Xubilación?
“Non lle vou a negar que me dá un pouco de pena ter as cadeas descatalogadas, xa sei que é vitalista. Acepto a tristeza cun punto, pero sen traumas importantes” (Xabier Euzkitze).
Ás veces ocorre que se ve a alguén que está a dar voltas na cabeza por escrito de súpeto. Iso mesmo pasoume cando lin esas palabras de Xabier Euzkitze. Subscribiría literalmente o que acabamos de dicir. Hai tempo que utilizaba o mesmo tema pero non tiven a valentía de pór nas palabras esas sensacións até agora. Seguramente no noso querido pobo temos moita vergoña á hora de falar de moitas cousas. Non queremos mostrar a nosa parte triste, parece que estamos obrigados a dicir que somos felices. Como cando se atopa na rúa cun amigo que non vira hai moito tempo. Responder sempre “ben” á pregunta de que maneira, aínda que desde dentro haxa un cristo, recentemente repartido e con graves contas de traballo (diñeiro). Pero a resposta sempre é “ben”, aínda que sexa unha mentira. Por que non atrevémonos a dicir a verdade? Por vergoña, por non empezar a despegar os nosos interiores, quizá porque ao outro lle importa un pouco…
"Está a pasarnos aos que temos máis dunha idade, estamos a quedarnos fóra do mercado. Esta sociedade fai unha homenaxe aos mozos"
Está a pasarnos aos que temos máis dunha idade, estamos a quedarnos fóra do mercado. Esta sociedade fai unha homenaxe aos mozos. No noso ámbito hai discriminación positiva a favor dos mozos, das mulleres, das mulleres novas… E non estou en contra. Pero os que pasamos toda a vida neste oficio, non nos merecemos o final da nosa vida laboral? Ademais, temos a experiencia acumulada, diría que hoxe coñecemos mellor o oficio que cando era novo. Na época nova si que hai valentía pero poucos coñecementos. Ademais, á nosa xeración tocoulle empezar por cero, e agora, cando entramos na parte final do noso percorrido, estou a sospeitar que non nos achegamos a cero. E mentres tanto, o caixón da casa segue enchéndose cos plans que quedan no camiño. É un sinal que chegaches a unha idade cando os que están nese caixón son máis que os que fixeches.
Eu non optei pola xubilación, pero para darse conta estamos máis cerca do limiar da idade de xubilación, aínda que as ganas de seguir traballando non desapareceron. E a isto hai que engadir que, polas características do noso oficio, non cotizamos moito, temos que conformarnos cunha pensión cega. Como di Euzkitz: un punto de tristeza sen traumas.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
A supervivencia do eúscaro non é o único problema que os vascos xogamos na partida política, pero si, como elemento máis característico da euskaldunización, o que máis reflicte a nosa situación. Mostra moi ben o que non aparece tanto noutros ámbitos. En primeiro lugar,... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]
Os Sanmartines son moi coñecidos nos nosos caseríos, xa que é o momento de matar o porco. Con todo, moita xente non saberá que antes o día de San Martín marcaba o fin do ano agrícola. E iso non era ningunha bobada. De feito, a finais de ano había que pagar unha renda... [+]