De onde naceu o Cogollo?
Creamos o grupo catro meses antes do peche. Xorde da necesidade de crear espazos seguros e accións colectivas. Sabiamos que hai moita xente do colectivo LGTBIQ+ na Ribeira e en Tudela, pero ata que creamos o grupo non faciamos cousas xuntas. Por iso sentimos a necesidade de crear comunidade.

É difícil atopar espazos seguros en Tudela e Ribeira? Creo que
nos pobos e cidades pequenos é máis difícil. Con todo, hai moitas realidades ao redor; no meu caso a familia é un espazo seguro, pero para outros non, e o noso obxectivo é que sexa especialmente seguro para eles.

Vostede atopou apoio fóra de Euskal Herria.
O sexilio sempre existiu e creo que é máis habitual en lugares máis pequenos. Hai trece anos marcheime porque sentía que sería máis fácil desenvolver a sexualidade e os intereses sociais e políticos fóra. Logrei sentirme como son en todos os sentidos fóra.

Como lembras os anos anteriores? Custoume moito
estar cómodo en Tudela. Non podía ser eu, e non me sentía parte de Tudela. A adolescencia foi bastante complexa: non atopei espazos para o feminismo e o movemento LGTBIQ+. Por iso creamos o grupo Kukuluak para que non se pase o mesmo aos demais, para que sentan protexidos no seu lugar de orixe.

Que retos tedes entre mans? Consulto frecuentemente a axenda
doutros axentes, pero paréceme utópico que se aplique o mesmo en nós. O obxectivo principal é seguir existindo como grupo e conseguir visibilidade no espazo público para captar rúas e normalizar a nosa presenza. Estamos a organizar moitos "besta drags" para reivindicar o espazo público, e niso está moi presente Cornelia Power. Creo que aínda na periferia de Navarra non está normalizada a nosa presenza no espazo público.

E respecto ao discurso? Ás veces
gustaríame abrir un discurso máis elaborado, pero debemos crear un discurso en función das necesidades do espazo. Por iso cremos que é mellor moverse por diferentes espazos para facelos visibles e abrir un discurso máis profundo en momentos concretos.

Fala
de periferia. Como é a situación sociopolítica? Goberna UPN, partido que, no que a disidencias sexuais refírese , fai cousas politicamente correctas porque é o mínimo necesario. As institucións de Tudela limítannos ao ámbito privado. É dicir, déixannos ser nós mesmos, pero en casa. Tentan descartar todo o relacionado co eúscaro, o movemento LGTBIQ+ ou o feminismo. Deixan nos seus bordos o que non é un sistema ciseheteropatriarcal ríxido. E máis no medio rural.

Dicir que é un bolle rural. Si, pero
non me identifico especialmente: non sinto nada rural. É verdade que a miña realidade é máis descentralizada, pero non diría que é rural, porque para min non é rural. Pero entendo por que o din os de Pamplona. Somos remotos.

Por que cres? Porque, a miúdo, todo o que está fóra
da Comarca de Pamplona é considerado como un espazo rural; ao final, o poder político e xudicial están centralizados en Pamplona. Con todo, non creo que sexa un comentario despreciable. Historicamente díxose que hai cen quilómetros da Ribeira a Pamplona e cincocentos de Pamplona á Ribeira, porque ninguén quere baixar. Distánciaa socio-política e emocional é moi grande e ao estar distorsionadas as distancias, a xente non se achega á Ribeira.

Si non te identificas co medio rural, con que
che conectas? Son bollera porque é unha elección política. Non é só a persoa que che gusta, senón a carga política que hai detrás. Gústame tamén a bollera periférica como concepto, porque creo o discurso desde a aresta territorial.

Que lugar ocupa este discurso na axenda navarra? Creo
que se ten menos en conta involuntariamente porque Pamplona ten unha axenda moi marcada, e nós aínda non estamos nesa dirección. Con todo, nos últimos anos está a cambiar. Pamplona ten un discurso, pero ao redor hai moitas realidades. Nós sumámonos porque é importante loitar no colectivo, pero temos que adaptarnos á nosa situación. Tomar as rúas primeiro: de momento estamos a mirar ao E28.