Contra a nosa xeración
Se en Vitoria a nosa xeración era igualada por algo, era un desfasamento. Era indiferente a tribo á que pertencía, (case) todos eramos alcohólicos ou outros drogadictos. Ricos de Cercas Baixasen, Zapanes alternativos, Arquetas tradicionais e pelexas, heavys na zona de Santo Domingo e Zapa, marihuanas en Parnaso, maquinetas na Rúa Interior, Pop españois en Pinton e Nova Rúa, xefes en Aldapa e en San Prudencio...
A nosa é a xeración que agora ten bastón de mando, quizais por amnesia, despois de tantos juerguistas. Porque somos a xeración na que vivimos a “mocidade” máis longa da historia, que nin os anteriores nin os descendentes poderán igualar. Empezamos cun trece anos e prorrogámolo por vinte anos:
A nós, aos que coñecemos os bares co fin de pasar a noite e ata que amencésemos, (os mozos) os que ouriñabamos na rúa ou nun portal e botabamos a tenreira, á volta de casa os que tomabamos e tirabamos os exemplares dos xornais, os que andabamos rompendo o mobiliario urbano e as botellas. Ou o que viamos con normalidade.
Primeiro tivemos que saír do bulebule das noites. Por exemplo, fasche pai. Entón, moitos (sobre todo os mozos) comezan no campo da carreira, como antes coas drogas, para fuxir agora da nova rutina diaria.
E á hora para comer a cuadrilla que facemos algunha vez, sentámonos á volta da mesa, quitamos o bico e empezamos desde o aperitivo até o último cubo, empezamos a dicir que os mozos actuais son egoístas e que ata que termine a esmorga non hai nada que dicir contra o COVID. Non importa que nós esteamos no tépedo dun bar e os mozos embotellado na praza ou no monte. Despois, trouxemos a colación bullying-hater-“bandas”-cine-rave-botilo-smartphone... os inventos dos mozos de hoxe!
As frases que empezan a “os mozos de hoxe”, como os que empezan a “a xente”, sácannos da ecuación “nós” de forma máxica. A xente coma se fosen todos menos nós, e os mozos de hoxe en día, en lugar de crecer nas nosas casas, coma se trouxéronos de Marte: talvez na familia (ou, familia!) porque a comunicación interna sempre foi hipocrisía e incomunicación.
No concerto dA Polla, na sociedade, no cubateo somos ex-esquerdas cada vez máis próximas aos liberais dereitistas. As guayas copias dos nosos pais, súper protectores dos nosos nenos e inimigos dos mozos.
Fixemos as pernoctaciones de Cristo e ao día seguinte somos este vello periódico.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]