Conexión
“As palabras escritas nunha páxina están incompletas. As obras, poemas ou novelas de non ficción finalizarán cando alguén as tome e preste a súa atención. A conexión é colaborativa. Hai que ler as palabras para que teñan significado”.
–Kae Tempest, On Connection–.
Ti darás significado a estas palabras. Apareceu unha ponte entre ambos, e vés como una zarama de letras agarrados polos ollos. Talvez non coincidamos vostede e eu, ou o cremos, porque na maioría dos casos a definición do “outro” define o “eu”, pero se segue aquí, poida que as nosas portas estean abertas desde o principio, é posible que a voz que escoitamos nas nosas cabezas dentro a medida que estas letras se van desenvolvendo sexa a mesma para ambos. Que voz escoita vostede? Eu isto.
"Si aínda segues nesta ponte, gustaríame que vostede saiba que me ocuparei da miña porta e que a deixarei aberta ao máximo"
Tempeste afirma que nun estudo de 2014 demostrouse un fenómeno curioso. Pedíronllo a varias persoas para ver algúns vídeos. Nas imaxes aparecían actores metendo as mans en auga xeada, persoas descoñecidas para o público. Ao parecer, a temperatura das mans do público diminuía a medida que observaba estas imaxes. Así comprobaron que somos capaces de responder fisiológicamente á situación da parella, que pode ser tamén unha empatía física.
En 2017 levou a cabo outra investigación na mesma liña e chegaron á mesma conclusión. Monitorizaron os latexados cardíacos do público que estaba a ver unha obra de teatro. Pronto se deron conta de que os latexados sincronizábanse, acelerándose e retardándose nos mesmos momentos do espectáculo. Este sistema de respostas mostra que desde o principio estamos preparados para a comprensión emocional e a cohesión grupal.
Todo isto pode parecer un pouco inútil nesta especie de antesala da Terceira Guerra Mundial, que nos afasta tanto cando hai tantos abismos entre as nosas vidas. A chamada á unidade pode ser unha trampa, iso está claro.
Pero, si aínda segues nesta ponte, gustaríame que vostede saiba que me ocuparei da miña porta e que a deixarei aberta canto poida, aínda que sexa unha rendija. Que tentarei non converterme en caparazón e non culpabilizar sempre a outro, na rúa, no tablado, alén da pantalla. Sempre que deixei a porta aberta sorprendeume por quen cruzou e sempre aprendín algo. Porque moitas veces as portas que tiña por pechas estaban abertas. Quizais non vaiamos máis aló da ponte, pero mire, chegamos xuntos até aquí.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]