Parar Lemoiz e Superphénix!
- Bilbao, 14 de xullo de 1977. 200.000 persoas reuníronse para solicitar a paralización do proxecto da central nuclear de Lemoiz. Dúas semanas máis tarde 60.000 persoas procedentes de toda Europa reuníronse contra o reactor Superphénix en marcha no Creys-Malville do Estado francés.
A manifestación en Bilbao estaba autorizada e non houbo ningunha incidencia. Ao nove da noite, cando o xefe da manifestación chegou a Zabalburu, aínda quedaban varios miles no punto de partida. A organización leu un texto solicitando a paralización inmediata das obras de Lemoiz, a denegación da autorización dunha central en Tudela e a retirada do proxecto da costa nuclear vasca.
O de Bilbao non era un caso illado, xa que o movemento antinuclear atopábase en pleno apoxeo europeo, pero grazas á multitude e consenso social alí reunidos, o movemento contra a central de Lemoiz converteuse nun referente. Un ano antes, o principal fito do movemento antinuclear europeo atopábase no Isère francés, na central Superphènix de Creys-Malville. Lemoiz tomou a súa testemuña.
A pesar de que a autopsia ao cadáver de Vital Michalon evidenciou a causa real, a Administración de Xustiza arquivou o caso sen esixir responsabilidade algunha
O primeiro ministro Pierre Messmer presentou en 1974 o proxecto Superphénix, “o superreactor máis poderoso do mundo”. Púxose en marcha en 1976 no Creys-Malville e ese mesmo verán reuníronse preto de 20.000 persoas para deter a central. O próximo verán haberá moita máis xente. Ante o éxito da manifestación bilbaína, un par de semanas despois, o 31 de xullo de 1977, 60.000 persoas procedentes de toda Europa déronse cita na Marcha Internacional Antinuclear. Pero a comparecencia non estaba permitida. O Goberno francés prohibiu aos cidadáns achegarse á central e enviou 5.000 CRS para que cumprisen a orde. A policía atacou aos manifestantes con dureza, utilizando, entre outras cousas, selectas. Centos de persoas resultaron feridas e a explosión dunha delas provocou que o profesor de física de 31 anos Vital Michalon explotase os pulmóns. Segundo o primeiro informe da policía, morreu dun ataque ao corazón.
A central do Creys-Malville non foi paralizada: Estivo en funcionamento até 1997. E aínda que a autopsia ao cadáver de Vital Michalon evidenciou a causa real, a administración de xustiza arquivou o caso sen esixir responsabilidade algunha.
No noso país, dous anos despois, o garda civil José Martínez Salas matou a tiros en Tudela ao ecoloxista Gladys do Estal nun acto contra as nucleares. El foi xulgado, pero foi condenado ao mínimo e non parece que o pisase no cárcere. Ademais, uns meses despois déronlle a cruz do Mérito da Garda Civil e dez anos despois outra medalla ao mérito militar.
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
