Lin ao concelleiro a relación de erros cometidos polos xestores do Concello de Donostia-San Sebastián desde o inicio do seu mandato. Pedinlle que non se repitan e ofrecinlle a colaborar na euskaldunización do Concello. Non foron poucos os pasos atrás, vostedes coñecen o truco que utilizaron para non pedir a capacitación en eúscaro para os postos de director, ou como contrataron a 60 axentes municipais sen capacidade de eúscaro; denunciamos que teremos que esperar dez anos para que o eúscaro se utilice en igualdade de condicións na publicidade das paradas dos autobuses municipais, ou que contrataron 20 veces máis publicidade institucional que nos medios de comunicación en eúscaro no Diario Vasco. Tamén lle advertín que gran parte da documentación que utilizamos no Concello xérase unicamente en castelán, e que nos foi enviada sen traducir ao euskera. Tamén solicitei que se imparta en eúscaro, de acordo coa normativa, calquera curso dirixido ao persoal municipal con competencia autónoma en eúscaro, ou que se faga en inglés para descartar a paisaxe lingüística en eúscaro nos polideportivos municipais da “cidade do eúscaro”. Neste sentido, solicitei explicacións polo feito de que varias xornadas e eventos organizados polo Concello para a cidadanía foron principalmente en castelán ou só en castelán.

O concelleiro responsable da normalización do uso do eúscaro aceptou os erros, pero pediume que se fixe nos aspectos positivos da súa xestión. Como non, tamén positive my friend, agonista nin. En fin, coa resposta díxome que son unha “papistegia” por parte doutro membro do Goberno Municipal que non me fixo unha previsión demasiado optimista ou que non é capaz de contestar un bo día en eúscaro, que lle pedín que cumpra a normativa.

E aí está a cuestión. Así mesmo, o PNV ten a obrigación de pór trabas e obstáculos cada vez que se lle solicite a ampliación da normativa do eúscaro ou a creación dunha nova norma. Do mesmo xeito que os alumnos avanzados de Neoliberal, non quere regulacións e esfórzase por non aplicar as normas existentes, xa que pode ser un obstáculo para os seus negocios; un exemplo diso é non querer facer unha análise evidente do impacto que terá o proxecto de vivenda de Añorga no uso do eúscaro. Tamén é capaz de pór excepcións á normativa e aproveitalas no seu beneficio. E para que toda esa xestión dereitista que nos condena á exclusión tradúzase a quen queremos vivir en eúscaro, que mellor chantaxe emocional e económica que un Corleanés. Patrika h(J)elburu!