M8. Como vivimos as mulleres xitanas o coidado?
Tamén no Día Internacional das Mulleres, os xitanos feministas queremos ser visibles e contribuír á integración da loita contra o racismo no movemento feminista. Para iso, é imprescindible dar a coñecer as realidades das mulleres racializadas e, en concreto, das xitanas. En caso contrario, aínda que o movemento teña unha actitude favorable á interseccionalidad, na práctica prevalecerá a visión das mulleres brancas, limitándonos a dar un par de pinceladas en cuestións que non se corresponden coas nosas prioridades políticas.
Este ano, Bilbao Feminista Saretzen baseou a súa comunicación na defensa dun sistema público de vixilancia. Desde logo, os xitanos feministas entendemos e reafirmamos a importancia deste clamor, é dicir, que todas as persoas teñen dereito a ser coidadas e que hai que garantir os dereitos dos traballadores que exercen o coidado (tendo en conta que se trata dun sector atravesado por relacións de poder sexistas, clasistas e racistas). Tamén cuestionamos os roles de xénero establecidos e a obrigación histórica das mulleres de coidar.
"Como anticapitalistas cremos que o eixo do sistema público de vixilancia que representa o feminismo non debería ser a externalización de coidados, senón o fortalecemento das alternativas comunitarias"
En calquera caso, pareceunos importante explicar como entendemos e vivimos nós o coidado. Como as nosas familias seguen sendo extensas, organizámonos para atender a nenos, anciáns e enfermos, así como a familiares que necesitan realizar coidados intensivos. Por iso, non utilizamos gardarías nin residencias, salvo para atender a familiares con necesidades especiais como o Alzheimer.
En canto ás persoas maiores, o respecto a elas é un dos valores preferentes na cultura xitana, e co paso dos anos o recoñecemento social dos nosos Tíos e Izekoak (así os denominamos) aumenta. Por iso sorpréndenos ver que moitas persoas maiores están soas ou desprotexidas. Nas nosas familias, as mulleres coidamos ás nais e ás amamas e os homes atenden aos parentes masculinos, unha responsabilidade que asumen con orgullo.
Por todo iso, aínda que nos sumamos á reivindicación duns servizos públicos de calidade e gratuítos, temos outro tipo de demandas. No caso das mulleres maiores, o Estado nega a pensión de viuvez por non recoñecer valor civil ao matrimonio xitano. Ademais, case todas as mulleres xitanas maiores de 65 anos cobran unha pensión non contributiva porque non tiveron acceso ao mercado laboral ou porque traballaron en economía informal. No ámbito da atención á infancia esiximos permisos de nacemento universais (actualmente os pais que non cotizan non cobran) e de polo menos un ano. Aínda que traballamos a corresponsabilidade dos homes, somos partidarios de apoiar economicamente ás mulleres que deciden vivir a maternidade de forma intensiva.
En definitiva, vemos a necesidade de servizos e figuras profesionais de calidade e gratuítas que respecten a diversidade cultural, así como de ter en conta a diversidade de necesidades das familias que viven en Euskal Herria. Pero, como anticapitalistas, cremos que o eixo do sistema público de vixilancia que representa o feminismo non debería ser a externalización dos coidados, senón o fortalecemento das alternativas comunitarias. Talvez, para levar a cabo esta segunda e materializar a lema ecofeminista “a vida no centro”, hai que aprender dos valores e da visión do mundo do pobo xitano.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]