Os relatos do futuro
Nun país no que tanto se fala do relato do pasado, paréceme tan importante falar dos posibles relatos do futuro, é dicir, das posibles sociedades que poden existir nos próximos anos e décadas. Porque, á fin e ao cabo, os relatos non só modelan o futuro, senón tamén o presente. Neste sentido, os cambios sociais só os analizamos e representámolos desde a dimensión política, pero tamén creo que toda transformación social ten que incidir nas emocións colectivas da sociedade. Neste sentido, a medida que o tema da crise ecolóxica vaise estendendo, polo menos na miña ampla contorna, paréceme preocupante a presenza que están a adquirir os imaxinarios catastrofistas do futuro, precisamente porque a desesperación colectiva non é compatible coas transformacións sociais liberadoras.
"Estamos equivocados si pensamos que a transición ecolóxica é un proceso espontáneo: a transición ecolóxica será xusta ou non"
Así as cousas, a pesar de que un funcionario vasco cualificouno de “histórico”, temos que recoñecer que o cume de Glasgow foi decepcionante (trátase dun comentario que, en realidade, podería explotar de risa, si non fose pola boca do conselleiro de Medio Ambiente, Sustentabilidade e Economía). Unha vez máis, o que sabiamos é que non podemos deixar a carta da Salvación en mans da suposta bondade das elites. Non hai máis que ver o que está a ocorrer coa subida do prezo da electricidade, aínda que o prezo do gas tamén ten moito que ver.
Levamos décadas facendo de avestruz, fuxindo da evidencia científica que agora está na fala da xente, pero é innegable que nos atopamos ante enormes problemas (e desafíos): estamos a vivir o choque entre o capitalismo global e as fronteiras físicas –crise enerxética e escaseza de materiais– e biolóxicas –cambio climático e perda de biodiversidade– do planeta Terra. Unha colisión máis visible nos próximos anos e décadas. Un proceso complexo, poliédrico e complexo que non pode resumirse cun par de cabeceiras.
En todo caso, o futuro dependerá en gran medida do que aínda fagamos ou non o facemos. Debemos entender que para ben e para mal non existe o único cambio climático posible. Aínda que superásemos as liñas vermellas impostas polos científicos (e persoalmente, vendo a situación, non sei si ten sentido seguir non superando a barreira da subida de 1,5 graos desde a época preindustrial), non se pode ceder, a temperatura global seguiría subindo.
Estamos equivocados si pensamos que a transición ecolóxica é un proceso que se vai a dar en si mesmo: a transición ecolóxica será xusta ou non. Por iso, a novidade máis esperanzadora que podemos ter é o intento de articular e innovar o ecoloxismo vasco, con mirada social, que está a levar a cabo xente de diferentes sectores.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Os globalistas elixiron Francia, Polonia e o Reino Unido para crear un conflito aberto coa OTAN en novembro, xa que Estados Unidos está inmerso na campaña electoral para a Presidencia de novembro.
Deste xeito, a presenza de soldados de Polonia, Francia, Reino Unido e Estados... [+]
Afortunadamente, a maioría das empresas industriais comezan a entender, tras as numerosas sentenzas condenatorias, que unha pequena exposición ás fibras de amianto, sen unha protección respiratoria axeitada, é suficiente para causar unha enfermidade pulmonar grave que causa... [+]
Predicir o final de calquera cousa púxose de moda. O fin do ser humano, das ideoloxías, da comunidade, da autoridade, da filosofía, ou da democracia. Son etiquetas cargadas de sensacionalismo?
Quizá foi Francis Fukuyama quen iniciou esa moda do final. Tras o derrube do muro... [+]
O pasado 1 de agosto, unha decena de persoas da familia estivemos en Aranguren. Dous mozos de Aranzadi deron a coñecer de primeira man as escavacións e traballos que se están levando a cabo en Irulegi. Esta visita é moi recomendable, xa que recolle a dimensión do traballo... [+]
En primeiro lugar, queremos facer chegar as nosas condolencias aos familiares e amigos da muller asasinada a principios de agosto.
Os habitantes de Gaintxurizketa estamos fartos do deixamento da administración e dos responsables.
Os que vivimos no barrio estamos obrigados a... [+]
Ouvín dicir que as mellores bágoas son as que ven os aeroportos. Pero supoño que se trataba doutras bágoas o que dixo, e non como eu vin durante estas vacacións.
Durante varias horas, as bágoas dominaron o aeroporto de Munich, bágoas de indignación, bágoas de fatiga e... [+]
Teño que ir á barbaría”, pensei ao principio de curso, e non fun. Comecei co pelo longo e acabei da mesma maneira (a metade do camiño fixen un mohín cara abaixo e corteille un trocito. Ninguén se deu conta. Nin eu tampouco). Ocúltame si fáltame o xesto e, sobre todo,... [+]
Os vascos sabemos que o aparello estatal está disposto a aproveitar as forzas represivas de todas as cores e os mecanismos represivos de todas as formas, para manter a orde social dentro dun sistema baseado na dominación, aínda que para iso teñan que infrinxir unha lei... [+]
Ocórreme moitas veces: fixarme nas noticias e porme nervioso. A France revient, din. Tanto a Francia de Le Pen como a xenofobia e supremacía española, como os pallasos inchables, levántanse unha e outra vez. A merde revient. Como ouvimos, un grupo de traballadores de... [+]
Até hai pouco, a Unión Europea (UE) era un mar en calma. Todo ía ben. Todos viviamos tranquilos. Os altos mandos cumprían moi ben o seu traballo e os europeos sentiamos contentos baixo as súas ordes. De cando en vez os campesiños ían á rúa a mostrar os seus tractores,... [+]
Antes das eleccións foi un lema na fala da xente: "Temos que pór o coidado no centro", engadiu. Á marxe das expresións curiosas e incorrectas que inventan os políticos e os que teñen a condición de políticos, debo admitir que durante un tempo o tema estivo en todo o seu... [+]
Hai xa moitos anos que non sigo a competición internacional (Xogos Olímpicos, Mundiais…). A indiferenza, o cansazo, a dor… e tamén me producen un pouco de rabia. E, en consecuencia, a alternativa que me queda é non vela.
O motivo non é que non lle guste o deporte ou... [+]
Co obxectivo de ser obxectivo, facendo fincapé nos movementos significativos que existiron dentro do goberno presidido polo señor Pedro Sánchez, e ante os obxectivos que puxo de manifesto a firma do decreto de últimas decisións, gustaríame facer públicas algunhas ideas... [+]
Bagira prozesuaren emaitza, Herri bidea bide-orria izan zen. Bide-orri honetan, abertzaleen helburua herriari boterea itzultzea dela aipatzen da, eta boterea itzultzeko, herriari burujabetza maila maximoa emanen dioten instituzioak herriari eskaintzea adierazten da. Zehazten da... [+]