Volvemos mirar con envexa a educación regrada desde a atalaia dos euskaltegis. Con motivo da nova lei, debido aos fortes debates (con convocatoria de folga), puxéronse encima da mesa algunhas claves no que aínda é borrador.
O debate máis duro atópase na conceptualización da publicidade. Pois ben, nos euskaltegis hai euskaltegis de titularidade pública (nuns poucos concellos, con diferente natureza xurídica e sen constituír unha rede), euskaltegis de iniciativa pública que ofrecen servizo público (sen ánimo de lucro), titulares da igrexa e, a diferenza do ensino regrado, empresas que tamén reciben diñeiro público.
O “modelo plurilingüe” tamén é fonte de conflitos na educación. Debería ser un “modelo D completo”, xa que a inmersión foi a única que serviu para o proceso de euskaldunización. Pero é certo que ten moito que mellorar nas linguas estranxeiras. Un tratamento axeitado das linguas pode mellorar considerablemente a aprendizaxe das linguas terceira e cuarta. Para profundar en metodoloxías e materiais, o borrador contempla a creación do “Instituto de Aprendizaxe do Eúscaro”. Estariamos encantados de compartir ferramentas de euskaltegi.
"Aceptando que non hai envexa sa, pediríalles aos expertos, aos sindicatos, aos políticos… que tamén se poñan de face á Euskaldunización e Alfabetización de Adultos!"
Cada centro educativo deberá elaborar un proxecto lingüístico tendo en conta o contexto sociolingüístico, liderado e avaliado por expertos. Os euskaltegis tivemos que facer o Currículo fai cinco ou seis anos, pero sen expertos nin antes nin despois, e aí están os currículos, perdidos en caixóns profundos.
No documento tamén se menciona o sistema de inspección, pero como ferramenta para analizar e mellorar a realidade dos centros. Nos euskaltegis hai moitos anos que o traballo dos inspectores limítase a comprobar que os alumnos pagaron a matrícula.
Tamén se refire á afección aos ecosistemas. Hai tempo que estamos a dicir que os ecosistemas deben ser o noso obxectivo, non os individuos. Por exemplo, adestradores deportivos nas escolas, pais, profesores, outros traballadores, alumnos recentemente chegados sen eúscaro á escola… todos eles e o propio plan de uso da escola son os nosos ámbitos de traballo! O mesmo para empresas, administracións ou calquera ecosistema. Pero en ningún sitio téñennos en conta.
Tamén fala da formación do profesorado como dereito dos traballadores. Ollos ao ler este sopapo. Aínda debo a HABE un curso realizado fai 8 anos nos meus días libres!
Por tanto, e recoñecendo que non hai unha envexa sa, pediríalles aos expertos, aos sindicatos, aos políticos… que se poñan tamén de face á Euskaldunización e Alfabetización de Adultos! O propio borrador educativo pode ser útil para empezar.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]