación, nas estruturas sociais e de poder e nas relacións humanas.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
Azken urteotan, industria politikaren kontzeptua hainbat mailatan indarrez berragertu da. Neoliberalismoaren mailua izandako erakundeak, Nazioarteko Diru Funtsak, gaur egun zera azpimarratzen du: merkatuek baliabideak modu eraginkorrean esleitzeko eta arazo horiek konpontzeko... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]
Tiven moitas dúbidas, independentemente de que abrise ou non o melón. Atrevereime, maldita sexa! Quero pór sobre a mesa unha reflexión que teño en mente hai tempo: non é xusto que a muller que deu a luz teña a mesma duración que o outro proxenitor. Mellor dito, o mesmo... [+]
Mundu mailako erasoaldi inperialista betean gaude, mendebaldeko burgesiak gidatuta. Ofentsiba inperialistak hartu duen forma gerrarena da, aldaera guztiekin: gerra ekonomikoa, gerra kognitibo eta kulturala, lawfarea; eta, noski, gerra militarra. Mendebaldeko inperialismoak... [+]
Acabo de ver unha serie doutro triste detective. Todas as tramas sucédense nunha remota illa escocesa. Xa sabedes como funcionan estas ficcións: moitos mortos, xente corrente pero non tanto, e unha paisaxe verde escuro. Nesta ocasión lembroume unha viaxe que fixen aos Países... [+]
A verdade é que non sei por que estou a escribir isto. No ambiente conflitivo de hoxe en día non se toman ben este tipo de opinións. É posible que ARGIA non publique isto, xa que non coincide coas opinións que publicaron até agora (pero se finalmente decidiron publicalo,... [+]
O 15 de xaneiro o lobby tecno-empresarial Zeditzak presentou o seu 6º informe, Euskadi e a Unión Europea, un destino compartido de prosperidade e competitividade. O neoliberal Think Tank, formado por expertos emerxentes do mundo das finanzas, presentou unha receita máxica... [+]
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
A vida rodéao todo, é finita e fráxil. Para vivir boas vidas, creo que o corpo sabe que facer, pero a mente, aínda que o saiba (cando está ben informado), a miúdo ve que cala o corpo intencionadamente. Neste silencio ábrese a cabeza ás relacións con outros xefes: o... [+]
Eroso gaude ingurunea gure egoera fisiko/emozionalera egokitzen denean. Besteak ni kontuan hartu nauenean, izan gizaki bat, objektu bat, espazio bat. Erosotasunaren klabea produktu eta espazio diseinuan beharrizan handi gisa sartu da, erosotzat jotzen dena erosgarria delako... [+]