Podemos ser máis
Si es dos que escoitas música en Internet, case seguro que coñeces Kokoroko. Igual cres que non, pero colle un segundo e busca a Abusey Junction. O riff melancólico guitarra de Óscar Jerome foi coñecido por estar entre os favoritos do algoritmo de plataformas como Spotify ou YouTube. A través de escóitaa, quizais perdeu o seu significado. Pero non se nega que é unha gran canción.
Grazas a esta canción, que primeiro apareceu na colección We Out Here, na súa EP de Kokoroko, o grupo londiniense que se fixo famoso a nivel mundial acaba de publicar o seu primeiro longo traballo catro anos despois. Could We Be More é a forma que adopta afrobeat, highlife e soul nixeriano nun disco longo.
Sen apenas cambiar de ritmo, sáltase dunha canción a outra, sentindo todas as pistas parte dun mesma viaxe. Unha viaxe cósmica nuns momentos, cara a dentro noutros. A loita contra o racismo en Londres está en plena efervescencia, e novos músicos de jazz demóstrano, entre outras cousas, levando á práctica a interculturalidad e a reivindicación das raíces.
As cancións Dide Ou e Home teñen a mesma vibración, ou polo menos a máis parecida, que antes comentaba Abusey Junction. Pero hai outros máis movidos, como Soul Searching ou War Dance, ou o Something is Going On, que colleu o single cegado, respondendo á pregunta de Marvin Gaye. As coroas das voces do tres chicas do grupo visten con elegancia aos refráns. Por certo, eles son as almas do grupo: Sheila Maurice-Grey nas trompas, Cassie Kinoshi no saxo e Richie Seivwright no trombón. Those good estafes é a peza máis brillante, quizais a máis nostálxica e comercial.
O disco pode ter unha tendencia excesiva á corrección. A trompeta de Maurice-Grey deu outra frescura ao marabilloso só do fantástico canto Lost Kingdoms de Nubya García, por exemplo. Parece que, despois de catro anos, esta obra está demasiado pensada e nada sae do seu camiño. O afro-jazz pode suxerir doutra maneira.
En calquera caso, este traballo é unha bonita viaxe. Non busque aquí, por tanto, un traballo composto por melodías pentatónicas e ritmos frenéticos africanos. Porque as raíces van cara a dentro nesta viaxe. Porque no que todo é medible e medidor, podemos ser máis numericamente e máis.
Nick Linbött
Nick Linbött
Kaset Producións, 2024
------------------------------------------------
Co traxe de cómic vintage, o inicio do rock and roll e as vivencias da Guerra Fría foron testemuñas dalgúns personaxes de xeración que, cunha crítica feroz á nosa... [+]
Cidade de Po
Sal do Coche
Fume Internacional, 2022
-----------------------------------------------
Bo, xa se acabou a moda de citar a Gramsci, podemos traelo a estas liñas sen acusación de oportunismo. Máis aínda si os do Sal do Coque tráeno así: "Parece que os... [+]
Deus
Kaskezur
Usopop, 2024
-----------------------------------------------------
Nada temos que perder” din os baztandarras. E así é. Sempre fixeron música para gozar, xogando e xogando entre catro músicos que foron crecendo. Desde que en 2008 crearon o grupo,... [+]
Coitelos
Maniaks
Autoproducción, 2024
------------------------------------------
É habitual a creación de grupos de música no círculo da mocidade, e en Arrasate aínda máis. Pero manter a un equipo en forma esixe un gran esforzo e compromiso, e si non tiras, o... [+]
Ao diaño coas espadas!
Tatxers
Fume Internacional, 2024
-----------------------------------------
Guerrilleiros de melodías pop pegañentas. Como pequenos Vietcong, un tras outro, os Tatxers vólvennos a atrapar con trampas ou sen trampas. Trátase dun novo disco que o... [+]
O país das marabillas
Kinky boys
Autoproducción, 2024
---------------------------------------------
O trío creado en Bilbao ten pouco de significado no nome. É máis, fóronse desenvolvendo e modificando os percorridos dos participantes. Marga Alday é coñecida sobre... [+]
Agur Eta Omene X Alá vai A Despedida
Chill Mafia
2024
---------------------------------------------------
Chill Mafia foi enterrada pola era inaugurada pola Mafia Chill. Que non todo ten por que durar para sempre é algo que está máis claro que todo. E que agora é... [+]
Brotando de cinzas
Añube
Autoproducción, 2024
-------------------------------------------------
Hai tempo que penso moito en Debagoiena os mozos case só en música urbana ou oh! que ouven música, unha ou outra; que á parte diso non hai moitas cores nas paletas... [+]
Tuka chámase
Autoproducción
O teu-K, 2024
----------------------------------------------
A música electrónica ha chegado ao País Vasco!”, pódese ler nos últimos anos en titulares de aquí e de alá. Os xornalistas teñen datas de entrega antes de que chegue a... [+]
Every action has reaction
BLACK BACON
Artza Records/American Leather Records
----------------------------------------------------------
Desde fai máis de 25 anos, Alex Montiel, fundador da pioneira banda de hardcore HHH, veu vivir a Euskal Herria. Aquí, desde cero, puxo... [+]
Punk. O punk está de volta ou, mellor dito, non foi nunca. Os de Zikine veñen de Lekitxo (e non de Lekeitio), coa elegante Bala Galdua Zure Buru Galduan que publicaron recentemente con Pentecostés.
Filosofía “Eixu Zeuk”. Esa é a base e o obxectivo. “Toma a... [+]
A suma de catro elementos non sempre dá catro, xeralmente máis que iso. E, por suposto, andaron en varios proxectos e a saber como e por que se uniron: Atxe, Led Inferno, Osoron e Txerra. Criamos que ían facer punk polos antecedentes, pero son tan abertos e tan pouco... [+]
Non se pode facer a lectura dun grupo sen ter en conta o pasado dos seus compañeiros; e neste caso, o exercicio é aínda máis difícil. Hai un membro de Tatxers e Borla lembra ao grupo Tatxers. É inevitable pensar no grupo anterior, pero quedamos curtos, porque detrás das... [+]
Fly Shit é un dos poucos grupos hardcore que houbo en Debagoiena. Sen grandes intencións e totalmente convencidos cando o fan, teñen un percorrido firme nas costas sen apertar as présas e á vez sen cortes. É máis, nunca deron un mal concerto, nin un paso máis.No
... [+]