Do negacionismo ao ‘negociionismo’
O negacionismo é negarse a aceptar unha realidade que pode comprobarse empíricamente. No caso do medio ambiente, negar os límites da enerxía, o cume do petróleo (peak-oil) ou o cambio climático antropogénico. Hai unha corrente ideolóxica forte na que poden entrar corporacións económicas e moitos líderes políticos. A principal causa da denegación é que o sistema económico non pode sufrir atrasos ou decrecimientos. Si non o caos, porque todos viviremos peor. Desde hai anos, con todo, estamos a asistir a un movemento de translación e moitos dos axentes que estiveron no negacionismo ecolóxico tomaron o camiño cara ao ecapitalismo. Eu creo que entre os motivos deste xiro destacan dous. Por unha banda, a centralidade do medio ambiente, ou mellor dito, da crise socioecológica, na axenda política mediática, e por outro, o recoñecemento da ciencia ao ecoloxismo.
"Estamos a ver un movemento de translación e moitos dos axentes que estiveron no negacionismo ecolóxico tomaron o camiño cara ao ecapitalismo"
Ciencia. O informe filtrado este verán polo IPCC (International Panel for Climate Change, nas súas siglas en inglés) non dubida: o decrecimiento é fundamental para superar a emerxencia climática. O encadenamiento do discurso científico, do ecoloxismo e da mobilización e presión da sociedade civil é máis claro que nunca, pero non garante a posta en práctica das políticas necesarias.O sistema económico no que vivimos, o capitalismo, ten que crecer sen descanso para poder manterse en pé. E denunciar a inviabilidad do capitalismo verde ou do ecoturismo non está ben visto nas nosas institucións políticas e nas universidades. Do profesor Adrián Almazán, temos un exemplo claro: Acaban de despedirse da universidade de Deusto para manter a “parresia” anticapitalista.
O negociionismo. Lemos a Juan Bordera e a Antonio Turiel este neoloxismo perfecto. Os plans xigantes de enerxías renovables ou os nichos de investimento que xerou o hidróxeno son un bo exemplo de que os negocios das enerxías fósiles non son incompatibles co desenvolvemento das enerxías renovables. Outra cousa é baixar o prezo da electricidade, ou planificar ou publificar o mercado enerxético. Recentemente vimos no Congreso de Madrid a Aitor Esteban (PNV) en defensa de Iberdrola. Mentres non se evite a colaboración entre partidos políticos e corporacións enerxéticas ou o fenómeno das portas xiratorias, o negocio multiplicarase. E os ecosistemas van colapsar, como a ciencia insiste. Greta Thunder afirma o mesmo que Glasgow. E aínda algúns din que non é anticapitalista. Que vai!
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]