Deixar a tele, algo vivo
As cousas cambiaron desde que sacamos as máscaras e podémonos meter en todas sen escanear. En realidade. Non volveremos á vida do antonte, porque non volveremos á hora.
Alta. Modificáronse os visados. Cheiros. E os cheiros.
Diso hai unha testemuña: En Facebook e Netflix estamos a libralo, polo menos paréceo. Porque nas últimas semanas explicouse que ambas as empresas están a traballar, entre outras cousas, no fígado.
"Di que Netflix sofre un declive. E os meus ollos non van chorar moito por iso, porque non sei o que é"
Din que o tema vai abaixo, nestes mesmos alicerces da ARGIA, outros explicaron moito mellor que eu. Por unha banda, reducíuselles o número de subscricións, non só porque Netflix, por exemplo, optou por suspender as subscricións rusas, xa que perderon a outros membros, probablemente debido ao fin das épocas de confinamento. Doutra banda, sufriron importantes perdas bolsistas, xa que o capital se escapa, é dicir, que os accionistas prefiren recuperar o seu diñeiro para investir noutros asuntos, si é necesario para producir nun novo produto que nos proporán, para ofrecelo ás nosas partes accesibles do noso cerebro. As vías do capital son así, que lle imos a facer? En primeiro lugar, quen non temos unha soa acción menor.
Antes de que se curase a caída das redes sociais, persoalmente desde o ano 2020 fun gañando terreo. Bo, quen ía dicir iso de min? Tiña moitas razóns. Unha pola pota informativa que recibiamos entón, a outra porque se converteron en lugares de calapita, e a outra, porque Santi León deixara Twitter e, por tanto, privábanos da tensión poética.
Agora é tempo de Netflix, parece que sofre un declive. E os meus ollos non van chorar moito por iso, porque non sei o que é. No últimos tres ou catro anos o servizo de televisión á carta tiña un gran éxito, e esta conclusión non a saco da lectura de datos de ningún estudo, porque para chegar a esa conclusión só teño que escoitar a natureza das conversacións de café tenor, tanto en barra como en oficinas cegas. Por un prezo miserable, Netflix ofrece un servizo de televisión xigante mellor que os concorrentes. Máis que Disney. Que Canle. Máis que Warner. Din que é terrible e revolucionario, unha excelente alternativa aos programas médicos que se ofrecen nas cadeas de televisión tradicionais. O catálogo é xigante, así o din os seus compañeiros de traballo, de pasar noites e noites, en remolinos, centenares de series diferentes, todas fascinantes e orixinais, e din que todos son tan parecidos, imposibles de imaxinar, que coa luz azul pódese pasar toda a vida, ver algo, o que sexa, hoxe, mañá, así mo condan. Que esa é a liberdade, a vida e gastar a eslamiada no que se queira, ao que se queira.
Pois que lles faga ben, porque é incomprensible para os que non imos pasar máis de tres ou catro meses en televisión, por elección ou por violencia.
Á fin e ao cabo, hai esperanza, parece que a xente se enganchou a algo mellor. E é que non son escasas: comprar un libro, tocar o coiro, mirar como se propaga a coleta quente por encima do grupo de churros, podar o xasmín, probar as augas do antigo porto de Biarritz en abril… Deixar a televisión e acender varios vicios.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]
Tiven moitas dúbidas, independentemente de que abrise ou non o melón. Atrevereime, maldita sexa! Quero pór sobre a mesa unha reflexión que teño en mente hai tempo: non é xusto que a muller que deu a luz teña a mesma duración que o outro proxenitor. Mellor dito, o mesmo... [+]
Mundu mailako erasoaldi inperialista betean gaude, mendebaldeko burgesiak gidatuta. Ofentsiba inperialistak hartu duen forma gerrarena da, aldaera guztiekin: gerra ekonomikoa, gerra kognitibo eta kulturala, lawfarea; eta, noski, gerra militarra. Mendebaldeko inperialismoak... [+]