Vestido
Con golpes de pedra tallados, Uxue Apaolaza curou un traballo de formas exactas e requintadas. Creou nove contos e reuniunos baixo o título A plataforma da Curva. Aínda que se len con fluidez e facilidade, anímovos a reler para poder ir descubrindo as súas capas.
Si miramos a pel, o título e a imaxe dannos pistas sobre o que atoparemos no seu interior. Por unha banda , o Peirao da Curva, xunto coa mención interna, lembrarannos a plataforma da curva do metro e a atención que hai que ter ao saír nel, e que todos os camiños non son correctos. Doutra banda, temos un peixe vermello que saca a cabeza e o corpo fose da auga, símbolo da emoción que sente quen está fóra da súa contorna habitual.
O protagonista é Lur, unha nai traballadora de 40 anos. Branco, heteroxéneo e de clase media. Vasco residente en Madrid. Entre amigos, na rúa con homes descoñecidos, en casa coa súa parella, xunto aos seus compañeiros de traballo, visitando á súa familia ou non podendo durmirse na cama nestas páxinas.
“Levo un vestido suave” dinos o narrador no conto “Kaptaile” e di no conto “Auto beltza”. No conto Procesionariak leva de novo “Vestido con flores compradas no rastro de Madrid a cinco euros”, vestido “Vísteche para ser o que che gustaría ser”, segundo o vendedor. A palabra “Normal” repítese moitas veces, falando dos que lle rodean, dinos que el está fóra del e que ten o seu desexo: falará de “adultos felices”, “mozos cantantes”, “nenos chorosos”. Porque o vestido non é habitual para algunhas mulleres, aínda que se trate de roupa de mulleres.
Pero ao mesmo tempo, jonkiak, puts, esmoleiros e romaneses aparecen 20 euros nos contos Un equipo e Manoletinas, os "outros" que converterán ao protagonista en "normal". Por tanto, alegraranse os privilexios e opresiones do personaxe principal, mostraranse conflitos e desequilibrios. Tamén aparece e desaparece a precariedade laboral. E familia, maternidade, sexo. Terra é un desarraigado con raíces, que forma parte do sistema, pero que non sente parte. Unha oportunidade para a autocrítica e a reflexión para os lectores, unha oportunidade para mergullarse no xogo da identidade e a alteridad.
-Era unha tarde corrente. Para o rape”. Esta noite é a que nos conta Maite Mutuberria neste álbum. O libro ten moi poucos textos e as imaxes cóntannos moi ben o desenvolvemento da historia.
Desde o principio podemos ver nas ilustracións un rape grande e tranquilo, ben... [+]
O que se achegue a este libro, en primeiro lugar, estará con G. Atópase coas imaxes de Mabire. Son imaxes de estilo cómic, trazos moi precisos e vivencias de cor celestial que axudan a interpretar con facilidade personaxes e situacións. Estas imaxes coinciden co texto, que... [+]
Baixo o título de Viriditas podemos ler o subtítulo dAs mulleres que nos fixeron ver o marabilloso mundo das plantas. Trátase dun gran libro cunha tapa dura, no que as ilustracións das plantas e unha muller toman o centro da portada de cor lila. Pódese apreciar o contido... [+]
Louisa
Yiusfi
Txalaparta, 2023
-------------------------------------------------
En 2022 Louisa Yousfi publicou Rester barbare, e Itziar Dez de Ultzurrun e Txalaparta publicárono en eúscaro en 2023, tras as palabras de Ainhoa Nadia Douhaibi. Facía tempo que non insistía... [+]
Por unha cuestión de traballo tiven que reler este marabilloso libro. Un libro curto que aúna teoría, genealogía e historia feminista, e que seguramente terá moitas críticas mirando na rede e, sorpresa! Atopei unha, a que escribiu Irati Majuelo en Berria.O
libro... [+]
O libro que acaba de publicar a editorial Consonni foi unha gran sorpresa para o público. Non coñecía a obra de Montserrat Roig e o achado foi verdadeiramente sorprendente. Por unha banda, porque a novela se publicou por primeira vez en pouco máis da morte de Franco (en... [+]
A memoria dunha vaca vasca foi publicada por Bernardo Atxaga en 1991. O libro tivo unha longa traxectoria e éxito tanto en eúscaro como noutros idiomas. Un dos libros máis vendidos de Alemaña foi J. O editor británico Eccleshare considerouno unha obra a ler nos primeiros... [+]
A primavera adoita ser unha promesa dun nariz invernal fría e que pode vir tras a aterraxe, e foi anotada en varias ocasións para que se someta ao soño. Promesa, con todo, nunca é unha primavera segura nun terreo en ruínas. Non polo menos si falamos de cambio ou, en... [+]
Todo comezou nunha excursión ao campo coa súa curmá e o seu marido. Eles foron cear e non volveron a casa. O protagonista saíu a buscalos e atopouse cunha parede. A partir de aí, a parede non lle deixa avanzar e ve a dous personaxes conxelados como mortos. Máis aló da... [+]
Considérasche feminista e anti-racista? Ocorréuseche que a historia do feminismo que coñeces é é branca e colonialista? Cuestionaches o teu coñecemento ou a túa mirada sobre as culturas non brancas? Fixo unha lectura crítica do empoderamiento feminista? Queres saber que... [+]
Levan a casa os carafio, como unha mochila enrolada, transportando aos que necesitan para vivir. Con todo, as casas pódense rascar e dividir en dúas. Mesmo se duplican de cando en vez, aínda que de forma provisional, pasando de ser fortaleza a ser carga. Ane Labaka Mayoz... [+]
O son da porta escoitouse mentres ceaban. As estrelas do ceo dicían que a sabbata era madura”, así comeza esta breve novela de Gaizka Arostegi, cando os "cans" de Gestapo tocan a porta de casa de Sara e os seus pais. Como o lector concluiría, trátase dunha novela ambientada... [+]
Abrimos o libro de poemas de Oihana Jaka e atopamos dúas ofertas. Un pai e outro fillo. Cabe destacar pola súa relación directa cos poemas que atoparemos. O libro estrutúrase en
tres partes: Hamaika urte, Hamaika hilabete eta Hamaika egun. O número once tamén é unha... [+]
Karmele Mitxelena publicou nesta colección Xaguxar o conto O verán de Fresa en 2022. Nel narrábanse as aventuras estivais duns nenos e nenas. Agora, en cambio, o libro de Aitona Flora é unha historia moito máis interiorizada, emocionante narrada desde o punto de vista do... [+]