Non fai moito CCOO recorreu ao Goberno Vasco porque se esixiu o coñecemento do eúscaro no nivel B2 nos criterios de selección da bolsa de traballo conxunta dos/as axentes eventuais. En certa medida é sorprendente que o sindicato recorra porque xa se realizaron outras dúas convocatorias similares e CCOO non acudiu aos tribunais nin ninguén máis. No tres últimas convocatorias solicitouse o nivel B2 a todas as persoas que queren ser policías locais, e con todo, os municipios non conseguen cubrir a súa demanda; a bolsa de traballo baléirase nalgunhas épocas do ano e, por tanto, bótaselles de menos á Policía Municipal, e os que se acollen non sempre cumpren o perfil lingüístico esixido polo municipio. Por pór un exemplo, no verán os pobos costeiros piden máis policías municipais e non sempre conseguen persoal capacitado para falar en eúscaro. Dito doutro xeito, a demanda dos axentes con perfil lingüístico B2 é superior á oferta.
Por outra banda, falamos con Ekaitz Oianguren dELA e Jon Ander Altube de LAB sobre o recurso de CCOO, e nin un nin o outro comparten a decisión de CCOO. Os Concellos non están obrigados a acudir a esta bolsa de traballo. Cada Concello ten competencia para dispor da súa propia bolsa de traballo.
Oianguren e Altube non cren que o recurso de CCOO teña unha longa traxectoria. Con todo, non queren pór demasiada forza na postura do sindicato, o que queren subliñar é que non se garanten os dereitos lingüísticos dos cidadáns, porque non se garanten os traballadores públicos que saiban euskera, e uns e outros –sindicatos, tribunais ou decisións políticas– aproveitan as físgoas para dar pasos atrás na normalización do eúscaro.
Os representantes dos dous sindicatos subliñan que se trata dun asunto político. Máis aló desta afirmación, por que non están garantidas as policías locais euskaldunes nos municipios vascos? Que físgoas deixa a lei e como se poden pechar estes escapes?
Os interlocutores explicáronnos o panorama legal, describindo unha telaraña menos simple máis aló dunha simple lei.
Por unha banda, os Axentes da Policía Municipal son, ante todo, persoal municipal e son os Concellos os que teñen competencia sobre eles. O Concello poderá determinar os perfís de cada posto de traballo, incluído o idioma. O Concello determinará si para este tipo de prazas precísase B2, ou C1, ou ningún. Dixemos que a entidade pública local ten competencia, pero os dous sindicalistas aclaráronnos que a Lei do Eúscaro condiciona os perfís lingüísticos dos postos de traballo dos concellos. Realízase un cálculo da proporción e calcúlase en función do número de vascohablantes do municipio o número de prazas que deben ter perfil lingüístico, incluídos os policías locais. É dicir, os perfís lingüísticos dos postos de traballo dependen da situación sociolingüística do municipio. Dito doutro xeito, a aplicación do perfil B2 a todos os axentes da Policía Municipal nun municipio con escaso coñecemento do eúscaro suporía unha vulneración da lei e, pola contra, unha falta de respecto á proporción de coñecemento do eúscaro do municipio e de presenza de axentes euskaldunes. En opinión de Oianguren e Altube, a Lei do Eúscaro non debería establecer estas condicións, e todos os axentes da Policía Municipal deberían ter polo menos o perfil B2. "Si non, –di Oianguren–, nos pequenos pobos euskaldunes fálase de respecto aos dereitos lingüísticos e recoñécese que en Bilbao ou en Vitoria teremos que facelo en castelán coa Policía Municipal".
Os dous sindicalistas fixeron unha reflexión máis profunda sobre o fío da lingua. Expoñen a necesidade de debater sobre o modelo da Garda Municipal. Tanto ELA como LAB queren apostar por un modelo de axente próximo, coñecedor do pobo e ao servizo da cidadanía. Pon como exemplo as convocatorias de prazas provisionais: O cidadán de Balmaseda pode ser axente da Policía Municipal de Tolosa, sen coñecer a localidade. O eúscaro é un dos eixos do modelo que queren impulsar: "Si queremos impulsar o modelo comunitario habemos empezado moi mal entre o cidadán e a policía municipal si non se pode utilizar o eúscaro", di Altube. Oianguren quixo facer fincapé na competencia municipal: "Si queremos garantir o coñecemento do eúscaro nas nosas policías locais, os concellos teñen a ferramenta para que, unha vez finalizada a temporalidade, abandonen as OPE conxuntas e realicen as súas propias oposicións que garantan o coñecemento do eúscaro".
Falamos da competencia municipal e da Lei do Eúscaro. Oianguren e Altube falaron tamén da Lei de Policía. Esta lei inclúe aos ertzainas e aos policías locais. Así, non recolle ningún perfil lingüístico. A lei di, por exemplo, que para ser Axente da Policía Municipal é obrigatorio ter bacharelato, e que non poden ser máis de 38 anos. Nestes requisitos, a lei xeral esixe que os dous sindicatos relacionen o perfil lingüístico B2 e que a partir de aí cada concello analice si necesita un perfil superior.
Na medida en que non haxa blindaxe legal, como dixemos ao principio do artigo, un sindicato, os tribunais ou as decisións políticas atoparán físgoas para que os policías locais teñan uns perfís lingüísticos máis reducidos que agora, co que se colgarán os dereitos lingüísticos dos cidadáns.
Uema di que moitos dos novos axentes que chegan aos municipios euskaldunes teñen o nivel B2 e considera que este perfil non garante a capacidade de comunicarse en eúscaro coa cidadanía. A Mancomunidade de Municipios Euskaldunes di que ás veces nin sequera teñen capacidade para entender o eúscaro, e engade que tamén chegaron aos municipios euskaldunes os que teñen unha actitude contraria ao eúscaro. Iraitz Lazkano, Presidenta de Uema, determina a consecuencia desta situación: “Os vascos sempre seremos cidadáns de segunda”. A demanda de Uema é que todos os traballadores dos municipios euskaldunes cos que se relaciona a cidadanía teñan o nivel C1, así como os policías locais.
Os nosos dous interlocutores non cren que o recurso de CCOO vaia prosperar, pero un sabe, os poderes xurídicos están nunha situación de agresión nos últimos tempos e podemos avanzar como na normalización do eúscaro.