Vacacións a Ruanda
Non hai máis santa que Semana Santa" –un amigo–. "Roldase niak oporraldiak". Non a Rolda, Boris Johnson quere mandar aos inmigrantes que pasan de forma irregular a canle manchega a Ruanda. Non creou un escándalo como o que se merece na opinión pública. Unha serie de festas benignas en épocas de peche fixeron que sexa máis grande. Máis que ética e compaixón, o morbo e a charlatanería móvennos.
O venres santo fun ao cruzamento do monte Urgull. Modesta e penetrante. Coa primeira música todos os paxaros cantando. Un mar aberto aos nosos pés e ao noso ao redor, unha montaña tan querida polos donostiarras. Ambiente para impregnar as mensaxes cristiás até os ósos.
Día do Renacemento Aberri Eguna. Eu o Gernikako Arbola, con voz fervenza pero de corazón, cantar e enviar aos seus fillos con WhatsApp si aprenden. Difícil. Os tempos cambian constantemente.
"Este ano empezamos cincuenta anos en pallaso. Pero non estou triste. Estou contenta e chea de enerxía. Son vello, 'o avó', pero firmemente plantado"
A semana pasada finaliza a Korrika en Donostia. Pasamos todo o día tocando o txistu. Na romaría da tarde bailan moitos mozos, na man unha cervexeira. Moitas en eúscaro. Exento de cervexa, ilusionante.
O venres anterior, os nenos da ikastola netos saíron á rúa nun berro: "Ttipi ttapa, ttipi ttapa, Korrika". Moitas delas téñoas diante do meu traballo cada tarde no fútbol. Sempre en castelán. Boteilles: “Korrika... lingua en eúscaro”. Dicir anciáns. Chamoume O avó os inmigrantes non demasiado novos que perseguía nas oficinas de Udalinfo. Deume ganas de mandar a Ruanda.
Quen actualmente non cobra comisión non é ninguén. A quen se lle ocorre querer traballar, cobrar o salario xusto e levar unha vida digna?Non é posible, cantada por Ruper. O recentemente falecido Iñaki Segurola escribiu: Non se pode ter o motivo. Cando tiña dezasete anos, ou aínda non sabía ben euskera, repetíao a miúdo nos debates da cuadrilla:Zergatik ez dá, zergatik dá. Todos temos dereito a un punto de orgullo na adolescencia. O meu amigo Pello copioume unha vez: Zergatik ez dá, zergatik dá. Non mencionei máis a frase.
A min non me han hackeado o teléfono, non hei comisionado. Non son ninguén. O pallaso Mirri di con frecuencia: Estou triste. Que este ano empezamos cincuenta anos en pallaso. Pero non estou triste. Estou contenta e chea de enerxía. Son vello, o avó, pero firmemente plantado.
Non mencionei a guerra. Eu, como Putin, disposta a dar a guerra. Sen armas. Quizais tamén para ir de vacacións a Ruanda.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non é un sinal de orgullo mirar ás persoas que están ante min coma se non fosen persoas? Si, claro que si. Pero como podemos esperar que os demais se entendan? Comprender, observar, mirar. Querer entender aos demais non require esta actitude orgullosa? Sabendo o que é ser... [+]
Din que pasou un ano. Nunca comprendín o arrogante costume que temos os occidentais: aínda que o conflito dure case un século, adaptamos as datas ao noso gusto, regalando a importancia que queiramos. Foi diferente a última época para os palestinos que están presos no seu... [+]
Hai vinte anos que son profesor e estiven dando clases en todos os niveis de Secundaria, e hoxe é o día que non teño claro cal é o papel do profesor.
Na longa escaleira da educación regrada, cada nivel ten as súas propias características. Na ESO, por exemplo, os bos... [+]
Non é casualidade que o Día da Hispanidade, o da Garda Civil e a Virxe do Alicerce coincidisen nesa data. O tres representan estruturas opresoras (estatua, exército e igrexa). Doutra banda, hai resistencia indíxena e poboación represaliada polo Estado español a través dos... [+]
En cantas excursións, saídas ou paseos amistoso ouvimos que todos os camiños levan a Roma? Moitas veces, e ás veces, sentín o deber de dicirllo. A verdade é que creo que sempre entendín mal esta expresión. Sempre imaxinei un camiño recto, no que se abría un camiño... [+]
Unha vez explicáronme que a palabra spam significa un embutido de moi mala calidade que se facía nos pobos anglosaxóns dos excedentes de porcos. Poida que a palabra sexa coñecida porque ten un cartafol no correo electrónico que recibe mensaxes que non desexa. Este termo foi... [+]
Edurne Azkarate dixo no alto desde o micro do escenario que o cine vasco ten pouco eúscaro na celebración do Festival de Cine de San Sebastián. A frase retumba pola súa veracidade. Na escena da arquitectura pódese repetir o mesmo lema e estou seguro de que noutras tantas... [+]
Onintza Enbeita denunciou na súa columna do 4 de outubro a gordofobia en relación ao vivido nunha visita ao xinecólogo. Pódese dicir que todos estamos empeñados en entrar no mesmo corpo, e é certo, todos escoitamos o que é, pero tamén é verdade... que o que está... [+]
Uwa, kamsá, tukuná, uitoto, tikun, embera, nasa-yuwe, nuka, sikuani, siano, macuna, yuruti, kichwa, achagua, bora, truncar. Estes son algúns dos idiomas que se falan en Colombia. Desgraciadamente, cando vivía en Colombia, en Cundinamarca, eu non tiven a oportunidade de... [+]
A principio de curso as eleccións debían ser o principal acontecemento da axenda informativa da UPV/EHU. Na Facultade de Ciencias Sociais e da Comunicación, ademais, temos unha dobre cita, xa que a asemblea do noso centro tamén se elixirá en outubro. Ábrese a posibilidade... [+]
Non sei si coñecéronse en Lapurdi. Enrique Gómez Korta foi asasinado polo Batallón Vasco Español o 25 de xuño de 1979 en Baiona. Pakito Arriaran fuxiu a Iparralde en novembro de 1978, onde permaneceu un ano, ata que se marchou a Venezuela para evitar os atentados que... [+]
Conscientes da importancia da ideoloxía no comportamento político, os vascos debemos prestar especial atención ao tema da nosa ideoloxía, xa que no marco dun emprazamento ideolóxico concreto sempre se decide que facer, que non facer, como, con quen, contra quen, etc. Sendo... [+]
Non era unha tristeza, á beira. E unha gran desesperación. Este ano demos a luz dúas creacións ("Lurez Ezkutua" e "Bidasoa Mintzatu"), obtivemos un gran éxito e, con todo, un sentimento amargo apértame o pescozo.
Levo traballando en teatro uns 30 anos, escribindo, actuando,... [+]
