Todas as frecuencias para a danza vasca
O grupo Neoma leva á percusión da tradición, cun coidadoso molde electrónico. Leire Etxezarreta, Amets Ormaetxea e Irati Gutierrez de Arrasate, Garazi Otaegi de Asteasu, Eneritz Aulesti de Zarautz, Maria Lasa de Zizurkil e Alaitz Eskuero de Deba son o sete membros. Todos son trikitilaris e panderistas, e todos eles participaron no proxecto Kepa Junkera & Sorginak.
Cando o proxecto que tiñan con Junkera rompeu, as sete chicas emprenderon xuntos Neoma, “as novas lúas”. Con percusión e trikitixa, puxeron en marcha un proxecto de gran enerxía e complicidade.
Nesta primeira obra, que consta de sete cancións, mestúranse melodías trikitilaris e toques electrónicos, ao ritmo da percusión tradicionais, pero sempre na forma moderna.
Aínda que as referencias están aí, non segue a liña de Baiuca ou Rodrigo Cuevas, por exemplo, e dáme un pouco de pena. Creo que o conflito que me suscita a canción de Zeta con Erramun Martikorena é similar. Basearse na tradición, sen o aire da tradición.
Etxahun Iruri dixo ao ouvir a Mikel Laboa: “Estas cancións son enterradas vivas”. Porque a guitarra quitaba o seu aire ao canto ibérico. E o aire e o timbre foron a esencia do vasco: as harmonías salvaxes e non medidas en tonalidade e tempo ambiguo. A tradición era o punk de Maurizia.
Oteiza explicaba no seu arquivo sonoro como admiraba aos negros de EE UU, cada vez máis negros, independentemente do seu estilo, porque as súas raíces ían cada vez máis penetradas: “Eu son negro”, ía en audio!
Como ser vascos nos diferentes estilos? Quizais non sexa a pregunta máis acertada, xa que só se pon de manifesto o risco de propor unha estética esencialista. Pero quizais a pregunta axúdenos a amar o núcleo da tradición e non só a pel.
Este primeiro traballo do grupo Neoma aborda cunha coidada produción todas as frecuencias para a danza vasca. A enerxía está aí, igual é a da lúa e a dos antepasados. Este disco é unha boa razón para crer no futurismo vasco. Que non enganen, por tanto, o oído do oínte. Porque o disco ten esa virtude de camiño abrasivo. E o camiño faise andando, que demo. En directo.
Nick Linbött
Nick Linbött
Kaset Producións, 2024
------------------------------------------------
Co traxe de cómic vintage, o inicio do rock and roll e as vivencias da Guerra Fría foron testemuñas dalgúns personaxes de xeración que, cunha crítica feroz á nosa... [+]
Cidade de Po
Sal do Coche
Fume Internacional, 2022
-----------------------------------------------
Bo, xa se acabou a moda de citar a Gramsci, podemos traelo a estas liñas sen acusación de oportunismo. Máis aínda si os do Sal do Coque tráeno así: "Parece que os... [+]
Deus
Kaskezur
Usopop, 2024
-----------------------------------------------------
Nada temos que perder” din os baztandarras. E así é. Sempre fixeron música para gozar, xogando e xogando entre catro músicos que foron crecendo. Desde que en 2008 crearon o grupo,... [+]
Coitelos
Maniaks
Autoproducción, 2024
------------------------------------------
É habitual a creación de grupos de música no círculo da mocidade, e en Arrasate aínda máis. Pero manter a un equipo en forma esixe un gran esforzo e compromiso, e si non tiras, o... [+]
Ao diaño coas espadas!
Tatxers
Fume Internacional, 2024
-----------------------------------------
Guerrilleiros de melodías pop pegañentas. Como pequenos Vietcong, un tras outro, os Tatxers vólvennos a atrapar con trampas ou sen trampas. Trátase dun novo disco que o... [+]
O país das marabillas
Kinky boys
Autoproducción, 2024
---------------------------------------------
O trío creado en Bilbao ten pouco de significado no nome. É máis, fóronse desenvolvendo e modificando os percorridos dos participantes. Marga Alday é coñecida sobre... [+]
Agur Eta Omene X Alá vai A Despedida
Chill Mafia
2024
---------------------------------------------------
Chill Mafia foi enterrada pola era inaugurada pola Mafia Chill. Que non todo ten por que durar para sempre é algo que está máis claro que todo. E que agora é... [+]
Brotando de cinzas
Añube
Autoproducción, 2024
-------------------------------------------------
Hai tempo que penso moito en Debagoiena os mozos case só en música urbana ou oh! que ouven música, unha ou outra; que á parte diso non hai moitas cores nas paletas... [+]
Tuka chámase
Autoproducción
O teu-K, 2024
----------------------------------------------
A música electrónica ha chegado ao País Vasco!”, pódese ler nos últimos anos en titulares de aquí e de alá. Os xornalistas teñen datas de entrega antes de que chegue a... [+]
Every action has reaction
BLACK BACON
Artza Records/American Leather Records
----------------------------------------------------------
Desde fai máis de 25 anos, Alex Montiel, fundador da pioneira banda de hardcore HHH, veu vivir a Euskal Herria. Aquí, desde cero, puxo... [+]
Punk. O punk está de volta ou, mellor dito, non foi nunca. Os de Zikine veñen de Lekitxo (e non de Lekeitio), coa elegante Bala Galdua Zure Buru Galduan que publicaron recentemente con Pentecostés.
Filosofía “Eixu Zeuk”. Esa é a base e o obxectivo. “Toma a... [+]
A suma de catro elementos non sempre dá catro, xeralmente máis que iso. E, por suposto, andaron en varios proxectos e a saber como e por que se uniron: Atxe, Led Inferno, Osoron e Txerra. Criamos que ían facer punk polos antecedentes, pero son tan abertos e tan pouco... [+]
Non se pode facer a lectura dun grupo sen ter en conta o pasado dos seus compañeiros; e neste caso, o exercicio é aínda máis difícil. Hai un membro de Tatxers e Borla lembra ao grupo Tatxers. É inevitable pensar no grupo anterior, pero quedamos curtos, porque detrás das... [+]
Fly Shit é un dos poucos grupos hardcore que houbo en Debagoiena. Sen grandes intencións e totalmente convencidos cando o fan, teñen un percorrido firme nas costas sen apertar as présas e á vez sen cortes. É máis, nunca deron un mal concerto, nin un paso máis.No
... [+]