Vivimos inmersos nunha crise climática na que todos somos conscientes. Tanto que as institucións públicas, que miraron durante moitos anos alén das evidencias científicas, están a traballar para levar a cabo o que se denominou como transición enerxética.
Con todo, en Cataluña estamos a ver que as solucións que a Generalitat está a expor para a descarbonización da economía poden agravar os problemas xa existentes: a perda de ecosistemas e de biodiversidade.
Diferentes plataformas e colectivos, ecoloxistas, agrícolas, universitarios e mesmo empresariais, denunciaron: O modelo de expansión das enerxías renovables do Goberno de Cataluña vese ameazado gravemente. Ameaza para as grandes cidades, e non para os municipios nos que levan a cabo, en especial o pobo de Lleida e o interior de Tarragona, para o desenvolvemento sostible das zonas do país que xa foron fortemente castigadas por infraestruturas.
Coa aprobación do Decreto Lei 16/2019, de 26 de novembro, de medidas urxentes para a emerxencia climática e o impulso das enerxías renovables, está a producirse un auxe na tramitación de proxectos de centrais eólicas e fotovoltaicas que ameazan espazos naturais de relevancia histórica e cultural.
"Enfrontámonos aos mesmos que se enriqueceron grazas a seguir destruíndo e leváronnos ao colapso, neste caso baixo a etiqueta de "enerxía verde".
As organizacións desfavorecidas han criticado que os proxectos se están tramitando sen ter en conta os procesos de diálogo e participación co territorio, nin aplicar criterios de equilibrio territorial, racionalidade e eficiencia enerxética. Por suposto, todo isto non é casual, porque a Generalitat está a facilitar que quen determinan as regras do xogo sexan os promotores.
As organizacións que mostraron a súa oposición non negan en ningún caso a necesidade de xeneralizar a produción de enerxías renovables, e unha das súas propostas é a de implantar nos tellados placas fotovoltaicas as 29.372 hectáreas que conforman os polígonos industriais de Cataluña, das que 13.201 están na área Metropolitana de Barcelona. Esixen que as producións centrais constrúanse nestes polígonos, nos tellados industriais e urbanos, nas áreas periurbanas degradadas e, sobre todo, en zonas próximas aos centros de consumo.
Tamén esixen a transformación radical do modelo actual para avanzar cara a un modelo que potencie a desaceleración do consumo enerxético, o autoconsumo e a proliferación de comunidades enerxéticas locais. Pero a pesar da existencia de propostas e solucións alternativas, a lei tradicional impón os intereses económicos dos poderosos, aos que se lles facilita o acceso a terreos baratos nas zonas afectadas, reducindo gastos e incrementando beneficios.
Entre estas compañías atópase Forestalia, liderada polo magnate do sector porcino aragonés Fernando Samper Rivas. Ou tamén Green Capital Power, sociedade mercantil de Jesús Martín Bueces, ex nora de Florentino Pérez. Estas dúas empresas contemplan a construción de tres liñas de Moi Alta Tensión (MAT) en Cataluña e outra na rexión valenciana dels ports. Todo iso co fin de evacuar a enerxía eólica e fotovoltaica producida nos proxectos previstos en Aragón e Cataluña, e canalizala cara ás grandes cidades do arco mediterráneo (Barcelona, Castelló, Tarragona, Valencia), para conectala á rede europea de alta tensión a través de diversas subestacións.
En resumo, unha vez máis, enfrontámonos aos mesmos que se enriqueceron grazas a seguir destruíndo e leváronnos ao colapso, neste caso coa etiqueta “enerxía verde”. E sempre co consentimento do poder político, que hoxe en día se ha autoproclamado independentista e de esquerdas.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]