Sobre a necesidade de contar e de novo vocabulario
Pierre Rimbert escribiu un interesante artigo na revista mensual Le Monde Diplomatique deste mes de abril: Événement total, crash éditorial (“Evento completo, caída editorial”). O xornalista afirma que no espazo mediático central de Occidente é un fito como algúns acontecementos ocupan de súpeto todo o lugar, modelar os poderes políticos desde unha perspectiva única. Estes “feitos completos” se superponen a todos os demais. Ademais, a maioría dos xornalistas dedícanse exclusivamente á calor e á pel. Nestes medios de comunicación, as opinións alleas á propaganda oficial deixan un espazo limitado, especialmente as derivadas de investigacións profundas de longa respiración.
É un exemplo de momento o da guerreira ucraína, di Rimbert: parece que os grandes medios de comunicación considérano un deber, non informar, non aclarar, non reflexionar, senón mobilizarse, a favor dos ucraínos e contra os rusos. As imaxes e noticias lamentables son permanentemente difundidas polas canles públicas e privadas co fin de xerar sensacións inmediatas en calquera noticia, artigo, columna, crónica, sección ou departamento. En nome de valores sacralizados como a Liberdade e a soberanía do Estado, preguntounos que fagamos un salto con eles, pero non tentar reflexionar e entender.
"Parece que os grandes medios de comunicación considérano un deber, non informar, non aclarar, non reflexionar, senón mobilizarse polos ucraínos e contra os rusos"
Nesa enorme inquietude participa toda a sociedade, ás veces de forma absurda, segundo Rimbert: A Universidade Bicocca de Milán anulou un curso sobre Fiodor Dostoievski para “evitar a polémica” e a Federación Internacional de Gatos decidiu rexeitar aos gatos rusos dos seus campionatos.
Estou de acordo con Rimbert. No canto de ensinar que pode ir aos despropósitos, gustaríame ler reportaxes substanciosas sobre o novo presidente ucraíno Zelensky, con claridade e sombra da súa política, ideoloxía e estratexia. Oxalá sexa igual que en todos os medios de comunicación interróguense máis e seriamente os conceptos de paz e guerra no seo de Europa: a paz estrutural é o cimento da Unión Europea, esa é a “verdade” que difunden a maioría dos medios de comunicación, pero toda Europa non ten raíces nos conflitos entre os antigos imperialismos, nos enfrontamentos entre as últimas nacións máis ambiciosas do Estado, a guerra fría, na precariedade neolista. Gustaríame escoitar outros relatos sobre Ucraína, outros relatos sobre Europa.
Tamén me gustaría ás outras figuras dos fuxidos en busca de acougo: non podo soportar que os principais medios de comunicación citen aos ucraínos de forma desastrosa, violenta e menospreciable. Na boca dos dirixentes políticos, os primeiros son “refuxiados”, estoutros “migrantes”; é xusto vestir, atender, refuxiarse nas nosas casas aos ucraínos; non é admisible transportar ou protexer aos demais; as propias palabras das autoridades demostran que os ucraínos e os demais non son os protagonistas dun mesmo relato. Os ucraínos están no centro dese “suceso completo”, parece que o resto de inmigrantes viñeron aquí por casualidade, coma se fosen os malos actores dun relato anecdótico.
Sinto a necesidade de tomar conciencia do relato histórico e do vocabulario doutra maneira. En Anartea non quero apoiar os actos do tortuoso «soas oficiais» e do racista, pero cada un dos que hai que axudar igual. Sirio, afganistano, iraniano, ucraíno ou apátrido, porque calquera preso merece o mesmo respecto.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]