Empezo o ano cun compromiso consigo mesmo, escribilo en ARGIA. Cando comecei o proceso de euskaldunización inacabado, Zeruko Argia era unha revista sacra na que se escribía a maior parte do pensamento libre e comprometido de Euskal Herria… e agora eu vou tentar pensar e escribir neste mesmo campo…
E a que escribir neste novo comezo de tantas cousas? Aos que están ao redor do virus? Ou é mellor mirar a outro sitio… Agora que a néboa pandémica empeza a desaparecer, como se ve a realidade deste pequeno pobo? Esta realidade transfórmase moito máis rápido que eu e ás veces, para non perdela, teño que mirar tomando distancia.
Destaquei que teño moi pouco coñecemento da miña sociedade, da miña profesión, da política vasca, dos valores que defendemos os actuais cidadáns. Non sei case nada dos cambios que se están producindo no planeta, nin dos que corrixen eses cambios.
Aínda que busco información diversa, non atopo respostas tranquilizantes nin preocupantes.
Só percibo que se está abrindo unha nova era fronte á humanidade, e que dificilmente vexo onde terminará o percorrido desta gran parábola do cambio.
Por tanto, inmerso nesta incerteza global, esforceime en tomar as miñas decisións e decidirme decidindo, teño que fixarme moitas veces en que todos os seres humanos son iguais e suxeitos dos mesmos dereitos. Tamén me teño que lembrar que teño que unir á policía que quere aparecer na miña mentalidade nunha cadea curta… E no medio desa confusión xeral, mellor tratar de transformar e coidar cousas pequenas da miña contorna.
A miña xeración perdeuse en demasiadas ocasións en definicións para transformar o mundo e, ao mesmo tempo, poucas veces levámolas á práctica. Quizais os seguintes vexan a realidade desde outras miradas e quiten o medo ao caos das ideas que tanto nos dominaron.
Estes días na miña casa hai nenos pequenos. Entre eles só teñen unha lingua común, pero dominan outras tres linguas, é dicir, outras tres maneiras de entender o mundo. Isto, dalgunha maneira, desactívame a preocupación polo seu futuro, porque a eles corresponderalles vivir nesta complexa humanidade e terán moitas ferramentas para transformar o mundo.
E eu, como a miña avoa, quixese transmitirlles algunha coraxe. O entusiasmo por coidar aos seres da miña contorna, por coidar cousas pequenas… Porque, á fin e ao cabo, eu atopei o sentido da miña vida nese coidado.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]