Cal é a cor da enerxía? Por que nomear enerxía verde? O dicionario di que a enerxía é a capacidade dun sistema para traballar, e iso non ten cor. Pero nós pomos unha cor á enerxía segundo a fonte orixinal. Chamamos negro ou gris á que se obtén dos recursos fósiles (carbón, petróleo, gas). O hidróxeno rosa é o derivado do uranio e o hidróxeno amarelo o que obtemos de fontes mesturadas (fósiles e renovables). E sería verde a procedente de recursos renovables. É comprensible o enfado do público cando a Unión Europea (UE) en 2021 declarou en modo transitorio o gas e a enerxía nuclear como verdes. Que truco!
"Non só os gobernos europeos, senón tamén as corporacións enerxéticas buscan urxentemente enerxías verdes
para manter o negocio enerxético"
Paradoxo enerxético. Francia non quere renunciar á enerxía nuclear e Alemaña ten demasiada dependencia do gas ruso. Os dous principais líderes/motores da UE impuxeron esta "verdor" para respirar no camiño da transición enerxética. E para vender fume! Este sorprendente paradoxo sitúa a Europa fronte ao vergoñoso espello do seu sistema enerxético: por unha banda o clima e por outro a dependencia dos combustibles fósiles procedentes dos petro-estados autoritarios. A UE segue sendo o principal cliente enerxético de Rusia, con cerca do 46% do gas natural da UE e o 25% do petróleo procedente da Federación Rusa en 2021. E por encima da retolica verde non debemos esquecer: A UE incrementou as súas importacións de gases do 25% ao 40% nos últimos dez anos.
Os proxectos que están a crecer en enerxía nuclear en Europa do Leste, como Bulgaria e Hungría, e o mercado nuclear do uranio están baixo o control de Rusia. As tensións vividas ao redor das centrais nucleares tras a invasión ucraína non achegan boas noticias, é dicir, a nuclear non pode ser unha fonte de enerxía futura.
Agora con présas. Non só os gobernos europeos, senón tamén as corporacións enerxéticas están urxentemente buscando enerxías verdes para manter o negocio enerxético. A Axencia Internacional da Enerxía estima que para 2025 a extracción de petróleo reducirase ao 20% no mellor dos casos, algo que non se viu no II. Desde a Guerra Mundial. Segundo Antonio Turiel, o problema do modelo de transición enerxética actual é que se quere fosilizar a enerxía viva, as enerxías renovables, a enerxía que segue os ritmos da natureza e que está dispersa por todo o territorio, nunha enerxía concentrada que siga os ritmos do mercado capitalista. E nese camiño o único verde é o dólar.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]