Cal é o teu primeiro recordo da maquillaxe?

Roubar o bote á miña nai. Aos 14 anos quitáballe as pinturas de beizos e a base. Logo empecei a comprar o meu. Gustábame maquillar a xente, pero tamén facer algo máis elaborado e artístico. Xogar coas sombras permite quitar ou engadir anos.

A cara é un lenzo?

Si, gústame debuxar, pero máis dun cadro. É un reto porque cada cara é especial.

Practícasche contigo mesmo?

Claro. Traballo moito o contouring, é dicir, dar luz con luces e sombras para pór ou quitar volume. Feminizarme é máis difícil, pero tento facerme máis cadrado ou con forma de óvalo. Consiste en tentalo e fallar.

A túa primeira feminización foi cun amigo, como lembras aquel momento?

Un amigo meu díxome que quería maquillarse, pero que quería verse ben. Gustoume moitísimo, e iso estimuloume. De aí nace Lúa Femme.

Como definiría Lúa Femme?

Era un soño e unha afección que hoxe se fixo realidade. Quero facer feliz á xente que non tivo a oportunidade de verse como quere. É algo alternativo, pero a min gustaríame que fose normal e normalizásese. Que é norma ou norma?

Onde empeza unha feminización?

Empeza cunha saia, pintar os beizos ou os ollos. Co que se relaciona coa feminidade, sempre entre comiñas.

Hai moita desinfección? Como explica o que fai?

Si, hai moita desinformación e a xente mestura as cousas. Dígolles cun sorriso que o que fago é axudar a todo aquel que queira feminizar, independentemente do xénero. Quero que a xente senta ben e goce dese momento. Aí está a clave.

Di que o que ocorre nas feminizaciones queda nas feminizaciones. Por que é importante a confidencialidade?

Para sentirme seguro, cando saio á rúa cos amigos dos que se feminizan, vexo que aínda a xente ten moitos prexuízos e estigmas. Hai que concienciar.

Como?

Gustaríame dar charlas, por exemplo, nas escolas. Cando os meus fillos me preguntan: "Podo saír nai con isto?" Dígolles: "Se sae con isto a xente mírache, pero non importa, porque gústache o que levas, e es feliz co que che puxeches".

Os teus fillos pídenche feminizaciones?

Máis que feminización, sobre todo pídenme que pinten as uñas e fagan eyeliner.

Como afectan as feminizaciones ao imaxinario social do xénero?

Cada persoa sente dunha maneira ou outra, uns conectan cun xénero, outros con outro, ou cuns máis que con outros. As feminizaciones cambian todo e a xente non o expón. Desde a mirada exterior cambia segundo a xente e sempre haberá alguén na discordia.

Téndese a adherirse aos estereotipos de xénero coas feminizaciones?

Sempre lles pregunto que queren e como queren sentir. Moitas veces dinme que queren sentir glamourosa, sexy e guapa. Outras veces pídenme maquillaxes máis neutras, ou barba e perruca longa. Aínda que hai quen busca un aspecto non binario. Por tanto, traballo en consecuencia. Algúns poden achegarse a estereotipos, pero depende do que a xente demanda.

Entón, é importante escoitar as necesidades? Es un bo oínte?

Si, eu moi empático, e ouzo moito, porque quero que a xente estea a gusto. Gústame que a xente senta a gusto e viuse ben. Quero converter a unha persoa normal en diva. Ademais, a enerxía que se xera é enorme.

Que tipo de xente coñeciches?

Xente simpática, compartimos a vida. Pregúntolles que título en castelán queren usar, cando queren que o utilicen, se teñen un nome que non aparece no DNI. Moitos non teñen nome e adoitamos falar ao momento. Aínda que non o diga, todos soñan cun nome. Moitas veces dinmo ao final.

Moitos deles coñecíchelos no armario de Harritu, cal é o momento que máis gozas?

Ao final non é só maquillarse, a xente proba perrucas e roupa. É moi bonito cando vén xente, e cando proba unha chea de cousas, e aínda que proba unha cousa mil veces cando anima aos demais a probar.