Coñézoche?
O outro día preguntáronme si coñecíame e non souben contestar. É curioso que coñezas a alguén, ou que saibas a alguén para considerarche que o coñeces. Eu tampouco se cantos datos necesito, que criterios temos que seguir para dicir que nos coñecemos.
As redes sociais e a paradigma do modo dixital esixen necesariamente unha nova comprensión dos conceptos. Reconceptualización das relacións, do coñecemento... Coñecer a alguén agora ou hai dez anos non é o mesmo. Eu enténdoo diferente, por iso non souben responder. En realidade, oficialmente, non lle coñezo. Non nos presentaron nunca, e segundo a comprensión que tivemos até agora, polo menos temos que cruzar un par de palabras para considerarnos que nos coñecemos (polo menos). Ou presentar oficialmente algún mediador e dar dous bicos (como mínimo). Até hai pouco (quizais até a pandemia) era así. Por tanto, non. Non nos coñecemos.
"Estas relacións virtuais informáronme máis da túa día a día que o que sei dos demais que sempre coñecía na miña contorna, no meu pobo"
Non nos coñecemos, pero sei que o pasado fin de semana saíches na Zona vella. Sei que sempre bebes cervexas e fuma Marlboro. Sei que che gustan Belako, Rotten XII, Ana, Joancho Marques, Nirvana e Ruper. Sei que os fins de semana vas ao monte e corres para manterche san. Xa sei que hai dous meses foi á barbaría e unha vez máis fixo o de sempre. Xa sei que che cortas ao mediodía. Se que partido político vota e sei cal é a túa opinión sobre as vacinas. Sei que usas o coche dos teus pais. Sei o que aprendes e o que estás a traballar. Xa sei quen son da túa cuadrilla. Sei que onte levaches medias brancas e sei cal é o último libro que liches. Si non é coñecer o día a día, o pensamento e a situación de alguén, non se que é. Aínda que nunca estivemos de fronte, estas relacións virtuais informáronme máis da túa día a día que do que sei dos demais que sempre coñecía ao meu ao redor, no meu pobo.
Non soubo responder, pero se me volvesen a preguntar atreveríame a dicir “a medias”. Iso si, só coñezo o que queres que se coñeza expresamente: a túa mellor versión, as túas luces, os teus talentos. Que, máis aló da superficie, as relacións virtuais non nos leven a negar o reverso da nosa mellor versión plástica. En caso de denegación, non se pode coñecer. Sen coñecelo, non se pode aceptar, non se pode traballar, non se poden aclarar as sombras.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]
Os Sanmartines son moi coñecidos nos nosos caseríos, xa que é o momento de matar o porco. Con todo, moita xente non saberá que antes o día de San Martín marcaba o fin do ano agrícola. E iso non era ningunha bobada. De feito, a finais de ano había que pagar unha renda... [+]
Durante toda unha semana falamos sobre o libro As aventuras de Pinocho de Collodi, na aula da universidade, con profesorado de Educación Infantil e Primaria. A nosa referencia principal foi a bonita edición que Galtzagorri publicou en 2011, que incluía o preámbulo, con 171... [+]
“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]
A supervivencia do eúscaro non é o único problema que os vascos xogamos na partida política, pero si, como elemento máis característico da euskaldunización, o que máis reflicte a nosa situación. Mostra moi ben o que non aparece tanto noutros ámbitos. En primeiro lugar,... [+]
En Sociología da Educación existe unha pregunta clásica: para que existe o sistema educativo nunha sociedade? As respostas á pregunta son numerosas e cambian segundo a época. Pero entre eles cabe destacar que a escola ten como obxectivo principal a creación de futuros... [+]
Coas palabras do poeta Vicent Andrés Estellés, son un entre tantos casos, e non un caso illado, raro ou extraordinario. Desgraciadamente, non. Entre tantos, un. En concreto, segundo o Consello de Europa, e entre outras institucións de gran traxectoria como Save The Children,... [+]
O problema da vivenda é un problema estrutural que vén de lonxe. O que debería ser un dereito humano non é máis que un dereito subxectivo. Digo que é unha fraude porque, aínda que todas as institucións e todos os partidos políticos digan unhas palabras bonitas, non se... [+]