Vida
Como tantos outros, fomos á manifestación convocada en Bilbao contra o paso de COVID. Alegroume moito ver cantas persoas había nela de diferentes idades, cores, vestidos e linguaxes, e atopei entre eles a amigos de batallas da universidade ou a recoñecidos campesiños.
No mundo rural o control das administracións sobre as persoas e o territorio é menor, estamos afeitos liquidar pola nosa conta os problemas que nos xorden en lugar de esixirnos. Quizá por iso vivimos con moita máis flexibilidade e distancia as medidas que se derivan da pandemia.
Na agricultura ecolóxica, tampouco queremos para nós o que non queremos para as nosas plantas e animais. Por tanto, é normal que sexamos receos de vacinas xeneticamente adaptadas e atopemos a tantos campesiños manifestando.
Os nenos tamén foron os protagonistas da convocatoria. Como consecuencia dos dudos que xera a vacinación dos nenos, a dureza dos protocolos escolares e as presións e situacións violentas que están a sufrir as familias.
"Non coñeceramos nada diso e o que está a pasar é difícil de entender. Non sabemos onde están os intereses e non é fácil predicir os cambios de vida do futuro"
No noso caso non temos televisión en casa, pero vendo o ton que tomaron os medios de comunicación ao comezo da pandemia, decidimos apagar rádioa non só para a música, senón para o resto. Creo que foi unha das mellores medidas adoptadas para a nosa saúde.
Sempre fomos críticos cos poderosos e seguimos sendo críticos durante estes dous anos. Desde o principio de Pandemia sentiamos que as medidas, prohibicións e consellos das autoridades eran boas para elas, pero non tiñamos tan claro si eran as mellores para nós. Por iso sempre actuamos co noso sentido común. Cando a horta estaba prohibida, respiramos aire limpo sempre que puidemos e fomos a Iparralde e a Navarra por ser o noso país, aínda que os límites sexan pechados.
Prohibiuse o debate e non se permitiu falar comodamente do tema, todos nos quixeron violar a camiñar nunha soa dirección. Nesta situación tratei de percorrer o meu camiño e de eludir o máis silenciosamente posible as medidas fóra da lóxica, ata que os recortes de dereitos do paso COVID leváronme a protestar.
Non coñeceramos nada diso, e o que está a pasar é difícil de entender. Non sabemos onde están os intereses e non é fácil prever os cambios de vida do futuro. Pero a Vida permitiu abrir voces críticas ante o silencio da maioría de partidos, sindicatos e axentes, e non sentirse sós. Non é pouco e non somos tan pouco, xa veremos o que vai dar.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]
A novidade adoita ser unha das palabras máis escoitadas que se asocia á Feira de Durango. A novidade está alí, e aquí a novidade. Con todo, nalgúns casos é suficiente con dar un aspecto diferente ao anterior para pegar esa etiqueta. Os CDs e as reedicións remasterizados... [+]