Ao redor da guerra, cada vez máis preto da guerra, na guerra cotiá, para sobrevivir a guerra, que é a economía se non é a guerra. Afixéronnos a unha economía baseada nas relacións de expropiación, acumulación e opresión, e aínda que estamos empapados dunha actitude ética contra a guerra, parécenos normal estar rodeados de guerras provocadas por relacións económicas adversas. Sempre atoparemos un súper vilán que faga aceptable o necrocapitalismo. Porque asumimos os valores hexemónicos da economía capitalista, a competencia, o mercado e o capital son os principais instrumentos para gobernar as nosas sociedades, aínda que iso requira guerras. Porque esa é a economía, non? Non.
"Teremos que seguir creando proxectos de construción de territorios independentes para que, desde abaixo, empezando polo solo, as vidas sexan cada día vivibles para todos"
Xa é hora de designar adecuadamente á economía capitalista. Baseado nas relacións de expropiación, acumulación e opresión, modelo esgotado que culminará toda a súa vida antes da aprobación da decadencia. Iso é guerra e non economía.
Por tanto, nestes tempos de polarización, aceptemos o colapso, o final. Non imos elixir no mercado, non imos apostar polo guerreiro humanitario, nin polo que utiliza o poder acumulado dos obreiros para facer a guerra contra os cidadáns. Non queremos o camiño central, o que queremos é o final, para que a vida se manteña no solo.
O territorio das relacións baseadas na cooperación, onde vive a humanidade cooperativa, é outra dimensión para algúns, a realidade cotiá para moitos. As relacións constrúense con solidariedade radical, os recursos son comúns e as necesidades articúlanse desde a economía moral. A economía fana os instrumentos autoformados para satisfacer colectivamente necesidades e desexos, mediante a acumulación de relacións entre iguais. A ecoloxía, o feminismo e o traballo independente delimitan o territorio comunal mediante relacións libres e vínculos de compromiso. É unha economía para a vida. Economía.
“Imos terminar con todo isto, e nunca nos esqueceremos de gozar ao máximo do belo e o mellor”, escribiu nos momentos máis estreitos Rosa Luxenburg, a comburente comunista e, por tanto, militante da guerra. Imos terminar con todo isto e imos seguir creando proxectos de construción de territorios independentes para que, desde abaixo, empezando polo solo, as vidas sexan cada día vivibles para todos. Retomando novas relacións e traballando as emancipacións, tamén tras o colapso temos un longo camiño para recuperar a economía, pero non hai outro camiño para que a prosperidade sexa para todos.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Gran parte do actual movemento de esquerda, aínda que sexa intuitivamente, reivindica a agricultura a pequena escala, sen moitas dúbidas. Con todo, esta reivindicación da pequeñez ten as súas contradicións: unha explotación de pequeno tamaño, por definición, non vai... [+]
A portavoz do novo Goberno Vasco, María Ubarretxena, concedeu a primeira entrevista a Euskadi Irratia. Durante a conversación referiuse ás súas intencións, ás súas propostas xerais, inevitablemente, porque o goberno estaba en marcha. O ton entre o xornalista e o portavoz... [+]
A crise ecosocial xerada polo capitalismo está a provocar un malestar global en todo o planeta. Os "cumes" dos recursos materiais e enerxéticos, establecendo límites de crecemento e acumulación, traen consigo desequilibrios entre a natureza e a sociedade. As rodas tolas do... [+]
Un estudante díxome unha vez que estudabamos un texto: “O personaxe está enfermo: o pensamento móvese na súa cabeza”. Obviamente, con esta frase, expresou mal o comentario que tiña na mente, é dicir, que a imbecilidad do personaxe notábase nas súas continuas... [+]
Despedirse de algo ou de alguén adoita ser un acto relacionado co abandono, o final e, en definitiva, o proceso de duelo. Seguro que algunha vez, ou que escoitarías a alguén, diríaslles a típica e tópica frase de “non gústanme os saúdos”. E non quero enganarvos, nin... [+]
O cheiro pedía un xesto, pero como non o fixo (non podía esperarse outro cheiro), tampouco o facían os demais. “Non, non, non están todos. Non hai partes viventes, non deixei a ninguén vivo, por exemplo, sen beizos (vistes?). Parecíanme perfectos ata que se lles mostrase... [+]
Pechar o computador, porse chancletas, acariñar coa crema solar. Onde vas de vacacións? Normalizamos que facer vacacións é ir a algún sitio, porque o descanso necesita distancia, dicimos. E ao facer a viaxe, converterémonos en turistas, aínda que o cambio de denominación... [+]
O eúscaro é un porto para o coñecemento e as relacións no mar, que é un espazo dixital. Con intelixencia artificial, parece que desde este porto ofrécese a posibilidade de contactar en euskera con todo o mundo. A automatización do eúscaro é un gran apoio para os... [+]
As mentalidades conservadoras teñen medo ao termo plan, enlazándose coas correntes políticas progresistas e mesmo comunistas, como o fan hoxe os novos autoritarismos (Milei, Meono, Orban, Aznar, entre outros). Con todo, a idea de planificación segue en boa saúde, polo menos... [+]
O tema da cohesión é hoxe en día a primeira responsabilidade de moitos gobernos, institucións públicas e organizacións non gobernamentais. De feito, as sociedades con baixas desigualdades xeran máis facilmente as condicións de desenvolvemento económico, social e... [+]
A economía mundial sufriu un importante repunte tras o COVID-19. Agora ben, os indicios de que este aumento chegou a unha fase de esgotamento están claramente condicionados pola crise climática: a taxa de crecemento da economía das principais potencias mundiais, a... [+]
Cando publiquei o meu primeiro libro de poemas ofrecéronme un recital nunha universidade. O músico cobrou en diñeiro e a min déronme un libro sobre Jorge Oteiza, que non collín porque estaba na miña casa. Esta foi a primeira das solicitudes inaceptables que aceptei. Tamén... [+]
O Concello de Bilbao puxo en marcha a Zona de Baixas Emisións en xuño, aínda que non se prevé que as multas comecen a imporse até setembro. Esta medida limitará a entrada de vehículos vellos á chaira burguesa de Bilbao de luns a venres, segundo EiTB. Os vehículos de... [+]