Se en Vitoria a nosa xeración era igualada por algo, era un desfasamento. Era indiferente a tribo á que pertencía, (case) todos eramos alcohólicos ou outros drogadictos. Ricos de Cercas Baixasen, Zapanes alternativos, Arquetas tradicionais e pelexas, heavys na zona de Santo Domingo e Zapa, marihuanas en Parnaso, maquinetas na Rúa Interior, Pop españois en Pinton e Nova Rúa, xefes en Aldapa e en San Prudencio...
A nosa é a xeración que agora ten bastón de mando, quizais por amnesia, despois de tantos juerguistas. Porque somos a xeración na que vivimos a “mocidade” máis longa da historia, que nin os anteriores nin os descendentes poderán igualar. Empezamos cun trece anos e prorrogámolo por vinte anos:
A nós, aos que coñecemos os bares co fin de pasar a noite e ata que amencésemos, (os mozos) os que ouriñabamos na rúa ou nun portal e botabamos a tenreira, á volta de casa os que tomabamos e tirabamos os exemplares dos xornais, os que andabamos rompendo o mobiliario urbano e as botellas. Ou o que viamos con normalidade.
Primeiro tivemos que saír do bulebule das noites. Por exemplo, fasche pai. Entón, moitos (sobre todo os mozos) comezan no campo da carreira, como antes coas drogas, para fuxir agora da nova rutina diaria.
E á hora para comer a cuadrilla que facemos algunha vez, sentámonos á volta da mesa, quitamos o bico e empezamos desde o aperitivo até o último cubo, empezamos a dicir que os mozos actuais son egoístas e que ata que termine a esmorga non hai nada que dicir contra o COVID. Non importa que nós esteamos no tépedo dun bar e os mozos embotellado na praza ou no monte. Despois, trouxemos a colación bullying-hater-“bandas”-cine-rave-botilo-smartphone... os inventos dos mozos de hoxe!
As frases que empezan a “os mozos de hoxe”, como os que empezan a “a xente”, sácannos da ecuación “nós” de forma máxica. A xente coma se fosen todos menos nós, e os mozos de hoxe en día, en lugar de crecer nas nosas casas, coma se trouxéronos de Marte: talvez na familia (ou, familia!) porque a comunicación interna sempre foi hipocrisía e incomunicación.
No concerto dA Polla, na sociedade, no cubateo somos ex-esquerdas cada vez máis próximas aos liberais dereitistas. As guayas copias dos nosos pais, súper protectores dos nosos nenos e inimigos dos mozos.
Fixemos as pernoctaciones de Cristo e ao día seguinte somos este vello periódico.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Gran parte do actual movemento de esquerda, aínda que sexa intuitivamente, reivindica a agricultura a pequena escala, sen moitas dúbidas. Con todo, esta reivindicación da pequeñez ten as súas contradicións: unha explotación de pequeno tamaño, por definición, non vai... [+]
A portavoz do novo Goberno Vasco, María Ubarretxena, concedeu a primeira entrevista a Euskadi Irratia. Durante a conversación referiuse ás súas intencións, ás súas propostas xerais, inevitablemente, porque o goberno estaba en marcha. O ton entre o xornalista e o portavoz... [+]
A crise ecosocial xerada polo capitalismo está a provocar un malestar global en todo o planeta. Os "cumes" dos recursos materiais e enerxéticos, establecendo límites de crecemento e acumulación, traen consigo desequilibrios entre a natureza e a sociedade. As rodas tolas do... [+]
Un estudante díxome unha vez que estudabamos un texto: “O personaxe está enfermo: o pensamento móvese na súa cabeza”. Obviamente, con esta frase, expresou mal o comentario que tiña na mente, é dicir, que a imbecilidad do personaxe notábase nas súas continuas... [+]
Despedirse de algo ou de alguén adoita ser un acto relacionado co abandono, o final e, en definitiva, o proceso de duelo. Seguro que algunha vez, ou que escoitarías a alguén, diríaslles a típica e tópica frase de “non gústanme os saúdos”. E non quero enganarvos, nin... [+]
O cheiro pedía un xesto, pero como non o fixo (non podía esperarse outro cheiro), tampouco o facían os demais. “Non, non, non están todos. Non hai partes viventes, non deixei a ninguén vivo, por exemplo, sen beizos (vistes?). Parecíanme perfectos ata que se lles mostrase... [+]
Pechar o computador, porse chancletas, acariñar coa crema solar. Onde vas de vacacións? Normalizamos que facer vacacións é ir a algún sitio, porque o descanso necesita distancia, dicimos. E ao facer a viaxe, converterémonos en turistas, aínda que o cambio de denominación... [+]
O eúscaro é un porto para o coñecemento e as relacións no mar, que é un espazo dixital. Con intelixencia artificial, parece que desde este porto ofrécese a posibilidade de contactar en euskera con todo o mundo. A automatización do eúscaro é un gran apoio para os... [+]
As mentalidades conservadoras teñen medo ao termo plan, enlazándose coas correntes políticas progresistas e mesmo comunistas, como o fan hoxe os novos autoritarismos (Milei, Meono, Orban, Aznar, entre outros). Con todo, a idea de planificación segue en boa saúde, polo menos... [+]
O tema da cohesión é hoxe en día a primeira responsabilidade de moitos gobernos, institucións públicas e organizacións non gobernamentais. De feito, as sociedades con baixas desigualdades xeran máis facilmente as condicións de desenvolvemento económico, social e... [+]
A economía mundial sufriu un importante repunte tras o COVID-19. Agora ben, os indicios de que este aumento chegou a unha fase de esgotamento están claramente condicionados pola crise climática: a taxa de crecemento da economía das principais potencias mundiais, a... [+]
Cando publiquei o meu primeiro libro de poemas ofrecéronme un recital nunha universidade. O músico cobrou en diñeiro e a min déronme un libro sobre Jorge Oteiza, que non collín porque estaba na miña casa. Esta foi a primeira das solicitudes inaceptables que aceptei. Tamén... [+]
O Concello de Bilbao puxo en marcha a Zona de Baixas Emisións en xuño, aínda que non se prevé que as multas comecen a imporse até setembro. Esta medida limitará a entrada de vehículos vellos á chaira burguesa de Bilbao de luns a venres, segundo EiTB. Os vehículos de... [+]