Un dos xestores das políticas que están detrás da crise que vivimos, dicía agora non demasiado: “En Euskal Herria todos os proxectos de infraestruturas teñen a súa plataforma popular”. Representou a loita contra a redución da nosa contorna, o malgasto de recursos públicos e a posta ao servizo duns poucos ás institucións como un ritual social extemporáneo e estéril.

Por certo, clarificou o lugar que ten o noso dereito a participar nas decisións que toman as institucións no seu modelo político. Así debe ser, tanto na CAPV, sen ningún tipo de planificación xeral e consensuada para a construción de parques eólicos, como en Navarra, para polos a disposición dos intereses privados mediante decreto, en contra da opinión da maioría dos axentes sociais e sindicais.

A crise climática e social obríganos a tomar decisións, a dar pasos, a actuar responsablemente, a espaldar ao pobo na xestión que se está levando a cabo, porque os nosos intereses e dereitos non teñen lugar. Sería unha irresponsabilidade deixar o noso futuro nas súas mans, e esa é precisamente a esencia das iniciativas populares: facer posible e canalizar a posibilidade de participación política que nos negan as institucións a iniciativa da cidadanía e dos axentes sociais. Sempre foi necesario e agora é fundamental. O político, o social, o sindical, a forza da iniciativa
multiplícase cando as accións se entenden sen necesidade de explicación. E así foi, sen dúbida, coa presentación da iniciativa popular Salto Ecosocial. Todos o entendemos, a todos correspóndenos dar o salto.