Con motivo do vixésimo aniversario, os ministros de finanzas da eurozona emitiron un documento unificado a favor do euro e o resultado foi sorprendente: non ocorreu nada. Non houbo unha voz forte nin favorable nin desfavorable. Parece paradoxal cando a política monetaria expansiva para facer fronte á economía da pandemia permitiu consolidar o proxecto do euro. É a segunda moeda do mundo despois do dólar, e sen dúbida suavizou os custos dos intercambios no mercado interior.
Pero non podemos esquecer que na década pasada o vento contrario provocado polas estritas políticas de axuste provocou unha grave crise do euro. Nos anos 2010, 2012 ou 2015, o euro viviu un papel tan estreito que os premios Nobel Stiglitz e Krugman anunciaron a súa desaparición.
Debemos lembrar que o euro non se creou en base aos criterios tradicionais da unión económica e monetaria. O euro non ten un Estado para sustentar a súa arquitectura, nin un tesouro xeral ou un orzamento xeral único. O Banco Central Europeo é propietario da política monetaria, pero non existe unha política fiscal común. Na súa falta, é difícil difuminar as desigualdades provocadas pola integración económica. Tampouco existe un mercado único tanto no ámbito bancario como financeiro. Estas carencias da arquitectura institucional han posto o euro nun grave porto, e con todo, si a moeda única mantívose, o euro é o centro do proxecto político da Unión Europea. No proceso de integración política da Unión Europea, as elites non apostaron pola vía federal. Sen iso, primouse unha integración máis gradual, e a unidade económica foi un paso neste camiño.
"Estas carencias da arquitectura institucional han posto o euro nun grave porto, e, con todo, si a moeda única mantívose, o euro é o centro do proxecto político da Unión Europea"
Para cubrir as carencias do euro, os seus promotores dixéronnos que, eliminando os custos do intercambio de moedas e os riscos da desvalorización, lograríase o obxectivo da integración económica. Dicíase que isto ía abrir o comercio transfronteirizo, íanse a estabilizar os prezos, íase a incrementar o investimento e íase a impulsar o aumento da produtividade. En consecuencia, engadiron que se ía a producir unha converxencia no nivel de vida dos cidadáns e nas economías dos países. É dicir, o euro ía impulsar inevitablemente os beneficios da alemá da Unión Europea.
Vinte anos despois, a maioría destas intencións foron suspendidas. O comercio interior da zona euro das dúas décadas aumentou só un 10%, mentres que a expansión do comercio mundial foi do 33%. É máis, o comercio entre Alemaña e os tres países da Unión Europea (Polonia, Hungría e Chequia) que están fóra do euro aumentou un 63%. No ámbito do investimento produtivo repítese un resultado similar. A maior parte do investimento estranxeiro directa en Alemaña destinouse a países do leste de Europa que están fóra do euro. Por tanto, mentres a diverxencia na zona euro aumentou en investimento e produtividade, primou o proceso de converxencia coas Comunidades Europeas fóra do euro. A evolución contraditoria entre países compróbase si comparamos o nivel de renda por habitante.
Nunha mirada retrospectiva, a promesa de converxencia do euro fallou e na zona euro deuse o paso contrario entre os países do sur e do espazo. Esta realidade está estreitamente relacionada coa arquitectura institucional do euro antes mencionada. A dixitalización do futuro inmediato é un reto puramente anecdótico fronte ao que expoñen as citadas carencias estruturais.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
A pesar de que pasaron dous séculos, o problema dA Plutónica non se pode deixar desvanecer no pozo do esquecemento. Ademais de 200 anos atrás para coñecer a historia dA Plutónica, debemos remontarnos alén do océano, Montevideo.
Os irmáns José Rosendo e Valentín... [+]
A cuadrilla é unha dos acenos de identidade dos vascos. Todo vasco ten unha cuadrilla ou, polo menos, iso é o que se espera dun vasco nato. Non é para menos, porque poderiamos dicir que a Cuadrilla é a unidade social de Euskal Herria, o átomo ou compoñente básico da nosa... [+]
Dous días despois, a onda publicitaria anunciadora do Ironman de Vitoria dicía: “Anything is possible”. Tiña unha cita cun amigo na Praza Nova de Vitoria-Gasteiz e, no camiño, vin outros carteis, soportes publicitarios e carpas. Algúns en inglés (“Finish Line”, ... [+]
O ruído xera graves problemas de saúde e calidade de vida. Gernika-Lumo, a pesar da súa aparente beleza e hospitalidade, ten serios problemas en materia de ruído.
A modo de introdución, mostrarase o feito anterior. Á altura da rúa Iparragirre de Gernika atopábase a... [+]
Non podo conter o lume que me abrasa por dentro, e só podo escribir estas estúpidas palabras para non deixarme dominar pola desesperación.
Odio a hipocrisía, aborrezco os brancos. O problema é que a blancura está en todas partes, que todos somos brancos.
É sabido que... [+]
Ao parecer, o incendio orixinado o pasado 13 de xullo na vivenda de Errenteria orixinouse na batería dun patinete eléctrico. Nesta ocasión, e afortunadamente, só producíronse danos materiais. Con todo, non creas que este accidente é algo insólito, ultimamente, os... [+]
Chega o verán, a principal expresión da turistificación, e, de novo, os problemas derivados da sobreexplotación da cidade como destino turístico son especialmente visibles, como o ruído ou a masificación das rúas. No entanto, preocúpannos máis os efectos estruturais do... [+]
En 1977 púxose en marcha a Euskal Kopa de Lekeitio, era unha época de transición. Na época da República, no ano 1931, a primeira Voda Vasca saíu do Batzoki. En 1964 tamén se celebrou en Lekeitio o Campionato de Euskadi de Vodas, en homenaxe a Resurrección María... [+]
Hai uns anos que pasei un fin de semana en Pamplona. Era o 12 de outubro.
Sorprendeume ver a decenas de latinoamericanos celebrando efemérides, con concertos, txosnas e todo. Celebrara a conquista dos meus antepasados? ! Pensei que a asimilación cultural dos conquistados xa... [+]
Gran parte do actual movemento de esquerda, aínda que sexa intuitivamente, reivindica a agricultura a pequena escala, sen moitas dúbidas. Con todo, esta reivindicación da pequeñez ten as súas contradicións: unha explotación de pequeno tamaño, por definición, non vai... [+]
A portavoz do novo Goberno Vasco, María Ubarretxena, concedeu a primeira entrevista a Euskadi Irratia. Durante a conversación referiuse ás súas intencións, ás súas propostas xerais, inevitablemente, porque o goberno estaba en marcha. O ton entre o xornalista e o portavoz... [+]
A crise ecosocial xerada polo capitalismo está a provocar un malestar global en todo o planeta. Os "cumes" dos recursos materiais e enerxéticos, establecendo límites de crecemento e acumulación, traen consigo desequilibrios entre a natureza e a sociedade. As rodas tolas do... [+]
Un estudante díxome unha vez que estudabamos un texto: “O personaxe está enfermo: o pensamento móvese na súa cabeza”. Obviamente, con esta frase, expresou mal o comentario que tiña na mente, é dicir, que a imbecilidad do personaxe notábase nas súas continuas... [+]
Despedirse de algo ou de alguén adoita ser un acto relacionado co abandono, o final e, en definitiva, o proceso de duelo. Seguro que algunha vez, ou que escoitarías a alguén, diríaslles a típica e tópica frase de “non gústanme os saúdos”. E non quero enganarvos, nin... [+]