Sumidoiros
A visita aos lugares de recollida e redución de residuos urbanos debería ser unha excursión escolar obrigatoria. Abrir un paquete de galletas para tragar dúas galletas interiores e construír mentalmente o percorrido da superficie do paquete. A vergoña da actividade humana sitúase no destino. Última paisaxe desoladora dos pecados do café quente portátil. O mapa da cidade está limitado polos residuos que xera o noso modo de vida. Do mesmo xeito que a presenza de especies de aves publícase nas deyecciones e nas plumas, a pegada da especie humana está denunciada por tubaxes subterráneas, ladrillos de construción ou fragmentos de plástico. Non hai máis que achegarse ao periurbano das cidades para ver unha bolsa de pipas convertida en ikurriña nunha rama da beira do río que sirva como representación da colonización da especie humana. Si a pegada de vida de Oxala limitásese aos territorios periféricos das cidades. Vimos imaxes arrepiantes de aglomeracións de residuos afastadas das cidades, repartidas por todo o mundo.
E todos deberiamos ver algunha vez o momento dunha demolición. A enerxía que se arroxa no momento da destrución dos materiais provoca unha impresión; o espectáculo provoca un cosquilleo entre fascinación e temor. Cando se realizan obras en edificios, sobre todo no momento da demolición, os residuos xéranse en toneladas. A pesar de que na longa documentación dun proxecto arquitectónico hai moitos anexos que se han esterilizado, o documento de xestión de residuos ten interese en definir a clasificación por capítulos dos residuos de construción. Debido á extraordinaria organización e á demanda económica e temporal que xera a clasificación selectiva dos residuos domésticos, a distribución dos residuos non sempre se fai coa debida dilixencia. En contraposición, o material residual de demolición comezou a ser reutilizado na nova tabinvestigación abrindo camiños creativos, aínda que a reutilización de materiais na construción é escasa. Un longo camiño por percorrer.
Pensando no desastre do vertedoiro de Zaldibar.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]
A novidade adoita ser unha das palabras máis escoitadas que se asocia á Feira de Durango. A novidade está alí, e aquí a novidade. Con todo, nalgúns casos é suficiente con dar un aspecto diferente ao anterior para pegar esa etiqueta. Os CDs e as reedicións remasterizados... [+]
O eúscaro ten un caudal de auga moi grande na escaseza. Cada pinga local rega e revive a nosa cultura. Ofrecerlle un mar de auga a aquela sede. Aínda que o eúscaro veu dun pozo profundo e escuro, todos sacamos a nosa mostra de auga salgada e convertémola en fonte. E agora... [+]
Os mozos comezan a consumir pornografía antes, xa que o porno é a súa única educación sexual. Como demos chegamos até aquí?
Hoxe en día, hai que recoñecer que grazas a Internet é moito máis fácil ver pornografía. Desgraciadamente, a través dun clic o neno de entre... [+]