O mergullo adoita asociarse a lugares exóticos. Pero que achega a costa vasca?

A costa de Euskal Herria ten moitos lugares para explorar, está chea de historias! Para min a zona de Urdaibai é especial, temos moitos tesouros baixo a auga. Por exemplo, as covas de Ogoño están preto de Elantxobe, por onde moitas veces traballamos. En días sollíos, ao saír das covas, parece estar nun cenote mexicano. A luz ocupa outro ton baixo a auga, é realmente un lugar especial. Outro exemplo: Entre Matxitxako e Bermeo hai un barco baixo a auga chamada Mina Mani. Afundiuse en 1963 e necesita uns 35 metros para vela.

De todos os xeitos, tamén andaches en paraxes internacionais…

Si. Realicei viaxes internacionais sempre que puiden. Recibín cursos de mergullo no estranxeiro até ser mestre profesional. Indonesia, Tailandia, Filipinas, Sri Lanka, Maldivas, Exipto… Pero sen dúbida a miña segunda casa converteuse en Indonesia. Fixen moitos amigos, aprendín o idioma, viaxei de punta a punta…. Tamén estiven cinco meses vivindo no parque natural de Komodo, mentres realizaba o curso Divemaster.

Ademais do ecosistema submarino, os bañados pola auga ao longo dos séculos xeran unha gran curiosidade; os barcos afundidos, os obxectos, os templos… tamén hai cidades baixo a auga!

É o que máis curiosidade me esperta. A historia de todas esas cousas que quedaron mergulladas é moi interesante. Por exemplo, por que ou de que maneira afundiuse un barco, cantas persoas viaxaban dentro ou que transportaba o barco… A guía explica antes de atoparse con este escenario baixo a auga. Logo, cando tes diante dos teus ollos as preguntas empezan a vir a ti mesmo e tratas de reconstruír o ocorrido.

Como describiría a sensación de estar baixo a auga?

A vida subacuática, o desenvolvemento das corais e os animais fanme sentir especial, cambiar de perspectiva e illarme das rutinas superficiais. A vida submarina é realmente curiosa, as formas, as cores e os movementos lentos que hai parecen saír dunha película alieníxena. Cada vez teño ganas e curiosidade de coñecer máis. Este mundo submarino cambia nos diferentes recunchos do mundo, o seu comportamento é diferente, pero ten o seu encanto en todas partes.

Mentres gozas do neopreno, seguro que algo che detivo en máis dunha ocasión: os residuos e plásticos que hai nos océanos e mares.

Iso é o que máis me preocupa. Hai un devandito que di que todo acaba no mar, e así é. Latexes, areas de plástico… os mares e océanos están cheos de residuos. Necesitamos coidar o medio ambiente, o mar non é un vertedoiro. Aínda queda moito por facer en materia de concienciación.

Os mergulladores respectan moito á natureza. Pero, como actividade de moda, até que punto pode afectar os ecosistemas?

Cando nun mesmo lugar existe unha actividade de submarinismo masiva hai que regulala porque afectará á vida mariña. Por exemplo, recentemente visitei Murcia, en Cabo de Paus, con saídas limitadas á reserva natural. Existe unha gran organización e as inmersións realízanse de forma controlada. Isto é o máis habitual, tratamos de minimizar os impactos sobre a natureza.

A estas alturas, a algún lector deulle ganas de iniciar o mergullo. Pero é unha actividade para todos os petos?

Non imos enganarnos: hai que investir diñeiro ao principio, na aprendizaxe e no material, pero como cando empezas a practicar calquera deporte. Aos poucos, a medida que aumenta a actividade e descende o prezo dos materiais, é cada vez máis alcanzable. Con todo, estamos a traballar xunto cos amigos da escola de mergullo Bou Nabarra Mergullo de Elantxobe para dar a volta á industria, para que a economía non sexa un muro para quen queira gozar.

O que está claro é que polo menos algúns medos teñen que superarse antes!

En primeiro lugar, é imprescindible que non haxa problemas respiratorios ou auditivos, que son os principais órganos que se utilizarán para realizar este exercicio. Convén vir sen prexuízos e sen ideas xerais, pois hai quen pensa que se asustará e logo non é así. Outros o consideran un reto persoal. A maioría das veces a xente salgue moi contenta, moi lonxe de arrepentirse. & '97; Eu diríalles: deixar de lado os problemas cotiáns, relaxarse, respirar… e a gozar!