Antirrazismo: poñamos o foco a quen non somos inclusivos
Non é o mesmo ser racista que ser antirrazista. Esta é a primeira lección apresa xunto aos membros racistas do sindicato. Ser antirrazista, ademais de non repetir conscientemente os racistas, lévanos a esforzarnos e a dar pasos concretos contra o racismo. Contén unha actitude activa fronte a un sistema de opresión baseado na racionalización.
Estamos a falar dunha actitude activa que cada un de nós debe construír desde diferentes lugares, porque non é o mesmo o camiño que os suxeitos da opresión que os que estamos en situación de privilexio. Os que nos situamos neste segundo grupo temos a supremacía branca até as veas, que a miúdo se nos confunde e enrédallenos no noso interior co clasismo.
O taller formativo dirixido por Quinndy Akeju no festival cara a un sindicato antirrazista organizado polo sindicato LAB en abril, sacudiunos moito, púxonos diante do espello e fíxonos reflexionar sobre as nosas prácticas persoais. Alí aprendemos o termo “fraxilidade dos brancos”: aceptando que a raza nos sitúa nunha situación de privilexio, moitos dos argumentos que utilizamos para xestionar as nosas contradicións, quen se recoñecerá a si mesmo que é ou somos racistas?
"Para avanzar no antirrazismo, non poñamos foco ou atención aos que non son inclusivos"
O reto de construír unha nova correspondencia é o que queremos ser antirrazistas. O termo “outros” e “nós” debe ser un exercicio consciente de rexeitamento que transforme e transforme completamente o imaxinario “os cidadáns da nación e do pobo oprimido”. Porque a pesar de ser oprimidos, a miúdo os seus ganchos oprímennos, e estivemos en todo momento en situación de privilexio ou posición, unha situación de privilexio que nos recoñeceu dereitos e deunos máis oportunidades. Por tanto, debemos analizar as nosas actitudes, eleccións e prácticas persoais e colectivas e tratar de crear outras dinámicas.
A miña relación afectiva sempre me leva a reflexionar sobre con quen construín as relacións, quen forman parte da rede de amigos, e desde logo cales non. Porque os ocos son reflexo da realidade e dannos un diagnóstico preciso. Bo, para avanzar no antirrazismo, non poñamos foco ou atención aos que non somos inclusivos e en espazos, comunidades, organizacións, estruturas, etc. non inclusivos. Deseñemos mecanismos e instrumentos para crear estruturas colectivas que garantan e loiten a igualdade de dereitos e oportunidades de todas as persoas. Levando o tema á educación, mesturemos e dividimos os brancos autóctonos, porque os que non somos inclusivos somos os que tomamos esas eleccións.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Wikipedia.org considera que Gish gallop (galope de Gish) ou a metralladora de falacias "é unha técnica de controversia que ataca ao opoñente co maior número de argumentos posibles, sen ter en conta a exactitude ou solidez deses argumentos" e tería como efecto colateral a... [+]
A orixe do termo sitúase a principios do século XIX. Naquela época, as pretensións imperialistas dos liberais ingleses chocaron cos rusos, que se estendía en Asia e obstaculizaban os desexos de colonización de Inglaterra. Para protexer os seus intereses, Inglaterra... [+]
A través da aplicación Wallapop vendín uns altofalantes mediocres antes do verán. Quizá a descrición do produto estaba un pouco inchada, é certo. O comprador púxome tres de cinco estrelas. É evidente que non valía a pena.
A semana seguinte, levei en coche desde Irun a... [+]
A outra vez estiven no enterro do pai dun amigo. O noso amigo pediunos aos presentes que tomasen unha flor dos ramos, si así o querían. Non podo dicir que non ás flores, moito menos ás rosas, sobre todo ás vermellas. Así que collín unha fermosa rosa vermella.
Coa rosa na... [+]
Os nosos pobos e cidades non nos coidan. Fáltanos terra, zonas verdes, espazos comunitarios. O noso pobo está deseñado ao servizo do capital. No pobo dos coidados, con todo, a vida é o centro.
Antes había unha rúa principal, unha rúa xigantesca que atravesaba a cidade. O... [+]
Hace uns días, o novo ministro francés do Interior, Bruno Retailleau, uniuse á chamada "confusión migratoria", unha das cuestións máis perentorias. Fixo chegar aos prefectos do Estado uns mandatos claros: tolerancia cero cos inmigrantes e coas estruturas e os prisioneiros... [+]
O 15 de outubro, nos encontros de economistas de traballo, celebrouse unha interesante mesa redonda. Na mesma participaron a patronal, o Instituto Nacional da Seguridade Social e unha central sindical de Osakidetza. O tema de debate foi o absentismo que cada vez ten maior... [+]
No último ano sucedeume ver a persoas relacionadas co ámbito non profesional en grupos dixitais que utilizaron a intelixencia artificial para dar argumentos aos demais. O compartido como propio. A propia, pero non a vinculada ao sentido da propiedade, senón a procesada desde... [+]
Empecei a redactar mentalmente o meu artigo mentres estaba no coche. Normalmente teño as mellores ideas no coche, mentres condugo só. Voume a Bilbao, ao teatro Arriaga. A compañía Artedrama pon hoxe en escena a obra Miñan. É venres, 25 de outubro.
Achegándome ao atrio do... [+]
A sociedade na que vivimos está absolutamente baseada na subordinación. Ao longo dos séculos, a nosa vida foise configurando conforme a ela, e aos poucos a competencia de decisión, a liberdade e a soberanía fóronse reducindo. Ás veces quitáronnolas con forza, ás veces... [+]
O que me exasperaba moito é a maneira en que algúns médicos falan ao paciente. Fálannos de dor coma se fósemos nenos. Como me fixeron dous transplantes renais, sei de que me refiro: entre outras cousas, puxéronme un tubo no interior do pene. Debido á anestesia, non... [+]
Os dous principais electos de Kanbo (o alcalde e o primeiro ministro) son os rabiados. Tres cidadáns foron golpeados cunha plainta, por protestar a favor do desaloxo da veciña Marienea.É a segunda vez que, ás 06:00 da mañá, sácannos da cama (co veciño), un dez con... [+]
“Chegounos o momento de propostas valentes, integrais e nobres (…) para que Euskal Herria volva entrar entre as revoltas do mundo”, afirmou a amiga Hartu López Arana no seu artigo de opinión “Por unha agresión eficaz” publicado en xullo de 2018 na revista ARGIA... [+]