Parar o tempo
Hoxe estou ante un papel branco, que non sei que escribir. O bloqueo, a frustración e a inseguridade afloran a medida que se achega o prazo límite de entrega deste artigo. Non é a primeira vez que me pasa, pero esta vez non teño ningún tema de actualidade que mereza ser tratado.
Nesta sociedade individualista e rápida tes que saber de todo, tes que ser capaz de ter opinións sobre calquera tema e ofrecelas co convencemento suficiente para que a xente valore, estea ou non de acordo coas túas formulacións. Niso converteunos a “revolución dixital”, seres que apenas teñen parénteses para reflexionar, e o que é máis importante, sen espazos de dúbida. Obrigados a xestionar a ansiedade e ofrecer a nosa mellor versión no mundo ficticio das redes sociais.
Mentres tanto, gardamos en pequenos compartimentos todas as emocións que nos atravesan cada día, nun lugar escondido da nosa existencia, moitas veces sen espazo, tempo, espazo para dar a importancia que merecen. O ritmo de vida apértanos e non nos permite reformular o que nos pasa, dixerir vivencias e aprender delas.
"O ritmo de vida apértanos e non nos permite reformular o que nos pasa, dixerir vivencias e aprender delas"
Estamos a saír dunha pandemia, chega unha nova guerra e a crise que nin sequera podemos lembrar cando comezou faise máis profunda. A xeración que nacemos tras a caída do Muro de Berlín creceu ameazada pola idea do colapso. Privatización, precariedade, paro, desafiuzamentos son palabras importantes no noso dicionario diario.
Todo iso levounos a unha situación extrema, á deterioración da saúde mental. Segundo a Fundación Española de Axuda contra as Drogodependencias, dous millóns de mozos de 15 a 29 anos do Estado (30%) tiveron problemas mentais no último ano. A Estratexia de Saúde Mental do Sistema Nacional de Saúde di que máis da metade das persoas que necesitan tratamento non o reciben e que unha porcentaxe significativa non o recibe.
Estes datos están directamente relacionados co productivismo que afoga as nosas vidas: entre o 11 e o 27% dos problemas de saúde mental son imputables ás condicións laborais, segundo un informe de UXT. Ao mesmo tempo, oito de cada dez persoas con problemas de saúde mental non teñen traballo, segundo as cifras do Instituto Nacional de Estatística.
Hai uns días saudei a un dos meus maiores referentes, a unha das persoas que máis amei: o meu avó, l 'avi. Cumpriu 101 anos por diversos factores, pero estou seguro de que hai dúas cousas que tiveron moito que ver: falaba pouco e escoitaba moito, e nunca facía as cousas rapidamente. Sempre tiña tempo suficiente para abrir e pechar os procesos con tranquilidade.
Hai unha frase que os que traballan nos postos do bazar de Marrakech repiten aos turistas cando se compran tendas por tendas sen ter tempo para discutir os prezos: «A presa mata, amigo». Non perdamos nunca de vista, deamos tempo ao tempo.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]
Os Sanmartines son moi coñecidos nos nosos caseríos, xa que é o momento de matar o porco. Con todo, moita xente non saberá que antes o día de San Martín marcaba o fin do ano agrícola. E iso non era ningunha bobada. De feito, a finais de ano había que pagar unha renda... [+]
Durante toda unha semana falamos sobre o libro As aventuras de Pinocho de Collodi, na aula da universidade, con profesorado de Educación Infantil e Primaria. A nosa referencia principal foi a bonita edición que Galtzagorri publicou en 2011, que incluía o preámbulo, con 171... [+]
“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]
A supervivencia do eúscaro non é o único problema que os vascos xogamos na partida política, pero si, como elemento máis característico da euskaldunización, o que máis reflicte a nosa situación. Mostra moi ben o que non aparece tanto noutros ámbitos. En primeiro lugar,... [+]
En Sociología da Educación existe unha pregunta clásica: para que existe o sistema educativo nunha sociedade? As respostas á pregunta son numerosas e cambian segundo a época. Pero entre eles cabe destacar que a escola ten como obxectivo principal a creación de futuros... [+]
Coas palabras do poeta Vicent Andrés Estellés, son un entre tantos casos, e non un caso illado, raro ou extraordinario. Desgraciadamente, non. Entre tantos, un. En concreto, segundo o Consello de Europa, e entre outras institucións de gran traxectoria como Save The Children,... [+]
O problema da vivenda é un problema estrutural que vén de lonxe. O que debería ser un dereito humano non é máis que un dereito subxectivo. Digo que é unha fraude porque, aínda que todas as institucións e todos os partidos políticos digan unhas palabras bonitas, non se... [+]
Para que o ensino concertado?
A nova Lei de Educación aprobada na CAV contra a maioría dos axentes da escola pública ten como obxectivo garantir a gratuidade do ensino concertado a través do financiamento dos poderes públicos. No Estado español tamén se anunciou unha... [+]